ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Utopia. An Adult’s Fairytale

one-half-popcorn

Σε μία κοινωνία όπου λίγοι και διεφθαρμένοι κάνουν κουμάντο, ενώ οι περισσότεροι πεινούν, ένας άνδρας απολύεται από την εργασία του. Απελπισμένος θα πάρει τους δρόμους και θα συναντήσει έναν παράξενο άνδρα ντυμένο στα λευκά. Εκείνος θα του μάθει πώς όταν φωνάζει «Αρκετά» η κατάσταση μπορεί να αλλάξει.

utopia 1

Ο Νίκος Κουρού παίζει και σκηνοθετεί αυτή τη διαφορετική Ουτοπία, μία βωβή και ασπρόμαυρη ταινία γυρισμένη στην Ελλάδα του σήμερα. Με την επιλογή του αυτή, ο σκηνοθέτης κάνει κατ’ αρχάς μία ενδιαφέρουσα αναλογία ανάμεσα στην κατάσταση -οικονομική και κοινωνική- που επικρατούσε στις αρχές του 20ού αιώνα και στο σήμερα: οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και λίγοι πλούσιοι συγκεντρώνουν την εξουσία στα χέρια τους.

Παρά τις αγαθές προθέσεις, όμως, και την ενδιαφέρουσα ιδέα, η ταινία αποτελεί μία ερασιτεχνική προσπάθεια και δεν μπορεί να το κρύψει. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα φανερό στις ερμηνείες των ηθοποιών, οι οποίοι δεν παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες του βωβού -αλλά και δεν τους ανατρέπουν κιόλας- απλά μοιάζουν να εκφέρουν αυτά που στη συνέχεια βλέπουμε σε υπότιτλους.

utopia poster 4

Παράλληλα, το Utopia προσεγγίζει με μάλλον αφελή τρόπο σύνθετα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, χωρίς να καταφέρνει να εμπλέξει συναισθηματικά τον θεατή στην ιστορία του. Ενδιαφέρουσα πάντως η περσόνα του ασπροντυμένου άνδρα που χτίζει ο Γιώργος Κοντορίκος, καθώς και η μουσική του Γιάννη Παπαδημητρίου.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *