ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Θα Έρθω Κοντά Σου Σιγά-Σιγά (Tout Le Monde Debout)

3popcorn

Ο Ζοσλέν είναι ένας αδιόρθωτος γυναικάς που προσπαθεί να κερδίσει κάθε γοητευτικό θηλυκό που θα βρεθεί μπροστά του επιστρατεύοντας μια σειρά από ψέματα που αφορούν την ταυτότητα του. Και ενώ φαίνεται να διασκεδάζει περισσότερο με τα ψέματα που κατασκευάζει παρά με το εφήμερο σεξ που κερδίζει, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν προσποιηθεί τον ανάπηρο για να κερδίσει την συμπάθεια μιας αποκλειστικής νοσοκόμας. Η νοσοκόμα δεν ενδιαφέρεται αλλά τον γνωρίζει στην επίσης ανάπηρη αδερφή της, Φλοράνς, ως προξενιό. Ο Ζοσλέν θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όσο περισσότερο γνωρίζει, και ίσως ερωτεύεται, την Φλοράνς .

Ο Φρανκ Ντιμπόσκ γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ως ο άστατος Ζοσλέν. Στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ο Ντιμπόσκ καταπιάνεται με το ευαίσθητο θέμα των ανθρώπων σε αναπηρικό αμαξίδιο. Χωρίς φόβο όμως δημιουργεί έναν ήρωα απόλυτα αντιπαθή και αναξιοπρεπή, χωρίς σεβασμό στο γυναικείο φύλο. Η θεία δίκη όμως δεν αργεί να έρθει όταν ο δικός του άγγελος εμφανίζεται στο πρόσωπο της Φλοράνς, που ερμηνεύεται από την λαμπερή Αλεξάντρα Λαμί. Σε μια σεναριακή υπερβολή, η Φλοράνς τα έχει όλα: είναι πανέμορφη, έξυπνη, ταλαντούχα, δραστήρια, απλά τυχαίνει να βρίσκεται σε αμαξίδιο. Ο Ζοσλέν δεν μπορεί να της αντισταθεί ακόμα και αν αφελώς πιστεύει ότι μπορεί να την κοροϊδέψει ότι και εκείνος δεν περπατάει. Με μια σειρά από αδεξιοτήτες που κάποιες από αυτές χαρακτηρίζονται περισσότερο ως αστείες παρά αμήχανες, ο ήρωας της ιστορίας έρχεται αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό και πρέπει για πρώτη φορά στην ζωή του να πάρει αποφάσεις που πιθανόν να του στερήσουν την ευτυχία αλλά θα του χαρίσουν μια ειλικρινή αντιμετώπιση των σχέσεων του.

Αρχικά θα δεις με στραβό μάτι το Θα Έρθω Κοντά σου Σιγά-Σιγά, αλλά αν του δώσεις την ευκαιρία θα αποδειχτεί μια γλυκά αισιόδοξη ρομαντική κομεντί για την οποία δεν έχασες άδικα τον χρόνο σου. Αν και τα νοήματα που θέλει να περάσει θα έπρεπε να είναι αυτονόητα πια, ο πιο ευαίσθητος θα συγκινηθεί από την δύναμη του έρωτα που δεν γνωρίζει εμπόδια και μπορεί να αλλάξει μέχρι και τον χαρακτήρα των ανθρώπων.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *