THIS IS CLASSIC: ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (1979)
Το 1979 o Γερμανός Βέρνερ Χέρτζογκ συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Κλάους Κίνσκι. Αυτή την φορά ο Χέρτζογκ με το που έληγαν τα πνευματικά δικαιώματα, αποφασίζει να γυρίσει το ριμέικ της ταινίας που θεωρούσε ως πιο σημαντική του Γερμανικού κινηματογράφου, το Νοσφεράτου του Μουρνάου. Το αριστούργημα του 1922 και η πιο τρομακτική ταινία που έχει γίνει ποτέ με την ιστορία του Δράκουλα, θα δώσει την ευκαιρία στον Χέρτζογκ να αποτίσει έναν φόρο τιμής στο βουβό αριστούργημα αλλά και να παραδώσει ένα υπνωτιστικό και σχεδόν μυσταγωγικό έργο, απαράμιλλης ατμόσφαιρας, γυρισμένο στα Γερμανικά αλλά και ντουμπλαρισμένο στα Αγγλικά (δύο εκδοχές της ταινίας επιμελημένες από τον ίδιο σκηνοθέτη έπειτα από πιέσεις της Fox) κερδίζοντας πολλά βραβεία ακόμα και από την Αμερικανική Ακαδημία Ταινιών Τρόμου και Επιστημονικής Φαντασίας, τα λεγόμενα τότε Saturn Awards.
Η ταινία ξεκινάει με πλάνα από μεξικάνικες μούμιες και νυχτερίδες να πετούν σε αργή κίνηση. Ο Χέρτζογκ ξεκαθαρίζει από τα πρώτα πλάνα πως πρόκειται για μία μυσταγωγική εμπειρία που σε συνδυασμό με την ανατριχιαστική και επιβλητική μουσική του Popol Vuh θα δώσει στον Δράκουλα του μία τρομαχτική και συγχρόνως μελαγχολική διάσταση. Ο Κλάους Κίνσκι θα κάτσει σε καθημερινή βάση τέσσερις ώρες στο μακιγιάζ της Ιαπωνέζας Reiko Kruk επιδεικνύοντας επαγγελματισμό διότι κατανοούσε την σημασία του μακιγιάζ στον ρόλο αλλά ο Χέρτζογκ θα φροντίσει να τον εξουθενώνει πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα προκειμένου να δείχνει κουρασμένος στις σκηνές του,
Αλλάζοντας αντίστροφα στους γυναικείους χαρακτήρες τα ονόματα της Λούσυ και της Μίνα, η Ιζαμπέλ Ατζανί κρίνεται ως η απόλυτη ενσάρκωση της αρετής και της αγνότητας που μπορεί να καταστρέψει την δύναμη του κακού, σε έναν ρόλο που αρχικά είχε προταθεί στην Σύλβια Κριστέλ η οποία όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά τον ρόλο διότι δεν ήθελε να συνεργαστεί με τον Κλάους Κίνσκι λόγω της κακής του φήμης ως συνεργάτης. Τα γυρίσματα έγιναν σε Γερμανία και Ολλανδία με εμβληματικές σκηνές όπως αυτή με την πλατεία στην οποία συντελούνται οι κηδείες στην πόλη όπου ο Νοσφεράτου έχει σπείρει την πανούκλα. Για να αποδώσει το συγκεκριμένο ζήτημα, ο Χέρτζογκ θέλησε να χρησιμοποιήσει εκατοντάδες αληθινά ποντίκια τα οποία όμως ήθελε να είναι μαύρα.. Η εμμονή του ήταν τέτοια που προχώρησε στο να βάψει τα ποντίκια-τα οποία ήταν άσπρα αρχικά-με αποτέλεσμα να βγουν γκρι. Μέλη της παραγωγής αποφάσισαν να παραιτηθούν βλέποντας την κακομεταχείριση των τρωκτικών, το αποτέλεσμα όμως για τα τότε δεδομένα ήταν ανατριχιαστικά ρεαλιστικό.
Βραβευμένο με Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου για το production design του Henning Von Gierke και συγκεκριμένα για το δαιδαλώδες ερειπωμένο κάστρο του Νοσφεράτου, η ταινία του Χέρτζογκ αποτε΄λεί την πιο αντισυμβατική αλλά ταυτόχρονα και προσιτή ταινία τρόμου που έχει γυριστεί με θέμα τον Δράκουλα. Η πλοκή και η δράση μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα όταν το πάνω χέρι έχουν αργόσυρτες και μεγάλες σε διάρκεια τρομαχτικές σκηνές, φροντίζοντας να εστιάσει στην κατάρα και την μελαγχολία του κακού που ενσαρκώνει ο Κλάους Κίνσκι ακόμα και με τα λιγοστά του λόγια.
Η ταινία αποτέλεσε καλλιτεχνική επιτυχία και εδραιώθηκε με το πέρασμα των χρόνων ως η πιο Ευρωπαϊκά αρτιστίκ αλλά και ιδιαίτερα μυστηριώδη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μπραμ Στόκερ. Ο σκηνοθέτης φρόντισε να εδραιώσει την συνεργασία του με τον Κλάους Κίνσκι σχολιάζοντας πως ακόμα και τα ποντίκια είχαν καλύτερη συμπεριφορά από τον Κλάους Κίνσκι στα γυρίσματα, αγνοώντας τότε τι θα ακολουθούσε στις επόμενες συνεργασίες τους.
