ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Too Much Info Clouding over my Head

3popcorn

Ένας αγχώδης σκηνοθέτης, που έχει γυρίσει μόνο μια cult low budget ταινία, αναζητά το επόμενο πρότζεκτ του. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν του ζητούν να βρει χρήματα για να γυρίσει μια ταινία πάνω σε ένα σενάριο που μισεί.

too much info

Υπαρξιακή κρίση των 30, οικονομική κρίση, οι ανθρώπινες σχέσεις, η σχέση με τη δημιουργία και οι προσωπικές φιλοδοξίες είναι μερικά από τα ζητήματα που ο Βασίλης Χριστοφιλάκης διαπραγματεύεται στην ταινία του.

Εμπνευσμένος από το αμερικανικό είδος του mumblecore -όπου οι χαρακτήρες μιλούν πολύ για ζητήματα που αφορούν την ζωή τους και την καθημερινότητά τους- και χρησιμοποιώντας μάλιστα ασπρόμαυρο φορμάτ (όπως είδαμε και στο Frances Ha), ο σκηνοθέτης καταφέρνει όχι μόνο να φτιάξει μια ταινία μόνος του (χωρίς στήριξη από το Κέντρο Κινηματογράφου), αλλά να φτιάξει και μια καλή ταινία.

too much info02

Το Too Much Info Clouding over my Head προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πήρε καλές κριτικές και απέσπασε μάλιστα και τρία βραβεία (της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου Fipresci για Καλύτερη Ελληνική Ταινία, βραβείο Κέντρου Κινηματογράφου Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη και βραβείο της ΕΡΤ «New Cinema»), αποδεικνύοντας ότι καμιά φορά αυτό που χρειάζεται ένας σκηνοθέτης είναι επιστροφή στα βασικά: στη ζωή τη δική του και των γύρω του.

H ταινία του Χριστοφιλάκη διαθέτει σωστές δόσεις χιούμορ και υπαρξιακής αγωνίας, σινεφίλ αναφορές και ανέλπιστα cameo (όπως εκείνο της Κωνσταντίνας Μιχαήλ), ενώ ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην απολαυστική εμφάνιση του Ζήση Ρούμπου στον ρόλο ενός ιδιοκτήτη κομιξάδικου και στην εμπνευσμένη σκηνή που αφορά την προηγούμενη ταινία του κεντρικού χαρακτήρα – σκηνοθέτη.

Πέρα απ’ όλα αυτά, το Too Much Info Clouding over my Head είναι μια διασκεδαστική ταινία που δεν παίρνει σοβαρά τον εαυτό της, αλλά ζητά -και αξίζει- από τον θεατή μια ευκαιρία.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Μια σκέψη για το “Too Much Info Clouding over my Head

  • ‘Υστερα απο καιρο μια ταινια που σε κανει να χαμογελας φευγοντας απο την αιθουσα. Απ τις λιγες κωμωδιες που θα γελασεις ακομα κι αν τη δεις μονος σου

    Σχολιάστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *