To 24ωρο μιας ξανθιάς

Νεαρή τηλεπαρουσιάστρια επιθυμεί να αφήσει τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό και κυνηγά θέση σε μεγάλο κανάλι, με την προϋπόθεση να μην έχει «σκελετούς» στην ντουλάπα της. Ένα βράδυ που θα βρεθεί σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, θα καταλήξει στο σπίτι ενός αγνώστου, θα χάσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου της και θα αναγκαστεί να διασχίσει ολόκληρη την πόλη για να φτάσει εγκαίρως στη δουλειά της.

Αν το παραπάνω σενάριο σας φαίνεται προβλέψιμο, αυτό συμβαίνει γιατί… είναι. Και όχι μόνο προβλέψιμο, αλλά και σαχλό και στιγμές στιγμές ακόμα και προσβλητικό.

Μία γυναίκα που φορά ένα σέξι φόρεμα καταλήγει να θεωρείται πόρνη από ολόκληρη την πόλη! Και οι υστερίες της γίνονται αντικείμενο κωμωδίας.

Αμφιβάλλει κανείς ότι στη διάρκεια της βραδιάς θα κάνει ανορθόδοξες φιλίες, θα τραβήξει τα πάνδεινα, θα επιτεθεί σε διάφορους αγνώστους και θα κάνει τα πάντα για να φτάσει στο κανάλι της.

Ακόμα και αν στο τέλος στηλιτεύει αυτά που δείχνει (μία γυναίκα με προκλητικό φόρεμα δεν είναι απαραιτήτως πόρνη), έχει προλάβει να αστειευτεί με αυτά, αναιρώντας τον ίδιο τον στόχο της.

Και καθώς δεν είναι ούτε αστεία, ούτε πρωτότυπη, δεν έχει κάτι καινούριο να προσφέρει σε σχέση με δεκάδες άλλες παρόμοιες κωμωδίες που έχουμε κατά καιρούς δει σε DVD.

Όσο για την Ελίζαμπεθ Μπανκς προσπαθεί, αλλά δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τον υστερικό εαυτό της. Και η αυτογνωσία που προσπαθεί να σε πείσει ότι πέτυχε; Ε, εμάς προσωπικά δεν μας έπεισε.

Τελικά να τη δω;

Για ποιο λόγο; Δεν διαθέτει φρεσκάδα ή πρωτοτυπία, είναι μάλλον ενοχλητική και προσβλητική, χωρίς σενάριο και σκηνοθεσία. Αφήστε τη για ένα βαρετό βράδυ που θα την πετύχετε στην τηλεόραση.