Όλα έτοιμα για το 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης που θα διεξαχθεί από 2 ΄έως και 12 Νοεμβρίου, με πλήθος νέων ταινιών, αφιερωμάτων και καλεσμένων, με ένα εξαιρετικό πρόγραμμα ταινιών και εμείς επιλέξαμε 13+1 ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε και σας τις παρουσιάζουμε. Το αναλυτικό πρόγραμμα προβολών και εισιτήρια για τις προβολές στο επίσημο σάιτ του φεστιβάλ www.filmfestival.gr και στο www.more.com

Στη φωτιά

La passion de Dodin Bouffant του Τραν Αν Χουνγκ

Επίσημη πρόταση της Γαλλίας για το ξενόγλωσσο Οσκαρ και ταινία έναρξης του Φεστιβάλ όπου η μαγειρική και το σινεμά είχαν ανέκαθεν μια σχέση αγάπης, με την πρώτη να χαρίζει έμπνευση και με τον δεύτερο να ανταποδίδει με φόρους τιμής που ερεθίζουν το μυαλό, το θυμικό και τους σιελογόνους αδένες. Καμία ταινία για το φαγητό όμως δεν αγγίζει το μεγαλείο και την ομορφιά, την πυκνότητα και τον πλούτο του Στη φωτιά, όπου ο Τραν Αν Χουνγκ μαγειρεύει με ιδανικά υλικά την Ζιλιέτ Μπινός και τον Μπενουά Μαζιμέλ και παραδίδει ένα αριστοτεχνικό πιάτο για την κουζίνα, την καρδιά, τον έρωτα και την ελευθερία. Η Μπινός είναι η σπουδαία μαγείρισσα του γκουρμέ γαιοκτήμονα Ντοντέν Μπουφάν, με τον οποίο μοιράζεται την κουζίνα (και τη ζωή της, αλλά δίχως τα περιοριστικά δεσμά του γάμου), και μαζί συνθέτουν μια συμφωνία γεύσης και ενός αδάμαστου τρόπου ζωής σε μια μικρή Εδέμ ευδαιμονίας, ομορφιάς και σεβασμού. Ποτέ μια ταινία για τη μαγειρική δεν μίλησε με τόσο ήσυχο και γευστικό τρόπο για τόσα πολλά, και ποτέ η απόλαυση δεν κινηματογραφήθηκε τόσο φιλοσοφημένα και φιλοσοφικά.

Fingernails

Fingernails του Χρήστου Νίκου

Μερικές φορές το να ερωτεύεσαι μπορεί να πονάει περισσότερο από το να σου βγάζει κάποιος ένα νύχι, αλλά αν μπορούσες να ξέρεις αν η αγάπη σου είναι αληθινή βγάζοντας ένα νύχι, θα το έκανες; Στον κόσμο της επόμενης ταινίας του Χρήστου Νίκου μετά τα Μήλα, αυτό ακριβώς είναι το τεστ που καθορίζει το αν ένα ζευγάρι αγαπιέται αληθινά. Αλλά είναι πάντα αλάνθαστο; Η Άννα αρχίζει να αμφιβάλλει όταν ξεκινά να δουλεύει στο Ινστιτούτο Αγάπης τεστάροντας ζευγάρια που επιθυμούν να μάθουν την αλήθεια, ώσπου γνωρίζει τον Αμίρ, έναν συνάδελφο που μοιάζει να είναι το άλλο της μισό. Η ανάγκη μας για επιβεβαίωση δεν είναι μια μοντέρνα ασθένεια, αλλά γίνεται πολύ πιο επείγουσα σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία θεωρητικά προσφέρει ακράδαντες βεβαιότητες. Όμως τελικά είναι μετρήσιμη η αγάπη; Αυτά και άλλα τέτοιου είδους ερωτήματα διατυπώνει το βαθιά ρομαντικό, μελαγχολικά αστείο και γλυκόπικρα αληθινό φιλμ του Νίκου, το οποίο ξεχειλίζει ιδέες, τσαλακωμένη ποίηση κι ένα καστ που μοιάζει βγαλμένο από σινεφίλ όνειρο.

Φόνισσα της Ευας Ναθένα

Η πιο αναμενόμενη ελληνική ταινία της χρονιάς και βασισμένο στο ομώνυμο κλασικό αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, η Φόνισσα εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας, γύρω στο 1900. Η ιστορία υφαίνεται γύρω από το κυρίαρχο δίπολο «μάνας-κόρης» και το κυρίαρχο μοτίβο των σχέσεων των γυναικών μεταξύ τους, που επηρεάζουν αρχικά τον μικρόκοσμο της οικογένειας και στη συνέχεια τον μικρόκοσμο της επαρχιακής κοινωνίας. Εκεί, η Χαδούλα, παγιδευμένη στην απόρριψη της ίδιας της μάνας της, αγωνίζεται να επιβιώσει ακολουθώντας τις επιταγές μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Ψυχικά ταπεινωμένη, μέσα στην απαξίωση της ίδιας της υπόστασής της ως γυναίκας, θέλει να ελευθερωθεί όχι μόνο από τους διώκτες της, αλλά από την ίδια της τη μοίρα, εκείνην του ανθρώπου που έχασε τον δρόμο του. Γι’ αυτό, ο θάνατος δεν έρχεται ούτε σαν τιμωρία ούτε σαν εξιλέωση.

Σοσάνα

Shoshana του Μάικλ Γουίντερμποτομ

Εμπνευσμένη από αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, η νέα ταινία του Μάικλ Γουίντερμποτομ μάς μεταφέρει στη βρετανοκρατούμενη Παλαιστίνη του 1938. Κεντρικό πρόσωπο είναι η νεαρή Εβραία Σοσάνα, δυναμική σοσιαλίστρια, ταγμένη στον αγώνα υπέρ ενός ανεξάρτητου εβραϊκού κράτους. Μέσα στο ηλεκτρισμένο κλίμα της εποχής, σ’ έναν τόπο που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να αναφλεγεί, η Σοσάνα ερωτεύεται έναν Άγγλο αστυνομικό. Με όχημα μια συγκινητική, αρχετυπική ιστορία απαγορευμένου έρωτα, η Σοσάνα είναι μια δεξιοτεχνικά σκηνοθετημένη, γεμάτη κοφτούς διαλόγους ταινία υψηλών φιλοδοξιών, που ιχνηλατεί τη γένεση του  Ισραήλ παρουσιάζοντας ανάγλυφα την αιματηρή παραφροσύνη των συγκρουόμενων εθνικισμών στην Παλαιστίνη κατά τον Μεσοπόλεμο. Εμβριθές σχόλιο στα ιδανικά και στη διάψευσή τους, στην τυφλή βία και στον πάταγο της Ιστορίας, η Σοσάνα είναι μια σημαντική στιγμή στη φιλμογραφία του Μάικλ Γουίντερμποτομ, που αφήνει τον θεατή μ’ ένα ρίγος στη σκέψη των τραγικών προσώπων που αποτέλεσαν το έναυσμά της.

Η αιώνια στύση του Τορίμπιο Μπαρντέλι

La Erección de Toribio Bardelli του Αντριάν Σάμπα

Επίσημη πρόταση του Περού για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας όπου εβδομηντάρης χήρος πέφτει με τα μούτρα στο πληρωμένο σεξ, σε μια αυτοκτονική προσπάθεια να ξεπεράσει την απώλεια και τον θυμό του για τη μακαρίτισσα. Πέρα όμως από τις αχαλίνωτες ορέξεις του αμετανόητου πατέρα τους, τα τρία παιδιά του έχουν και αυτά το δικό τους φορτίο να κουβαλήσουν. Το πρώτο παδί είναι ένας αλκοολικός άντρας που μόλις ανένηψε από μια μεταμόσχευση ανοιχτής καρδιάς και βρίσκεται σε αναζήτηση της μάνας του παιδιού-δότη (και μαζί μιας δεύτερης ευκαιρίας)· το δεύτερο είναι μια τυφλή γυναίκα που μόλις έχασε τη δουλειά της και τον σκύλο-οδηγό της · και το τρίτο είναι ένα μη-δυαδικό άτομο που γυρεύει την αγάπη. Το φιλμ-έκπληξη της χρονιάς έρχεται από το Περού, διεισδυτικό κι αναπάντεχο όσο και ο τίτλος του. Μια θανατερή ισορροπία ανάμεσα στο μαύρο χιούμορ και το δράμα, ή αν προτιμάτε, η επιτομή της ιλαροτραγωδίας με φόντο μια δυσλειτουργική οικογένεια που θα δυσκολευτείτε να ξεχάσετε, αν τη γνωρίσετε καλύτερα.

Κόναν η βάρβαρη του Μπερτράν Μαντικό

Ο Κέρβερος, o φύλακας του κάτω κόσμου, έχει ακόμα μουσούδα, μόνο που εδώ τον λένε Ράινερ, έχει γυναικείο στήθος και γλυκιά φωνή, φοράει ένα μαύρο δερμάτινο μπουφάν με καρφιά και άλλα τρουκ, και κρατάει μια κάμερα με φλας που είναι ό,τι πρέπει για τους παπαράτσι… Μας μιλάει από το υπερπέραν και περιγράφει σε ανατριχιαστική λεπτομέρεια τις διαδοχικές μετενσαρκώσεις της Κόναν της Βάρβαρης, μιας αιμοδιψούς Αμαζόνας που ζει ανάμεσά μας από την αρχαιότητα. Ένας παρορμητικός queer οραματιστής που μοιάζει να γυρίζει ταινίες από τα σπλάχνα του, ο Μπερτράν Μαντικό στρέφει τον μαγικό του φανό σε μια φαντασιακή προϊστορία και σε μερικά νέα μικρά μαγαζάκια τρόμου, τα οποία αποδίδονται ταυτόχρονα σε έγχρωμα και ασπρόμαυρα πλάνα. Μέσα από μια σχολαστική χειροποίητη προσέγγιση, ασύγχρονο ήχο και ένα καθηλωτικό θεατρικό σκηνικό που μοιάζει να σκηνοθετεί το βαθύτερο ασυνείδητό μας, ο Μαντικό δημιουργεί μια εθιστική, εκρηκτική και καινοτόμα εμπειρία. Σε αυτή την αλυσίδα των έξι μαγευτικών σκηνών από το παρελθόν, στις οποίες πρωταγωνιστούν διαφορετικές ηθοποιοί, παρακολουθήστε προσεκτικά την Λόουνενσον, την αλλοτινή μούσα του Χαλ Χάρτλεϊ στη δεκαετία του ’90, με την οποία ο σκηνοθέτης έχει δεσμευτεί να γυρίσει 21 ταινίες σε 21 χρόνια…

Το Παρελθόν Μιας Γυναίκας του Γιάννη Δαλιανίδη

Προβολή αφιερωμένη στην μνήμη της αξεπέραστης Μαίρης Χρονοπούλου που έφυγε πρόσφατα όπου μια τραγουδίστρια νυχτερινού κέντρου αναγκάζεται να πυροβολήσει τον πρώην φίλο της, ο οποίος έχει δραπετεύσει από την φυλακή και την εκβιάζει να του δώσει χρήματα. Η κοπέλα, θεωρώντας τον νεκρό, φεύγει για να φτιάξει τη ζωή της από την αρχή. Παντρεύεται με έναν ευκατάστατο κύριο, ο οποίος δεν γνωρίζει το παρελθόν της, και αποκτούν μαζί ένα κοριτσάκι. Μια μέρα όμως ένας παλιός της φίλος –ο οποίος κατα διαβολική σύμπτωση είναι και αδελφός του συζύγου της– θα επιστρέψει απειλώντας την ότι θα αποκαλύψει τα πάντα για το παρελθόν της.

Η τελευταία παμπ

The Old Oak του Κεν Λόουτς

Το μέλλον διαγράφεται μάλλον αμφίβολο για την τελευταία παμπ που έχει απομείνει σ’ ένα χωριό της βορειοανατολικής Αγγλίας, τη The Old Oak. Οι περισσότεροι ντόπιοι εγκαταλείπουν το μέρος, καθώς τα ορυχεία στα οποία δούλευαν κλείνουν το ένα μετά το άλλο ενώ Σύριοι πρόσφυγες καταφθάνουν στο χωριό όπου τα σπίτια είναι φτηνά. Πιστός στο ανθρωποκεντρικό, κοινωνικοπολιτικό σινεμά που τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους σκηνοθέτες, ο σπουδαίος Κεν Λόουτς αφηγείται με την εξαιρετική τελευταία του ταινία, άλλη μια αξέχαστη ιστορία ψυχικού μεγαλείου και αξιοπρέπειας.  Το Η τελευταία παμπ, χαρακτηριστικό δείγμα ενός κοινωνικά ευαισθητοποιημένου κινηματογράφου που δεν αδιαφορεί για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής του, προσεγγίζει με καίριο τρόπο το θέμα της αρμονικής συνύπαρξης διαφορετικών πολιτισμικών ομάδων, φέρνοντας τον νεορεαλισμό στο σήμερα, με απαράμιλλη δραματουργική δεξιοτεχνία και συγκλονιστική ανθρωπιά.

Εγώ, Καπετάνιος

Io Capitano του Ματέο Γκαρόνε

Επίσημη πρόταση της Ιταλίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ όπου ο Σεϊντού και ο Μούσα είναι δύο νεαροί Σενεγαλέζοι οι οποίοι, πλάι σε άλλους φτωχοδιάβολους, θα βρεθούν ανάμεσα σε «Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες», σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φτάσουν στην Ευρώπη για μια καλύτερη ζωή. Το νέο φιλμ του Ματέο Γκαρόνε κουβαλάει στις αποσκευές του βραβεία από το πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας (Αργυρός Λέοντας Σκηνοθεσίας και Βραβείο Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού), ενώ αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Ιταλίας για το επόμενο Όσκαρ Διεθνούς Παραγωγής. Ξετυλίγει τον μίτο αυτής της σύγχρονης Οδύσσειας από τη σκοπιά των ηρώων της, αψηφώντας τη λεγόμενη «δυτική» οπτική που έχουν υιοθετήσει στο πρόσφατο παρελθόν τόσες άλλες ταινίες  με θέμα τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ένα κινηματογραφικό έπος που κατορθώνει να είναι εξίσου λυρικό και ειλικρινές, και που στέκεται στο ύψος των κορυφαίων στιγμών του Ιταλού δημιουργού (Γόμορρα, Dogman) – ή ίσως φτάνει ψηλότερα.

Το νέο αγόρι

The New Boy του Γουόρικ Θόρντον

H Κέιτ Μπλάνσετ δίνει μια σαρωτική ερμηνεία απέναντι σ’ έναν ανήλικο Αβορίγινα (που ερμηνευτικά στέκεται ισάξια στο κάδρο), σε αυτή την γοητευτική, μυστηριακή ταινία που υπνωτίζει κάθε θεατή της. Τοποθετώντας τη δράση στη δεκαετία του 1940 σε ένα απομονωμένο μοναστήρι στην άκρη της Αυστραλίας, αυτή η απόκοσμη ταινία εποχής απογειώνεται όταν ένα νεαρό ορφανό αγόρι φτάνει στην πύλη για να βρει φροντίδα και στέγη. Όμως εκείνο αρνείται να μιλήσει και να συμμορφωθεί στους κανόνες που θέτουν οι καλόγριες, ο πολιτισμός και η θρησκεία που θέλουν να του επιβάλλουν. Σταδιακά θα χτίσει έναν δεσμό με την αδελφή Αϊλίν, η οποία θα αρχίσει να υποπτεύεται πως αυτό το νέο, παράξενο αγόρι έχει κάτι αληθινά ξεχωριστό. Η πίστη και η αίσθηση του αλλόκοσμου αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο ο Γουόρικ Θόρντον κεντάει μια λεπτοδουλεμένη ιστορία μυστηρίου και τρυφερότητας, μιλώντας για την ταυτότητα, την αγάπη και τα τραύματα της αποικιοκρατίας. Αφήνοντας περιθώριο στη συγκίνηση, στο χιούμορ και στην ελπίδα να ξεφυτρώσουν στις πιο απρόσμενες στιγμές, η ταινία δεν σταματά στιγμή να σε εκπλήσσει.

Εξέλιξη

Εξέλιξη του Περικλή Χούρσογλου

Η πολυαναμενόμενη επιστροφή του Περικλή Χούρσογλου σε μία υποσχόμενη Ελληνική ταινία που μας γυρνάει πίσω στο 2012. Ο Νίκος μένει στην Αθήνα. Είναι σκηνοθέτης και διδάσκει σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σήμερα θα ζητήσει από τον πατέρα του, τον κύριο Αντρίκο, να τον συνοδεύσει στην τελετή ορκωμοσίας για την εξέλιξη του στην ανώτερη βαθμίδα στο Πανεπιστήμιο. Ένα ταξίδι πατέρα-γιού με το τρένο, με τον χρόνο να κυλάει προς τα πίσω.

Περάσματα

Passages του Άιρα Σακς

Στις ταινίες του Άιρα Σακς, ακριβώς όπως και στη ζωή, η αγάπη είναι παράξενη και τα ερωτικά τρίγωνα δεν είναι ποτέ ισόπλευρα. Ο Τόμας είναι ένας εγωκεντρικός, ταλαντουχος σκηνοθέτης. Στο πάρτι για το τέλος των γυρισμάτων της νέας του ταινίας θα αφήσει τον χαμηλών τόνων σύζυγό του να γυρίσει μόνος σπίτι, ενώ ο ίδιος θα περάσει το βράδυ με μια γυναίκα… Και κάπως έτσι, οι υπερταλαντούχοι Φρανκ Ρογκόβσκι, Μπεν Γουίσο και Αντελ Εξαρχόπουλος χορεύουν γύρω από ένα συναισθηματικό και σεξουαλικό γαϊτανάκι, προσφέροντας ένα θέαμα χάρμα οφθαλμών από μακριά και ακονίζοντας γοητευτικά ένα ήδη αιχμηρό νυστέρι όταν η απόσταση μηδενίζεται. Ο Σακς κινηματογραφεί με τη γνώριμη, αφοπλιστική του αλήθεια την πολυπλοκότητα των σχέσεων, αναγνωρίζοντας την τρικυμιώδη φύση της επιθυμίας και κοιτάζοντας στα μάτια τις πιο ευάλωτες, αλλά και τοξικές πλευρές των ηρώων του. Αν περιμένετε μια καλογυαλισμένη ρομαντική ιστορία προσπεράστε άφοβα, αν δεν φοβάστε τον έρωτα ακόμη κι αν πονά, ματώνει και αφήνει σημάδια, αυτή μπορεί και να είναι η ταινία της ζωής σας.

Guest Star

Guest Star του Βασίλη Χριστοφιλάκη

Ζώντας στη σκιά των δύο σταρ γονιών του ακόμα και μετά τον θάνατό τους, ο Λουκιανός Ασβεστόπουλος αποδέχεται την πρόταση να γίνει ο νέος κεντρικός παρουσιαστής στη βραδινή ζώνη ενός γνωστού καναλιού. Αλλά τα πράγματα περιπλέκονται όταν στήνεται γύρω από το όνομά του ένα ψεύτικο ερωτικό ειδύλλιο με την Τζένα, μια εκκεντρική νεαρή τραγουδίστρια που έχει τα δικά της προβλήματα.

Πεσμένα φύλλα

Kuolleet Lehdet του Άκι Καουρισμάκι

Κατευθείαν από το Φεστιβάλ Καννών και επίσημη πρόταση της Φινλανδίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας, τα Πεσμένα φύλλα είναι μια γλυκιά ιστορία αγάπης, ελπίδας, αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης, βγαλμένη από τον τρυφερό και αντισυμβατικό κόσμο του μεγάλου ουμανιστή του σινεμά, τον Άκι Καουρισμάκι. Μια νύχτα στο Ελσίνκι, δύο μοναχικοί άνθρωποι διασταυρώνονται τυχαία και ανακαλύπτουν τη μαγεία του «μαζί», αναζητώντας τον πρώτο, απόλυτο και μοναδικό έρωτα της ζωής τους. Με ρομαντική διάθεση, αλλά και βαθιά ριζωμένα στην πραγματικότητα, τα Πεσμένα φύλλα σε αγκαλιάζουν σαν μια μαλακή κουβέρτα στη φθινοπωρινή ψύχρα για να σου θυμιζουν την αξία της ανθρωπιάς, της ενσυναίσθησης και το μεγαλείο της απλότητας. Το σινεμά του Άκι Καουρισμάκι, με τα νυχτερινά αστικά τοπία και τις «ξεκούρδιστες» μουσικές, το ιδιόρρυθμο σκανδιναβικό χιούμορ, τον απολαυστικό αυτοσαρκασμό και τους αλλοπρόσαλλους ήρωες που ψάχνουν αμήχανα την ανθρώπινη ζεστασιά και επαφή είναι το ιδανικό παυσίλυπο για κάθε στιγμή που η σκληρή πραγματικότητα μοιάζει ανίκητη.