Το «golden boy» του Χόλιγουντ

Τον αδίκησα. Όλα κι όλα, η αλήθεια να λέγεται. Όταν ξεκίνησα να γράφω τις προτάσεις μου για τα «best of» της δεκαετίας που μόλις αφήσαμε πίσω μας, ομολογώ ότι για μια στιγμή τον σκέφτηκα, αλλά εξίσου γρήγορα τον προσπέρασα. Λάθος μου.

Γιατί για τον Γουίλ Σμιθ (περί αυτού ο λόγος, αν τυχόν η φωτογραφία δεν σας βοηθάει) πολλά -θετικά ή αρνητικά- μπορεί να πει κανείς, αλλά όχι να τον προσπεράσει.

Με το κείμενο αυτό λοιπόν νιώθω σαν να ξεπληρώνω ένα… χρέος, προς τον εαυτό μου περισσότερο. Γιατί, για μένα, ο ηθοποιός της δεκαετίας, τουλάχιστον όσον αφορά στο Χόλιγουντ, ίσως και να είναι ο γεννημένος στις 25 Σεπτεμβρίου του 1968 αφροαμερικανός ηθοποιός, που ξεκίνησε την καριέρα του ως «Fresh Prince» και έφτασε σήμερα να είναι ο «Μίδας» της παγκόσμιας κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Τι έκανε ο Σμιθ μέσα στη δεκαετία 2000-2009; Και τι δεν έκανε… Όρεξη να έχετε να μετράτε: Men in Black II, Ο Θρύλος του Μπάγκερ Βανς, Ali, Bad Boys II, I, Robot, Ο Καρχαριομάχος (δάνεισε τη φωνή του στον κεντρικό ήρωα), Hitch, Το Κυνήγι της Ευτυχίας, I am Legend, Hancock, Seven Pounds… Μετράτε ακόμα; Εγώ κουράστηκα… Για να μην πάμε ακόμα πιο πίσω και θυμηθούμε Τα Κακά Παιδιά, το Men in Black, την Ημέρα Ανεξαρτησίας, το Δημόσιος Κίνδυνος και άλλα πολλά.

Από την εποχή της υπερ-επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς του NBC, «The Fresh Prince of Bel-Air», η οποία «έπαιξε» στους τηλεοπτικούς δέκτες (και της Ελλάδας, κατά καιρούς) από το 1990 έως το 1996, ο Γουίλ Σμιθ δεν κοίταξε ποτέ πίσω ξανά στα χρόνια της αφάνειας. Επιτυχημένος μουσικός (η… αφεντιά του έφτασε μέχρι τα Grammy) και ακόμα πιο επιτυχημένος ηθοποιός, ο πιτσιρικάς από τη Δυτική Φιλαδέλφεια έγινε ο εμπορικότερος ηθοποιός της εποχής του. Χαρακτηριστικά, ο Σμιθ είναι ο μοναδικός ηθοποιός στην ιστορία του κινηματογράφου, που είδε συνεχόμενα οκτώ ταινίες του να ξεπερνούν σε εισπράξεις στις ΗΠΑ τα 100.000.000 δολάρια. Ακόμη, είναι ο μοναδικός ηθοποιός στην ιστορία, που είδε οκτώ -και πάλι- συνεχόμενες ταινίες του να κατακτούν, από το άνοιγμά τους κιόλας, την κορυφή του αμερικανικού box office. Και όμως, τα… κατορθώματά του δεν σταματούν εδώ. Δεκατέσσερις από τις ταινίες του έκαναν εισπράξεις άνω των 100.000.000 δολαρίων παγκοσμίως, με τέσσερις εξ αυτών να ξεπερνούν ακόμα και το φράγμα των 500 εκατ. δολαρίων.

«Και η καλλιτεχνική αναγνώριση;» θα πει κανείς; Οι ερμηνείες, η σάρκα, το αίμα, ο ιδρώτας, το πάθος, ο παλμός, αυτό το… «x-factor» που θα σε καθηλώσει στην οθόνη; Σύμφωνοι, ίσως ο Σμιθ να μην τα έχει αυτά. Ίσως να έχει μόνο την αύρα του απόλυτου σταρ, αλλά τίποτα από τα υπόλοιπα. Και ναι, δεν θα σε καθηλώσει με τις ερμηνείες του, αλλά σίγουρα θα σε κάνει να τον προσέξεις. Μπορεί οι ταινίες που επιλέγει, σίγουρα blockbusters ως επί το πλείστον, να μην απαιτούν τις μέγιστες ερμηνευτικές δυνατότητες, αλλά ο Σμιθ έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει και σε πιο απαιτητικούς ρόλους. Ως Μοχάμεντ Άλι, το 2001, ο Σμιθ μεταμορφώθηκε (στα χέρια του μέγιστου Μάικλ Μαν, βεβαίως βεβαίως) και ωρίμασε υποκριτικά, στην καλύτερη κατά την άποψή μου ερμηνεία της καριέρας του, η οποία του χάρισε και την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου. Δεν το πήρε όμως τότε, αλλά ούτε και το 2006, με το Κυνήγι της Ευτυχίας. Όπως επίσης δεν έχει κατακτήσει ακόμα τη Χρυσή Σφαίρα, αν και μετράει τέσσερις υποψηφιότητες. Και δεν προτάθηκε καν το 2007, όταν, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο sci-fi θρίλερ I am Legend, σήκωσε την ταινία στις πλάτες του, με αποτέλεσμα οι εισπράξεις να ξεπεράσουν τα 580.000.000 δολάρια παγκοσμίως. Αδικία… Όμως είπαμε… Από το 1990 και μετά, ο Γουίλ Σμιθ δεν κοίταξε πίσω του ποτέ ξανά. Και, με τη γλώσσα των αριθμών τουλάχιστον, η δεκαετία 2000-2009 του ανήκει… Δεν το λέμε εμείς. Το είπαν το Forbes (πλουσιότερος ηθοποιός για το 2008), το Newsweek (ο ισχυρότερος ηθοποιός στον πλανήτη, 2007), οι ειδικοί δηλαδή… Και οι ειδικοί ξέρουν…

Frank Serpico