Η ΦΑΛΑΙΝΑ (THE WHALE)
Ζώντας απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο κλεισμένος μέσα στο σπίτι του, ο Τσάρλι παραδίδει μαθήματα μέσω διαδικτύου χωρίς να δείχνει τον εαυτό του στην κάμερα. Είναι ένας υπέρβαρος άντρας στα όρια της υπερβολής και η ζωή του κρέμεται από μία κλωστή. Ηθελημένα αυτοκαταστροφικός λόγω ενός συμβάντος που κλόνισε την ζωή του και την πίστη του στην επιθυμία για αυτή, θα προσπαθήσει να φτιάξει την σχέση του με την κόρη του που κάποτε παράτησε, η οποία θα εμφανιστεί για να μάθει και η ίδια την αλήθεια του πατέρα της.
Η Φάλαινα είναι η νέα ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι του οποίου πλέον η κάθε δουλειά αποτελεί είδηση και γεγονός. Εδώ επιστρέφει πάλι στο ανθρωποκεντρισμό (όπως είχε κάνει και στον ΜΑΥΡΟ ΚΥΚΝΟ αλλά και στον ΠΑΛΑΙΣΤΗ) και στον γολγοθά ενός ανθρώπου, που ρίσκαρε για την πραγματική αγάπη, τα πράγματα όμως του πήγαν κάπως στραβά και η παραίτηση από τα πάντα φαινόταν μονόδρομος, εφόσον το μέγεθος και το κόστος της καταστροφής ήταν ανυπολόγιστο. Και τι κάνει γι αυτό ο Αρονόφσκι; Σκηνοθετεί ένα δράμα δωματίου, εφόσον όμως έχει στην κατοχή του έναν ρόλο ρολάρα (γιατί κινηματογράφο με δράμα δωματίου δεν κάνεις αν δεν έχεις ρόλους επικών διαστάσεων) και μαζί μπαίνουμε και εμείς να μάθουμε τι έχει συμβεί. Η κόρη του θα μας βοηθήσει σε αυτό. Όπως επίσης η γυναίκα που τον βοηθάει, ο καθημερινός διανομέας φαγητού, ο νεαρός υποτιθέμενος ιεραπόστολος και η πρώην σύζυγος.
Από εκεί και μετά αναλαμβάνει ο ηθοποιός. Ο Μπρένταν Φραίηζερ δίνει την ερμηνεία της ζωής του (δοκιμασμένος στο δράμα και στο ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ που λίγοι εδώ στην Ελλάδα ασχολήθηκαν) στον πιο ολοκληρωμένο και πρωταγωνιστικό ρόλο της καριέρας του. Είναι ο άνθρωπος κήτος που δεν χωράει σχεδόν πουθενά, ούτε καν στην ίδια του την ζωή. Οι στιγμές του χιούμορ του είναι τόσο συγκινητικές όσο και οι δραματικές του. Κλειδωμένο Oscar; Θα δείξει αν θα υπερισχύσει η ερμηνεία ή το προσθετικό μακιγιάζ (αν και ο ηθοποιός πήρε πολλά κιλά για τον ρόλο). Η υπέροχη δίπλα του Σάντι Σινκ στον ρόλο της κόρης του ερμηνεύει τον άνθρωπο παράπλευρη απώλεια και η ερμηνεία της είναι αφοπλιστική, όπως και το δεκάλεπτο της Σαμάνθα Μόρτον. Η φωτογραφία μέσα στο σπίτι του Μαθιέ Λιμπατίκ ( συνεργάτη του Αρονόφσκι και δις υποψήφιο για Oscar στον Μαύρο Κύκνο και το Ένα Αστέρι Γεννιέται) μετατρέπει το τοπίο σε κρυψώνα και στις λίγες στιγμές που βγαίνουμε έξω, το φως του είναι σχεδόν εκτυφλωτικό ( και υπάρχει λόγος γι αυτό). Και οι μελωδίες του Ρομπ Σίμονσεν υπογραμμίζουν το δράμα.
Δράμα μεγατόνων, ερμηνεία ζωής, μάθημα ζωής, κινηματογραφική συγκίνηση, η Φάλαινα είναι η ταινία που βγαίνεις από την σκοτεινή αίθουσα και δεν μπορείς να μιλήσεις. Όχι από επιτηδευμένο σοκ, αλλά από τα συναισθήματα και την συγκίνηση και φυσικά από την δύναμη του ίδιου του σινεμά. Κανένας συναισθηματικός εκβιασμός παρά μόνο αλήθειες και άνθρωποι που δεν φοβούνται να τολμήσουν. Και το σινεμά τους επιβραβεύει. Και όπως η φάλαινα ακούει τα πλοία να διασχίζουν τις θάλασσες που είχε τόσο ωραία πράγματα αλλά κάποιος της τα χάλασε.
Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες 5 Ιανουαρίου σε διανομή TANWEER
