Το κωλόπαιδο (;)

Η ταινία της Lynne Ramsay We Need To Talk About Kevin, ειναι μία αντιπαθητική ταινία. Σας το υπογράφω. Σου σπάνε τα νεύρα οι θόρυβοι του κομπρεσέρ,τα ουρλιαχτά -κλάματα , ΣΥΝΕΧΕΙΑ, του μωρού Κέβιν ( ο γλυκός Rocky Duer), οι διαολιές που κάνει ο 6χρονος πλέον Κέβιν, ακόμη αχώνευτος( ο σκατόφατσας Jasper Newell), σ’εκνευρίζει η συνεχής παλινδρόμηση στο τότε και στο τώρα,στη βουτιά στην κατακόκκινη θάλασσα απο τομάτες, πιθανότατα στην Ισπανία, ενα αηδιαστικότατο θέαμα, σ’εκνευρίζει η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει ο δίποδος διάολος, ακριβώς λόγω ηλικίας, άρα ακαταλόγιστος, και η παράξενη ισορροπία δυνάμεων μεταξύ αυτού και της αμφίθημης μητέρας του( η πάντα αφοπλιστική Tilda Swinton),και γενικά σε βάζει σε σκέψεις αναφορικά με την ενδεχόμενη ποινική μεταχείριση παιδιών σαν τον Κέβιν.
Τον πανέξυπνο, θεμελειακά οργισμένο Κέβιν, και ικανό για όλα, ετών 16 δεινό τοξοβόλο( ο Ezra Miller στο ρόλο του έφηβου πλέον, είναι εξαιρετικός).
Ποιός είπε οτι τα παιδιά ειναι εξ ορισμού αγγελούδια και αγαθά όντα; Αν ίσχυε αυτό , θα χρειάζονταν τη διαπαιδαγώγηση και την κοινωνικοποίηση;
Η Ramsay παρατηρεί αυτο το προβληματικό παιδί, μεσα απο την επίδραση της συμπεριφοράς του , της εξοργιστικής και κάποτε εντελώς παραβατικής συμπεριφοράς του, στη ζωή των άλλων. Και ιδίως της οικογένειάς του. Ο Κέβιν ειναι ένας σατανάς με ανθρώπινη μορφή θα ελεγε ενας εντελως σαλταρισμένος απ΄τη συμπεριφορά του. Και κάνει αποτρόπαια πράγματα. Η Ramsay δεν μας κανει τη χάρη να εκμαιεύσει μια απάντηση απ΄το στομα του υπεροπτικού Κέβιν, παρά μας αφήνει μαζί με την ταλαίπωρη μητέρα του ν΄’αναρωτιόμαστε ΓΙΑΤΙ;;;
Σημειωτέον οτι η μητέρα του Εύα Κατσαντουριάν είναι η μοναδική επιζήσασα, εκτος του Κέβιν φυσικά. Στο ρόλο του περήφανου και μάλλον ανυποψίαστου πατέρα-συζύγου εμφανιζεται ο John C.Reily ,τον οποίο προσωπικά ΔΕΝ θα επέλεγα για σύζυγο της Swinton- σα να΄χεις ταιριάξει χοίρο με παγώνι…
Η μουσική είναι του Jognny Greenwood των Radiohead.

Φράνσις