THIS IS CLASSIC: PRETTY WOMAN (1990)
1990: Και ενώ το Χόλυγουντ βομβαρδίζεται από την επέλαση του ανεξάρτητου κινηματογράφου αλλά και από τις θεαματικές ταινίες δράσης των στούντιο, μία ρομαντική κομεντί σαν εκείνες που μεσουρανούσαν στην δεκαετία του ’40 αλλά σε πιο μοντέρνο ύφος, ήρθε σαν αναζωογονητικό αντίδοτο για να ξαναφέρει στο προσκήνιο τις ανάλαφρες αισθηματικές ταινίες. Αν και το αρχικό σενάριο ήταν να γίνει μία σκοτεινή ταινία που θα παρουσίαζε την θλιβερή όψη της πορνείας στο Λος Άντζελες με τίτλο 3 THOUSAND, το πρότζεκτ άλλαξε μορφή και το τελικό αποτέλεσμα ήταν το PRETTY WOMAN και η τεράστια επιτυχία του.
Με την Ούμα Θέρμαν, την Μόλυ Ρίγκγουολντ, την Ντριου Μπάριμορ και την Ντάριλ Χάνα να αφήνουν τον ρόλο, η Τζούλια Ρόμπερτς μετά την επιτυχία της στις ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ ΜΑΝΟΛΙΕΣ και την υποψηφιότητα της για Oscar Β’γυναικείου ρόλου, παίρνει τον ρόλο και εκλιπαρεί στην κυριολεξία τον Ρίτσαρντ Γκιρ να πει ναι στην ταινία. Ο Γκιρ είχε χρόνια να κάνει εμπορική επιτυχία και η Ρόμπερτς είδε τον ρόλο που θα την έκανε μεγάλη σταρ και θα την εδραίωνε ως όνομα. Και ακριβώς έτσι έγινε. Τo PRETTY WOMAN έδωσε τεράστια ώθηση στην καριέρα των δύο ηθοποιών (αναζωογονητική για τον Ρίτσαρντ Γκιρ) και έστειλε ξανά την Ρόμπερτς στην πεντάδα των Oscar. O Γκάρι Μάρσαλ, ένας σκηνοθέτης που γνωρίζει καλά το είδος της συγκεκριμένης ταινίας, της αισθηματικής κωμωδίας δηλαδή, έδωσε μάχη για να υλοποιηθεί το έργο ακόμα και να πληρώσει ο ίδιος ηθοποιούς, που το στούντιο απέρριπτε, όπως τον καρατερίστα σε δεύτερους ρόλους Έκτορ Ελιζόντο που ενσαρκώνει μοναδικά τον φιλικό μετρ του ξενοδοχείου και που βοηθάει την πρωταγωνίστρια να μην τα κάνει μαντάρα στον νέο κόσμο που προσπαθεί να εισέλθει.
Μπορεί η τεράστια επιτυχία της Τζούλια Ρόμπερτς στον ρόλο της πόρνης να μην φαντάζει σήμερα πολιτικά ορθή, όμως η διακριτική γοητεία της ηθοποιού αλλά και της ίδιας της ταινίας, ξεπερνάει κάθε κοινωνικοπολιτικό στεγανό και εδραιώνεται κινηματογραφικά με επιτυχία, σαν μία μοντέρνα (ακόμα και σήμερα) εκδοχή του Πυγμαλίωνα και της Σταχτοπούτας, σε συνδυασμό με την χημεία και την λάμψη των πρωτοκλασάτων ερμηνειών δύο μεγάλων κινηματογραφικών αστέρων, την σκηνοθεσία του Γκάρι Μάρσαλ και το πολύ καλό σενάριο.
Η ταινία κόστισε γύρω στα 14 εκ. δολάρια, έφερε πίσω στο πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής της, την 25η Μαρτίου του 1990 στην Αμερική τα 11 εκατομμύρια, και ο τελικός απολογισμός της ήταν 178 εκ. δολάρια σε Αμερική και Καναδά, και 463 εκ. δολάρια παγκοσμίως. Μαζί και το τραγούδι των Roxette, το IT MUST HAVE BEEN LOVE που στο άκουσμα του συνοδεύει μέχρι σήμερα την ταινία αλλά έχασε την ευκαιρία να βρεθεί στα Oscar επειδή αρχικά δεν είχε γραφεί αποκλειστικά για την ταινία.
