Ένα Κάποιο Τέλος (The Sense of an Ending)
Ο Τόνι Γουέμπστερ είναι ένας μοναχικός ηλικιωμένος που υπακούει στην καθημερινή του ρουτίνα. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα φιλικός, προσπαθεί να είναι τυπικός μ’ όλες του τις υποχρεώσεις: την εξυπηρέτηση ενός πελάτη, την βιαστική τηλεφωνική συνομιλία με την πρώην γυναίκα του και με τα σεμινάρια ανώδυνου τοκετού της κόρης του. Όλα όμως θα αλλάξουν όταν μια περίεργη διαθήκη θα ανοίξει και θα του αφήσει κληρονομιά το ημερολόγιο του Έιντριαν, ενός παλιού του φίλου που έχει αυτοκτονήσει εδώ και χρόνια.
Το διάσημο, και βραβευμένο με το βραβείο Booker, μυθιστόρημα του Τζούλιαν Μπαρνς ασχολείται με την ζωή του Τόνι σε δύο χρόνους, στο τώρα και στο τότε. Μετά το Lunchbox, ο Ρίτες Μπάτρα αναλαμβάνει το, όχι και τόσο εύκολο, έργο να οπτικοποιήσει την ιστορία του Μπαρνς. Ο Τόνι (Τζιμ Μπρόντμπεντ) νιώθοντας σίγουρος ότι γνωρίζει επακριβώς τι έχει συμβεί στο παρελθόν του, τα έχει βρει με τον εαυτό του και με την έως τώρα πορεία της ζωής του. Το ημερολόγιο όμως που θεωρητικά έχει αποκτήσει, γιατί πρακτικά δεν το πιάνει ποτέ στα χέρια του, θα τον αναγκάσει να επαναφέρει και να επαναξιολογήσει τα γεγονότα του παρελθόντος. Μια προς μία οι στιγμές γυρνούν στο μυαλό του όπου και συνειδητοποιεί ότι το παρελθόν για το οποίο ήταν τόσο σίγουρος δεν είναι τίποτα άλλο από μια εξωραϊσμένη κατασκευή που τον βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια να επιβιώσει χωρίς ενοχές.
Το Ένα Κάποιο Τέλος τολμά να θίξει την ικανότητα του μυαλού μας να ανακαλεί αναμνήσεις. Οι ήρωες του Μπαρνς ευαίσθητοι και ανήσυχοι μπλέκουν σε ένα δράμα που η μνήμη του Τόνι αρνείται να δεχθεί. Συνεχώς μέσα απ’τα λόγια των ηρώων του αμφισβητεί την ικανότητα μας όχι μόνο θυμόμστε σε ατομικό επίπεδο, αλλά αμφισβητεί και τον τρόπο που έχουμε δεχθεί την αφήγηση ιστορικών γεγονότων μέσα από ανάκληση της προσωπικής μνήμης. Ο τρόπος που διαμορφώνει ο καθένας την ιστορία της ζωής του είναι ο τρόπος που εκείνος θέλει να την θυμάται και όχι απαραίτητα ο τρόπος που έχει συμβεί. Έτσι και ο Τόνι, πιάνει τον μίτο της Αριάδνης αλλά δεν γλυτώνει από τέρας, αντίθετα οδηγείται σ’ αυτό. Συνειδητοποιεί σταδιακά και επώδυνα, έχοντας στο πλάι του τον θεατή, όλα τα λάθη που έχει κάνει και τις συνέπειες των πράξεων του. Ο Μπάτρα δεν σκηνοθετεί μια ιστορία για να σου υποδείξει ενόχους, αλλά μια ιστορία που θα μπορούσαμε όλοι να είμασταν πρωταγωνιστές. Η σκηνοθεσία δεν «κλωτσάει» στην εναλλαγή των δύο χρόνων αλλά δένει στο μοντάζ δύο ιστορίες που αδιαμαρτύρητα θα δεχθείς να σε παρασύρουν, έστω και μόνο από περιέργεια προκειμένου να ανακαλύψεις την αλήθεια.
Ο Τζιμ Μπρόντμπεντ χτίζει έναν ήρωα που εξελίσσεται από δύστροπο και ανθρωποφοβικό γέρο σε ένα πλάσμα ταπεινωμένο αλλά όχι ηττημένο από τις πράξεις του. Οι Χάριετ Γουόλτερ και Σαρλότ Ράμπλινγκ στους ρόλους των δύο βασικών γυναικών στην ζωή του Τόνι ενσαρκώνουν τον δυναμισμό και την ανεξαρτησία μιας γυναίκας που δεν την πτοούν τα χτυπήματα της μοίρας αλλά παίρνουν δύναμη από αυτά. Αν και σε σημεία κινδυνεύει να φανεί γλυκανάλατο, το τελικό αποτέλεσμα καταφέρνει να σε κρατήσει μαζί του και την επόμενη φορά που θα διηγηθείς μια ιστορία να σε κάνει να την σκεφτείς δύο φορές.
