Επιστροφή στα παλιά με Full metal jacket
Βασισμένο στο βιβλίο του Γκούσταφ Χάσφορντ «The short timers», το 1987 ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ δημιουργεί την ταινία Full metal jacket, που σημαίνει (σφαίρες με περίβλημα χαλκού) .
Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε τις προσωπικές του εμπειρίες για να γράψει το βιβλίο αυτό, μια και ο ίδιος, όπως και ο ήρωας της ταινίας, κατατάχτηκε στους πεζοναύτες το 1967 και υπηρέτησε ως πολεμικός ανταποκριτής κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ.
Η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη.
Το πρώτο, εκτυλίσσεται στις ΗΠΑ και παρακολουθεί τη φάση της βασικής εκπαίδευσης των νεοσύλλεκτων. Ενας από αυτούς είναι ο στρατιώτης Τζόκερ (Μάθιου Μοντίν), ο οποίος αποτελεί και τον κεντρικό ήρωας της ταινίας. Ενας άνθρωπος με «κότσια», πειθαρχία, αλλά και ευαισθησίες. Χαρακτηριστικές οι σκηνές που βοηθά τον «αργοκίνητο» Πάιλ, που κλείνει τα αυτιά του υποφέροντας από τις φωνές του όταν αναγκάζεται να συμμετάσχει στο καψώνι των άλλων φαντάρων, αλλά και στην σκηνή ς που διστάζει να σκοτώσει την σκοπεύτρια, αν και στο τέλος το πραγματοποιεί.
Μέσα από μια σειρά εξαντλητικών, σωματικά και ψυχολογικά, ασκήσεων, γυμνασίων, καψωνιών, προσβολών και ταπεινώσεων, ο εκαπιδευτής καταπατά την προσωπικότητα και την ατομικότητά τους και τους μετατρέπει σε «μηχανές θανάτου».
Οι νεοσύλλεκτοι στέλνονται στο Βιετνάμ και τότε αρχίζει το δεύτερο μέρος της ταινίας. Οι σκηνές της μάχης, ο πόλεμος, η παρουσίαση του θανάτου, δίνουν στοιχεία λυρισμού, κρατώντας σε απόσταση το συναίσθημα. Ο Κιούμπρικ δίνει βάση στον παραλογισμό του πολέμου, καθώς και την αλλοίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Εξαιρετική η μουσική επένδυση της ταινίας με τους τίτλους τέλους να τα «βάφουν μαύρα», με το κλασικό «Paint it black» των Rolling Stones.
Μου λες και μένα για Full metal jacket.. κάποτε ζούσα και ανέπνεα με αυτό… το Βιετνάμ από τη μύτη μου είχε βγει… LOL Σούπερ ταινιάρα!!!
http://cinepivates.blogspot.com/2010/03/mickey-mouse-club.html
Τάιλερ
Aν και λατρευω τον Kubrick, δεν ενθουσιαστηκα με αυτη την ταινια. Το πρωτο μερος με την εκπαιδευση ηταν διασκεδαστικο και στο τελος του συγκλονιστικο.
Αντιθετα, το δευτερο μερος το βρηκα καπως ανευρο, επαναλαμβανομενο και ανιαρο. Αν και η σκηνοθεσια, φυσικα, ηταν εξαιρετικη.
3/5: Καλη
Aπο Kubrick προτιμω τα A Clockwork Orange, 2001, Barry Lyndon, Shining και Lolita. Αυτες τις 5 τις θεωρω τα μεγαλα του αριστουργηματα.
Κι εγώ κορυφαία του θεωρώ το Κουρδιστό Πορτοκάλι…Απλώς στο είδος της μαζί με το Αποκάλυψη τώρα είναι απο τις πολύ αγαπημένες μου
Σατίν