Ο τελευταίος μαχητής του οινοπνεύματος…

( ευχαριστώ τον αγαπημενο μου φίλο Αλέξη, για τη μικρή αλλα καθοριστικη συμβολη του στη διαμόρφωση του τίτλου του κειμένου)

Η ταινία του Bruce Robinson  (“μίνι αριστούργημα” κατά την αποψη φίλου μου)  The Rum Diary , βασισμένη στο βιβλίο του Hunter Thompson, ειναι άκρως μεθυσμένη αλλά ουχί μεθυστική, φοβάμαι. Κι ας έχει να επιδείξει απολαυστικές ερμηνείες απ΄την τετράδα:  Johnny Depp βεβαιως, στο ρόλο του δημοσιογράφου για την επιβίωση-συγγραφέα για την ψυχή, Πωλ Κεμπ, Richard Jenkins, Michael Rispoli και Giovanni Ribisi. ‘Οπως και  από τον Aaron Echart βεβαιως που υποδύεται τον δημοσιοσχετίστα  με την άνετη συνειδηση, Χαλ Σάντερσον.

Την ωραία της παρέας ονόματι Amber Heard – τωρινή σύντροφος του κυρ Γιάννη αν θυμάμαι σωστά- δεν την μνημόνευσα στις απολαυστικές ερμηνείες διότι μάλλον πήρε το ρόλο της κούκλας  Σενόλτ, επειδή ήταν αυτό ακριβώς: κούκλα. Εν πάσει περιπτώσει, οι αρκετές κωμικές σκηνές που διαθέτει η ταινία , καθώς και μία εσάνς αγωνιστικότητας κι αντίστασης απέναντι στους  λεφτάδες που θέλουν να αγοράσουν και ξεπουλήσουν τα πάντα, δεν τη σώζουν κατα τη γνώμη μου, απ΄την απλώς καλή ταινία. ‘Οπως δεν  σώζεται και το αφόρητα κλισέ φινάλε της.

Σε κάποια σκηνή, ο Σάλα(Rispoli)  συναδελφος και φίλος του Κεμπ, του λεει: ” πληρώνεις για να είσαι μέρος του [αμερικάνικου] ονείρου”. Δεν θα μπορούσε να ειναι ακριβέστερος- με τα 2 ευρω περίπου που πληρώνετε για να νοικιάσετε το dvd, μπαινετε με τα τσαρουχια στο 24ωρο hangover των κατοίκων του Πουέρτο-Ρίκο. Οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί  σας στέλνουν αγωνιστικούς χαιρετισμούς…

Βρε Johnny μου, βρε χαρά μου, ενταξει σε βάρεσε η μεση ηλικία. Μα τόσο πολύ πιά;