The Raven

The Raven, Εγκλήματα με στιλ Άλαν Πόε

Σκοτεινό και μυστηριώδες μας μεταφέρει στον κόσμο των έργων του Έντγκαρ Άλαν Πόε, λες και είναι αστυνομικό μυθιστόρημα ή ένας μεθυσμένος, αρρωστημένος εφιάλτης. 

[highlight color=”eg. yellow, black”]Έχει αρκετούς και για τους δυο μας.. ας νικήσει ο καλύτερος νάνος! – Gimli[/highlight]

Όταν ένας μυστηριώδης serial killer αρχίζει να μιμείται φόνους από έργα του Edgar Allan Poe, ο συγγραφέας καλείται από την αστυνομία να βοηθήσει στη σύλληψη του.

Αρχικά δε μου αρέσει να μπλέκουμε τα ιστορικά πρόσωπα με ικανότητες που δεν έχουν. Δηλαδή, τώρα να υποθέσω ότι ο συγγραφέας/ποιητής E.A.Poe ήταν και action τύπος που “το ‘παιζε” επιθεωρητής μου θυμίζει τον Λίνκολν στο Abraham Lincoln Vampire Hunter!

H ταινία δεν είναι άσχημη, έχει γραμμική ροή που βοηθά την εξέλιξη της πλοκής. Το κακό της είναι ότι την έχουμε ξαναδεί πολλές φορές: Ταινίες όπως το From Hell (2001), όπου ο Johnny Depp κυνηγά μανιωδώς τον Jack the Ripper, ή τα γεμάτα δράση Sherlock Holmes με τον Robert Downey Jr. του Guy Ritchie. To Vidocq (2001) με τον Gerard Depardieu έχει την εξαιρετική σφραγίδα του Pitof, ενώ ο Tim Burton έρχεται με το Μύθο του Ακέφαλου Καβαλάρη (1999) να προσθέσει λίγο μαγεία και κωμικότητα. Ακόμα και ο Tom Tykwer, μετά το Τρέξε Λόλα Τρέξε (1998) και πριν συνεργαστεί με τα αδέρφια Wachowski για το Cloud Atlas γύρισε το Perfume-Άρωμα (2006).

Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινά φιλόδοξα η ταινία, με σκηνοθέτη τον James Mc Teigue, γνωστό από το V for Venteta (2005), θα περίμενε κανείς να μεγαλουργήσει. Η ατμόσφαιρα όμως δίνει τη θέση της στην απλή απαγγελία αποσπασμάτων του Πόε. Ίσως τελικά δεν είναι τυχαίο που το σενάριο γράφτηκε από την Hanna Shakespeare και Ben Livingston! Τα υπερβολικά σκοτεινά πλάνα δεν απελευθερώνουν τη φαντασία μας ενώ σε πολλά σημεία η πλοκή είναι αδιάφορη.

Αν θα ξεχωρίσω κάτι θα κρατήσω την αξιοπρεπή εμφάνιση του John Cusack που τον έχουμε καταθάψει τελευταία με το Payperboy. Νομίζω πως είχα να δω Κιούζακ να μου αρέσει από το Identity (2003). Θα μου πείτε, είναι βέβαια και το μακρύ μαλλάκι με το μουσάκι που κρύβει το ανέκφραστο πρόσωπο. Το πιο μακρύ μαλλί ταιριάζει και στον Luke Evans (Clash of the Titans, Immortals) που έχει το ρόλο του επιθεωρητή. Ενώ η Alice Eve, στο ρόλο της λατρευτής του Πόε, δε χάνει ευκαιρία να σπρώξει προς τα έξω το γεμάτο μπούστο της, ο πατέρας της Brendan Gleeson (Gangs of New York, the General, 1998) δεν έχει αρκετό χρόνο συμμετοχής.

(Κομμάτι Θέματος: Stonebringer – Last Speech)