THIS IS CLASSIC: ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ (1953)
Αρχικά το σχέδιο της Παραμάουντ ήταν να γυριστεί μία ταινία σε σενάριο Ντάλτον Τράμπο, σε σκηνοθεσία Φρανκ Κάπρα και με πρωταγωνιστές τον Κάρι Γκραντ και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Όταν ο Κάπρα αρνήθηκε πεισματικά να συνεργαστεί με τον σεναριογράφο που το όνομα του βρισκόταν στην Μακαρθική λίστα κομμουνιστών του Χόλυγουντ, το σχέδιο ναυάγησε. Λίγο μετά ο Γουίλιαμ Γουάιλερ ήδη βραβευμένος με δύο οσκαρ σκηνοθεσίας για την ΚΥΡΙΑ ΜΙΝΙΒΕΡ και ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (θα ακολουθούσε και ένα τρίτο για το ΜΠΕΝ ΧΟΥΡ) αναλαμβάνει το σχέδιο με την πρωτοεμφανιζόμενη τότε Όντρεϊ Χέμπορν και τον Γκρέγκορι Πεκ. Η Χέμπορν που μέχρι τότε είχε μόνο μία μικρή θεατρική εμφάνιση και κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο θα γίνει ξαφνικά η απόλυτη ενζενί σταρ του κινηματογράφου και θα πάρει το Οσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, Είναι αυτό που λέμε το απόλυτα επιτυχημένο κινηματογραφικο ντεμπούτο που λίγοι και λίγες, μετρημένοι στα δάχτυλα έχουν καταφέρει στο σινεμά.
Το ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ και συγκεκριμένα το ανεπανάληπτα γραμμένο σενάριο του Ντάλτον Τράμπο, είναι ένα υπόδειγμα ρομαντικής κομεντί που ξεκινάει με τον μύθο μίας μοντέρνας Σταχτοπούτας αλλά από την ανάποδη. Η νεαρή πριγκίπισσα αγανακτισμένη πλέον σε βαθμό υστερίας από τα βασιλικά της καθήκοντα, θα κάνει μέσα σε μία νύχτα την απόλυτη ανατροπή και θα το σκάσει από τα ανάκτορα για να βρεθεί στον αληθινό και ανέμελο κόσμο. Το σεναριακό τρικ είναι πως ο έξω κόσμος είναι η Ρώμη και οι ομορφιές της, η βραδινή της ζωή και ένας νεαρός Αμερικάνος δημοσιογράφος που θα ανακαλύψει ”λαβράκι” και θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί για την καριέρα του. Η σταδιακή τους όμως γνωριμία δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε ένα καταδικασμένο λόγω κοινωνικής ανισότητας ειδύλλιο. Όλα αυτά με την Ρώμη και τους ανθρώπους της ως το απόλυτο σκηνικό, την φρεσκάδα της Όντρει Χέμπορν, τα κοστούμια της Ίντιθ Χεντ και την σκηνοθεσία του Γουάιλερ να μπερδεύει με έξυπνο τρόπο το μεγαλεπήβολο σινεμά με αυτό της καρτποσταλικής κομεντί.
Ο Γουάιλερ ήταν ανένδοτος πως η ταινία έπρεπε να γυριστεί στην Ρώμη ενώ το στούντιο επέμενε πως έπρεπε να γυριστεί στην Αμερική. Η Παραμάουντ έδωσε το πράσινο φως στον σκηνοθέτη να γυρίσει την ταινία στην Ιταλία αλλά με τον όρο να κοπούν χρήματα από την παραγωγή και έτσι το έγχρωμο τεχνικολόρ της εποχής έδωσε την θέση του στην ασπρόμαυρη φωτογραφία κάτι που τελικά βοήθησε την ταινία στο πέρασμα των χρόνων. Η κομψότητα της ταινίας και η πρωταγωνίστρια της καθιέρωσε μόδα τόσο στυλιστικά όσο και κινηματογραφικά που το είδος της ρομαντική κομεντί δεν θα ήταν πια το ίδιο (αν και σε αυτό προηγείται το μεγαθήριο του είδους ΣΥΝΕΒΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ).
Δέκα υποψηφιότητες για Οσκαρ και νίκη για την ΄Χέμπορν, νίκη για την ενδυματολόγο Ίντιθ Χεντ που κρατάει τα ηνία με τα 8 Οσκαρ της ως την πιο σημαντική ενδυματολόγο του σινεμά μέχρι και σήμερα εφόσον οι δουλειές της επηρέαζαν και τον ίδιο τον κόσμο της μόδας και Οσκαρ σεναρίου το οποίο τότε αποδώθηκε στον συνεργάτη του Τράμπο, Ίαν Μακλέναν Χάντερ, η Ακαδημία όμως το 1992 απέδωσε το Οσκαρ σεναρίου στην χήρα του Τράμπο, αποκαθιστώντας έτσι την δικαιοσύνη στο μοναδικό μελανό σημείο μίας απόλυτα κλασσικής ταινίας.
Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες σε επανέκδοση 27 Ιουλίου σε διανομή Summer Classics
