ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ (THE ROOM NEXT DOOR)
H Μάρθα είναι καρκινοπαθής και ενώ βρίσκεται στο νοσοκομείο αποφασίζει να μην ακολουθήσει την δοκιμαστική θεραπεία και να καταφύγει στην ευθανασία. Σε αυτή την απόφαση της, η παλιά της φίλη Ίνγκριντ θα είναι η μόνη που θα αποφασίσει να την βοηθήσει. Όταν απομονωθούν σε ένα σπίτι στο βουνό για να περάσουν εκεί τις τελευταίες ημέρες, η Ίνγκριντ θα είναι αυτή που θα βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο για να καταλάβει πως όταν δει την πόρτα της Μάρθα κλειστή θα έχει εκπληρωθεί η επιθυμία της Μάρθα.
Το βραβευμένο με Χρυσό Λέοντα στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Ισπανού σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ. Είναι ένα κοινωνικό έργο με ηθοποιούς μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού, με ένα πραγματικό δύσκολο θέμα στο επίκεντρο της ιστορίας του. Πως ζει ένας άνθρωπος και πως αποφασίζει ο ίδιος να είναι το φινάλε του όταν έρθει αντιμέτωπος με την συγκεκριμένη ασθένεια. Γιατί η Μάρθα δεν το παλεύει καν; Ποιος ο ρόλος της φιλίας σε μία τέτοια απόφαση; Και μαζί με αυτά τα ηθικά διλλήματα και οι εσωτερικές συγκρούσεις. Το σενάριο του ίδιου του Αλμοδόβαρ (βασισμένο σε βιβλίο) γραμμένο με απόλυτα μινιμαλιστικό τρόπο, καταπιάνεται με όλα αυτά, επιφανειακά και εύκολα σε πολλά σημεία αλλά καταφέρνει να τα αποδώσει, έστω και χωρίς βάθος αλλά και με απουσία…δράματος.
Τεχνικά όλο το σύμπαν του Αλμοδόβαρ είναι εκεί αλλά με μία νέα αισθητική, λίγο πιο Αμερικάνικη. Ίσως αυτή η μετάβαση να είναι υπεύθυνη για την απουσία της όποιας συναισθηματικής ανάμειξης με όλα αυτά που παρακολουθούμε. Η γυναικεία ψυχολογία αναλύεται ξανά (μέσα από την παρουσία ενός παλαιού κοινού εραστή) πάλι όμως ψυχρά και επιφανειακά και σε γενικές γραμμές η ταινία εκπέμπει μία γοητεία-ως προς την εκτέλεση της-αλλά και μία αίσθηση ευκολίας που της αφαιρεί πόντους.
Η γοητεία αυτή της ταινίας, ακούει στο όνομα Τίλντα Σουίντον. Είναι η απόλυτη πρωταγωνίστρια της ταινίας, χωρίς αυτό να επισκιάζει και την Τζουλιάν Μουρ η οποία έχει καταλάβει από την αρχή πως θα πρέπει να είναι αυτή που θα κάνει πίσω ερμηνευτικά για να δώσει χώρο στην Σουίντον και στο παγωμένο της πρόσωπο να παραδώσει την καλύτερη ερμηνεία της εδώ και πολλά χρόνια και μετά από-υπερβολικά-πολλές εμφανίσεις. Χωρίς να χαρακτηριστεί μανιέρα, η ερμηνεία της είναι πραγματικά εξαιρετική, ούτε εξάρσεις, ούτε υποτονικότητα, απλά είναι ο απόλυτα συνειδητοποιημένος χαρακτήρας. Πολύ καλή και η μουσική επένδυση του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας με την χρήση της να δίνει-έστω-το όποιο δραματικό στοιχείο και προσέξτε και τον τρόπο που ντύνει την Τίλντα η ενδυματολόγος Μπίνα Νταιγκέλερ (υποψήφια για Όσκαρ στο live action του ΜΟΥΛΑΝ).
ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ είναι μία κοινωνική ταινία που ο Αλμοδόβαρ επιλέγει να της αφαιρέσει ένα από τα βασικά του στοιχεία που μέχρι τώρα πρόσφερε απλόχερα. Το σουρεαλιστικό του χιούμορ, έστω και υπονοούμενο. Δεν θα μπορούσε και διαφορετικά λόγω θεματικής. Είναι όμως μία καλή ταινία και επισημαίνει με τον καλύτερο τρόπο και με τον ρόλο της Τίλντα Σουίντον, ένα φλέγον ηθικό ζήτημα.
Η ταινία κυκλοφορεί 14 Νοεμβρίου σε διανομή Tanweer