Ο Πράσινος Ιππότης (The Green Knight)

Ο ανιψιός του βασιλιά Αρθούρου Γκάουεν, έπειτα από νικηφόρα αναμέτρηση του με τον Πράσινο Ιππότη, ξεκινάει ένα ταξίδι για να τηρήσει την υπόσχεση του και να τον αντιμετωπίσει ξανά. Το ταξίδι του θα διαρκέσει ένα χρόνο και θα έρθει αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις, δοκιμασίες και σκοτεινά μονοπάτια κυρίως όμως θα ανακαλύψει τον ίδιο του τον εαυτό.

Σε παραγωγή A24, της εταιρείας που διακρίνεται για τις αρτιστίκ και σκοτεινές παραγωγές της ( Φάρος, Μεσοκαλόκαιρο) ο Πράσινος Ιππότης και συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης David Lowery ( A Ghost Story, Pit and the Dragon, Aint them body saints) παίρνει ένα μεσαιωνικό παραμύθι, το διασκευάζει σεναριακά ο ίδιος, αναλαμβάνει και το μοντάζ, προσπαθώντας να ξεφύγει από τις νόρμες της μεσαιωνικής περιπέτειας και να παραδώσει ένα σκοτεινό αλλά και εσωτερικής αναζήτησης περιπετειώδες φιλμ. Η προσπάθεια του δεν πέφτει στο κενό, η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή, το ταξίδι είναι εντυπωσιακό (αλλά και λίγο δυσνόητο), οι εικόνες του εντυπωσιακές, αλλά η αγωνία του να κάνει την διαφορά αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο άνευρο αποτέλεσμα. Το να παραβλέπεις τους κανόνες του είδους, μπορεί να μην είναι απαγορευτικό αλλά ο κεντρικός χαρακτήρας δεν κερδίζει την παραμικρή συμπάθεια και οι δεύτεροι ρόλοι είναι σχηματικοί έως διακοσμητικοί. Η έλλειψη του επικού στοιχείου που παρουσιάζεται μόνο στην σκηνή με τα τεράστια πλάσματα, είναι διαρκώς ζητούμενο που δεν έρχεται ποτέ. Παγανισμός και αντιηρωικές κορώνες μπολιάζουν το σενάριο αλλά το μεσαιωνικό παραμύθι, απαιτεί και φαντασία πέραν του σύνηθες.

O Dev Patel στον κεντρικό ρόλο ερμηνεύει με την μέθοδο του ηθοποιού και τα καταφέρνει, η Alicia Vikander είναι διακοσμητική, ο Sean Harris και ο Joel Edgerton με τις ιδιαίτερες φυσιογνωμίες του εναρμονίζονται άνετα, αλλά ένα μεγάλο ερώτημα πλανάται στο φινάλε της ταινίας. Θα το θυμάμαι αυτό που είδα; Καταπληκτική δουλειά στην φωτογραφία και την καλλιτεχνική διεύθυνση (όπως όλες οι ταινίες της συγκεκριμένης παραγωγούς εταιρείας), η ταινία όμως από το πρώτο μισάωρο και μετά αρχίζει να παίρνει στα πολύ σοβαρά τον εαυτό της και αυτό της κοστίζει πόντους. Θυμηθείτε το Willow και το Krull και θα κατανοήσετε το γιατί αν και η ταινία προσπαθεί να κάνει κάτι ανάλογο, δεν μπορεί να τα καταφέρει.

Ο Πράσινος Ιππότης θα προσπαθήσει να βρει το κοινό που αναζητά ένα πιο φιλοσοφημένο game of thrones αλλά το ερώτημα είναι γιατί να υπάρχει intellectuel μεσαιωνικό παραμύθι; Η κινηματογραφική απόλαυση σε αυτές τις μίξεις πάει περίπατο. Δηλαδή το σημαντικότερο όλων.

Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες σε διανομή Tanweer