Η Καινούρια Φιλενάδα (Une Nouvelle Amie)

Με αλμοδοβαρική διάθεση, η νέα ταινία του Φρανσουά Οζόν πραγματεύεται το θέμα του φύλου και της φιλίας.

Η Κλερ είναι απαρηγόρητη μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης, Λόρα. Τίποτα στη ζωή της δεν μοιάζει να έχει νόημα, μέχρι τη στιγμή που θα μάθει ότι ο σύζυγος της Λόρα αρέσκεται να ντύνεται με γυναικεία ρούχα. Αυτό το μυστικό -αλλά και η φιλία της με αυτή τη νέα ταυτότητα του Νταβίντ που ονομάζει Βιρζίνια-  θα της δώσει ξανά όρεξη για ζωή, αλλά θα προκαλέσει και προβλήματα.

Με αισιόδοξη και παιχνιδιάρικη διάθεση, ο Φρανσουά Οζόν (σκηνοθέτης του εξαιρετικού 8 Γυναίκες) κάνει μία πρωτοποριακή ταινία για το δικαίωμα του ανθρώπου στην αυτοδιάθεση και για το γεγονός ότι η επιλογή της σεξουαλικής ταυτότητας και του φύλου μπορεί να είναι μια πολύπλοκη υπόθεση. Ο Νταβίντ νοιώθει ασφάλεια όταν ντύνεται Βιρζίνια. Αλλά παράλληλα, αισθάνεται άνδρας. Θέλει τη γυναικεία του ταυτότητα, αλλά θέλει και την ανδρική. Τι είναι αυτό που μας κάνει να επιλέγουμε τη μία ή την άλλη; Και πώς εμπλέκεται η Κλερ, ένας άνθρωπος που μοιάζει να εξαρτάται από μία γυναικεία φιλία; Μήπως δεν είναι μόνο η φιλία αυτή που επιδιώκει;

Χωρίς να ξεφεύγει από τα όρια της κλασικής γαλλικής κωμωδίας, η ταινία αναρωτιέται εύστοχα πάνω σε αυτά τα ζητήματα (που άπτονται του υποσυνείδητου και των βαθύτερων επιθυμιών του ανθρώπου), αποσπώντας, παράλληλα, πολύ καλές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές της.

Ειδικά ο Ρομάν Ντουρί είναι απολαυστικός στον ρόλο ενός άνδρα που θέλει να είναι γυναίκα. Η ντροπαλή του φύση ως άνδρα μετατρέπεται σε αυταρέσκεια ως γυναίκα, κάνοντας τόσο τη συστολή όσο και την υπερβολή των δύο χαρακτήρων να μην φαντάζουν παράταιρες.

Η ταινία του Οζόν ακολουθεί την αλμοδοβαρική σχολή: ένα άτομο σε κρίση ταυτότητας και φύλου, παρεξηγήσεις, ευτράπελα και μία πρωτοποριακή ματιά.  Υποψιαζόμαστε, βέβαια, ότι η εκδοχή του Αλμοδοβάρ θα ήταν πολύ πιο τρελή και σύνθετη.

Προς το τέλος η ταινία δεν αποφεύγει την υπερβολή, συνδυάζοντας ακόμα και διαφορετικά είδη ταινιών, σε ένα αποτέλεσμα που ενίοτε μοιάζει αμήχανο.

Τελικά να τη δω;

Χιουμοριστική ταινία με στοιχεία ψυχανάλυσης και αλμοδοβαρική ματιά. Αν και σε στιγμές μοίαζει αμήχανη, θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.