‘Ενας κύκνος στο κοτέτσι

Πως θα ήταν η Λώρα του θρυλικού Twin Peaks αν δεν την είχαν δολοφονήσει;

Αυτήν σκεφτόμουν χωρίς να συνειδητοποιώ το λόγο, ενώ παρακολουθούσα την υπέροχα  ξινή ταινία του Jason Reitman  Young Adult με την εκπληκτική Charlize  Theron. Η Μέηβις Γκάρυ, πρώην δημοφιλέστερη του  σχολείου της, πρώην κουκλάρα του σχολείου της, και νυν κουκλάρα 37χρονη, συγγραφέας νεανικης λογοτεχνίας, σηκώνεται το πρωί  σέρνοντας το ταλαίπωρο σαρκίο της μέχρι την κουζίνα,  αναζητώντας  την coca-cola. Την οποία πίνει με βουλιμική δίψα, για πρωινό. Πάλι μέθυσε το προηγούμενο  βράδυ, πάλι έχει hangover.

Η ταινία του Reitman, με πολύ καλό σενάριο της Diablo Cody( η πρώην stripper που μας εχει δώσει δείγματα γραφής με το υπέροχο Juno) θα μπορούσε να ειναι η Βίβλος  των απανταχού μοναχικών ,αηδιασμένων με τους άλλους και cool ανθρώπων. Η Μέηβις  ειχε πλουσιότατο ερωτικό παρελθον, έκανε κι εναν αποτυχημένο γάμο αλλά παρέμεινε ερωτευμένη με τον Μπάντι (τυπικός αγαθιάρης Αμερικάνος, ο Patrick Wilson). Η Μέηβις  τους έχει όλους γραμμένους εκει που δεν πιάνει μελάνι .Ειναι η μόνη-όπως εικάζουμε- που ξεχώρισε απ΄την μίζερη πολίχνη της Μινεσσότα, και φέρει αμφίθυμα μάλλον ,τον τίτλο της “διασημότητας”- οι συμπολίτες της νομίζουν οτι είναι καραδιάσημη,αυτη δεν το νομιζει καθόλου, αν και  η ξινή συμπεριφορά της απέναντί τους, υπονοεί το αντίθετο, ότι όντως ειναι μία διασημότητα πολυάσχολη, που καταδέχτηκε να επιστρέψει στην κωλόπολη απ΄την οποία κατάγεται, για δουλειές. Και όπως όλες οι επιστροφές στο παρελθόν μας, είναι αμήχανη και αμφίθυμη.

Η Charlize Theron ειναι ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ στο ρόλο της μονόχνωτης, και καυστικής Μέηβις. Η διαχυτη ξινίλα απλωμένη στη φάτσα της, το δηλητήριο που εκτοξεύει ανερυθριάστως  σ’ όποιον την πρήζει και ολόκληρη η κίνησή της, εμποτίζουν το ρόλο  και την κάνουν ιδανική νομιζω, γι αυτόν. Δεν ξερω αν θα μπορουσε άλλη να ερμηνευσει ετσι τη Μέηβις, ίσως η Lena Heady.

Η Μέηβις ειναι αποφασισμένη να ξανακερδίσει τον μεγάλο της έρωτα, ο οποίος όμως ειναι πλέον σύζυγος(άλλης) και πελαγωμένος πατέρας. Η Cody όπως και στο Juno , ασχολείται κι εδώ με το δίπολο παντρεμένοι-ανύπαντροι και το πως οι μεν χλευάζουν, φοβούνται ή ζηλεύουν κρυφά τη ζωή των δε. Η Μέηβις χαρακτηρίζεται απ΄τους κατοικους της πολίχνης ως “ψυχωσική  σκύλα”, αλλά παρατηρώντας την cool στάση της , μάλλον δεν επιτρέπονται τόσο εύκολοι χαρακτηρισμοί.  Εγώ δνε την λυπήθηκα πάντως. Οι “φυσιολογικοι” που ίσως δεν πολυψειρίζουν, ούτε αναλύουν τα βιώματά τους, θα την χαρακτήριζαν “λοξή” , “κολλημένη” κ.λ.π. Ειναι όμως αυτά μόνο η Μέηβις;

Ο Reitman( και η Cody) έχουν πάρει ένα μάλλον κοινότοπο θέμα αλλά το προσεγγίζουν τόσο έξυπνα και κυρίως έχοντας την άπαιχτη Theron  στον βασικό ρόλο, φτιάχνουν μιά πολύ αξιοπρόσεχτη ταινία. Η Μέηβις μπορεί να πίνει το Βόσπορο σε καθε έξοδό της, να είναι κολλημένη με τον πρώην της  ( αλησμόνητα κακιά η σκηνή στο baby shower party) αλλά είναι συγγραφέας, πανέμορφη, με διαμέρισμα, αυτοκίνητο και ένα σκυλάκο τον Dolce που του βγάζει το λάδι με την αλλοπρόσαλη συμπεριφορά της. Η Μέηβις είναι ολα όσα ΔΕΝ  είναι οι υπόλοιπες γυναίκες της πόλης της. Κι αυτη η βαθιά θαμμένη διαπίστωση, πυροδοτεί την απέχθειά τους προς αυτήν. Μετριότητες- “κολλημένη” συγγραφέας: 0-1…

‘Αξιος συμπρωταγωνιστής της Theron είναι ο Patton Oswalt  στο ρόλο του ενοχλητικού, πολυλογά, αδιάκριτου, πρώην συμμαθητή της, Ματ Φρίχοφ, του παντογνώστη, του κακάσχημου, αντισεξουαλικού, αντι-ερωτεύσιμου, του άντρα  που “γεννήθηκε για να ονειρεύεται γυναίκες σαν εσένα” αλλά τελικά του μοναδικού ανθρώπου που της προσφέρει την αγκαλιά του, αυτός ο ζουμπάς σ’αυτη τη θεά, ίσως επειδή γνωρίζει τι σημαίνει να ξεχωρίζεις- θετικά ή αρνητικά.

Η Πεντάμορφη και το Τέρας σε  αναθεωρημένη έκδοση θα έλεγα, και αυτο ακριβώς ειναι που σωζει το σενάριο παρά ορισμενες κλασσικές “αμερικανιές” που εχει. Αυτο που πρόσεξα   ειναι γι άλλη μία φορά  η σαδιστική εμμονή της Cody ν’αποδομεί το στερεότυπο του χαζοχαρούμενου, τρισευτυχισμένου ζευγαριού με, ή χωρίς τέκνα.

Αξιοθέατη ταινία κυρίως-επαναλαμβάνω- λογω της απολαυστικής, ερμηνευτικά και εμφανισιακά, Theron.