Transformers: Ο Τελευταίος Ιππότης (the Last Knight)
Μια υπερφιλόδοξη και πλούσια σε εφέ, δυομισάωρη ταινία, που απευθύνεται κυρίως στους φίλους των Transformers.
Η πέμπτη κατά σειρά ταινία μεταφοράς της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων των Transformers, έρχεται να αποκαλύψει την κρυμένη τους ιστορία, την εμπλοκή τους με τον πλανήτη μας από την εποχή του Βασιλιά Αρθούρου, μέχρι τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και την εποχή του κοντινού μέλλοντος που διαδραματίζεται. Περιλαμβάνει μέσα από επικές μέχρι διαστημικές μάχες και από ρομπότ δράκους μέχρι ρομπότ δεινόσαυρους! (Τα Dinobots επιστρέφουν, με τον τεράστιο τυρανόσαυρο Glimlock να γεμίζει το πλάνο). Ενώ στη γη άνθρωποι και μηχανές είναι σε μόνιμη διαμάχη, ένας τεράστιος εξωγήινος κίνδυνος απειλεί τον πλανήτη μας. Ο Όπτιμους Πράιμ θα στραφεί ενάντια σε φίλους και συμμάχους, ενώ ο αγαπημένος Μπι (ΜπάμπλΜπι) θα κινδυνεύσει θανάσιμα, αλλά θα μας αποκαλύψει και μερικές νέες ικανότητες του.
Ο Μαρκ Γουόλμπερ επιστρέφει στο ρόλο του Κάιντ Γίγκερ, μετά το Age of Extinction, ενώ δίπλα του εμφανίζεται ο Άντονι Χόπκινς, ο Τζος Ντουχάμελ και η σε ρόλο -κάτι σαν Μέγκαν Φοξ- η Λάουρα Χάντοκ (γνωστή από τη σειρά DA Vinci’s Demons, τα Guardians of the Galaxy που έπαιζε τη μαμά του Στάρλορντ). Για κάποιο λόγο όλοι οι βασικοί πρωταγωνιστές μοιάζουν εντελώς εκτός ρόλου, σαν να έχουν πάρει εντελώς στην πλάκα τη συμμετοχή τους στην ταινία. Όχι ότι περίμενα φυσικά πολλά από τον Μαρκ Γουόλμπεργκ, αλλά ιδιαίτερα ο Χόπκινς, είναι πολλές οι στιγμές που γελάει με την ψυχή του και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι στο σενάριο ή σκάει στα γέλια από τις ατάκες που τον βάζουν να πει… Ευτυχώς σε τέτοιες περιπέτειες δράσης οι ερμηνείες δεν είναι το πιο απαραίτητο συστατικό.
Το καλό με την ταινία είναι ότι είναι οπτικά χορταστική και αρκετά προσεγμένη. Έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα εφέ και τα τεράστια σε όγκο γραφικά που βλέπουμε την περισσότερη ώρα στην οθόνη να φαίνονται όσο το δυνατόν λιγότερο χοντροκομμένα και με ομαλή κίνηση. Αν δεν είστε όμως συνηθισμένοι σε νοοτροπία computer games και γρήγορες εναλλαγές στις σκηνές δράσης, οι μάχες είναι πολύ πιθανό να σας κουράσουν (ιδίως στο 3D το οποίο γενικά δε προσθέτει σχεδόν τίποτα παραπάνω, ίσως ζαλίζει και περισσότερο). To κακό με την ταινία είναι ότι δε καταφέρνει να μοιάζει με Transformers αλλά συνεχώς θυμίζει κάτι άλλο, από επικές ταινίες, X-men και Avengers, Fast&Furious, διαστημικές ταινίες με εξωγήινους κτλ. ακόμα και από Star Wars, με το ρομπότ του χαρακτήρα του Χόπκινς να μοιάζει τόσο στον C3PO που να το παραδέχονται και στην ταινία μέσα από μια χιουμοριστική ατάκα.
Το σενάριο από την άλλη, έχει βαλθεί να συμπεριλάβει όσο πιο πολλά μπορεί, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην υπάρχει ομαλή ροή αλλά όλα να μοιάζουν σαν μια επί τροχάδην περίληψη μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη σκηνή μάχης. Δεν είναι λίγες οι φορές που φαίνεται η ταινία να προσπερνά τσαπατσούλικα ατμοσφαιρικά σκηνικά ή σημαντικούς διαλόγους πλοκής, ενώ από την άλλη να αφήνει όσο περισσότερους αστείους διαλόγους και αχρειάστο κρύο χιούμορ. Φυσικά και χρειάζεται το χιούμορ, το πρωτοδίδαξε η Marvel, όμως χρειάζονται και οι δραματικές σκηνές, αλλιώς πως να πιστέψεις ότι κινδυνεύουν θανάσιμα όταν ακόμα και στις πιο επικίνδυνες για τους χαρακτήρες σκηνές αυτοί αστειεύονται και μάλιστα με κρύα αστεία;
Σίγουρα πάντως η σειρά ταινιών δε θέλει να βάλει οριστική τελεία και έτσι το τέλος αφήνει κάποιες ανοιχτές παρτίδες για συνέχεια. Παράλληλα, ο αγαπημένος του κοινού Μπάμπλμπι θα αποκτήσει δική του ταινία, ένα prequel που αναμένεται μέσα στο 2018.
