This is Classic: The Matrix (1999)
1999: Οι αδελφοί Wachowski από το Σικάγο, έχοντας ως εμπειρία την συγγραφή κόμικς, σκηνοθετούν μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που προσπαθεί να συνδυάσει φιλοσοφικά ερωτήματα, θέαμα και οπτικά εφέ. Δανείζονται στοιχεία από την Βίβλο, τον Μάγο του Οζ ακόμα και από την Ωραία Κοιμωμένη και τα μεταφέρουν σε ένα εφιαλτικό σήμερα. Τελευταίας τεχνολογίας ειδικά εφέ και προοδευτικά μηνύματά εναλλάσσονται σε κάθε πλάνο της ταινίας. Κάποια στιγμή και εμείς μαζί με τον πρωταγωνιστή πρέπει να διαλέξουμε το μπλε ή το κόκκινο χάπι και να δούμε την ταινία που έθεσε λίγο πριν το millenium νέες βάσεις για την επιστημονική φαντασία στο Hollywood και έσπασε τα ταμεία παγκοσμίως: The Matrix.
Με πρωταγωνιστή τον Keanu Reeves στον ρόλο του Νίο, που είναι ένας απλός υπάλληλος που το βράδυ μεταμορφώνεται σε χάκερ. Η αμφισβήτηση του για την πραγματικότητα, θα επιβεβαιωθεί όταν η Τρίνιτυ (Carrie Anne Moss) θα τον φέρει σε επαφή με τον βασιλιά των χάκερ Μορφέα (Lawrence Fishburne) ο οποίος θα του δώσει την ευκαιρία και θα τον προκαλέσει σε ένα ταξίδι που θα του ανοίξει τα μάτια και θα διευρύνει τους ορίζοντες του. Έτσι ο Νίο θα ανακαλύψει οτι ο κόσμος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εικονική πραγματικότητα, ενώ στην πραγματικότητα οι άνθρωποι, ναρκωμένοι σε θερμοκοιτίδες ζουν μια μόνιμη παραίσθηση.Την εξουσία έχουν πλέον μηχανές, οι οποίες τρέφονται από την ενέργεια των ανθρώπων προκειμένου να επιβιώσουν. Σε αυτόν τον εφιάλτη, ο Μορφέας πιστεύει και θα προσπαθήσει να πείσει τον Νίο οτι είναι ο μοναδικός, ένα είδος Μεσσία που θα σώσει την ανθρωπότητα.
Το Matrix ήταν και είναι μια ταινία άκρως πρωτοποριακή και αυτό είναι το πρώτο συστατικό για να γίνει μια ταινία classic. Το δεύτερο είναι η κινηματογραφική δύναμη που διαθέτει να μπορεί να ανοίγει νέους δρόμους και να οδηγεί στην εξέλιξη. Και αυτό έκαναν τα αδέλφια Wachowski, τα οποία στο σενάριο που οι ίδιοι έγραψαν, κατάφεραν να συνδυάσουν μέλλον-παρόν, εφέ που χτύπαγαν στο μάτι και χόρτασαν ακόμα και τον πιο απαιτητικό tech-freak, και ακόμα πιο πρωτοποριακές σκηνές μάχης. Δημιούργησαν έναν ήρωα από το πουθενά και επίσης τον πλαισίωσαν με ακόμα πιο επιτυχημένους χαρακτήρες. Η μεγαλύτερη όμως επιτυχία είναι πως κατάφερε να ενσωματώσει στις συντηρητικές πρακτικές των studios τα προοδευτικά μηνύματα της. Ανέτρεψαν τους συνηθισμένους κανόνες ξεκινώντας την ταινία με μια μάχη της Τρίνιτυ, πριν ακόμα η ίδια γίνει το αντικείμενο πόθου του πρωταγωνιστή. Σκεφτείτε το και θα δείτε οτι ακόμα και αυτό για την εποχή του ήταν νεωτερισμός.
Το κοινό στην αρχή μπερδεύτηκε και δύσκολα μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει το Matrix. Μα και αυτό ήταν φυσιολογικό. Κάθε τι καινούργιο, θέλει τον χρόνο επεξεργασίας του, ακόμα και στο σινεμά. Το πέρασμα του χρόνου όμως έδειξε την αλήθεια για το Matrix που γνώρισε άλλες δύο συνέχειες μέχρι να ολοκληρωθεί η ιστορία. Η πρώτη ταινία όμως κρατάει ακόμα τα σκήπτρα και επισκιάζει ακόμα τις συνέχειες του. Και όπως ήταν φυσιολογικό η Ακαδημία Κινηματογράφου, εντόπισε την καινοτομία και το καινούργιο και τίμησε την ταινία, βραβεύοντας το Matrix με τέσσερα βραβεία Oscar (Μοντάζ, ηχητικών εφέ, οπτικών εφέ αλλά και ήχου) αφήνοντας πίσω την συνυποψήφια ομάδα του Star Wars The Phantom Menace του George Lucas. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ταινίας.
Η ταινία χτυπήθηκε από μερίδα κριτικών στην Αμερική, υποστηρίζωντας πως »…Είναι πραγματικά σκληρό να βάζεις βασανιστικές ιδέες στο μυαλό των θεατών και μετά να τους ζητάς να μείνουν ικανοποιημένοι με ένα πιστολίδι και μια μονομαχία πολεμικών τεχνών….». Δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τα σημεία αναφοράς και το πώς οι Wachowski προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα τις μονομαχίες τις οποίες εμπνεύστηκαν και από τις ταινίες του Σαμ Πεκίνπα.
Είκοσι χρόνια μετά την πρεμιέρα της ταινίας, το The Matrix αποτελεί μια από τις αγαπημένες ταινίες, και δίνει ιδέες σε μας, ακόμα και στην επόμενη γενιά για επαναστάσεις…Κινηματογραφικές κυρίως.
