15 ταινίες από τις Κάννες που ανυπομονούμε να δούμε
Οι Κάννες ανοίγουν επισήμως τις πύλες τους το βράδυ της Τετάρτης με μία ταινία για τη ζωή της Γκρέις Κέλι με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν. Πρόκειται για μία χρονιά που κυριαρχεί το ευρωπαϊκό σινεμά και όπως πάντα -στις Κάννες είναι δεδομένο- το σινεμά των σκηνοθετών. Η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε να τις δούμε όλες, καθώς η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερα δυνατή, με σπουδαίες ταινίες να καταλαμβάνουν θέση όχι μόνο στο Διαγωνιστικό, αλλά και στα άλλα τμήματα του Φεστιβάλ. Αφού αυτό δεν γίνεται, o Αντουάν Ντουανέλ και ο Τάιλερ σάς παρουσιάζουν τις 15 επιλογές τους:
Επίσημο διαγωνιστικό
Deux jours, une nuit των αδερφών Νταρντέν
Είναι η έβδομη συνεχόμενη ταινία των Βέλγων σκηνοθετών που επιλέγεται να διαγωνιστεί στο επίσημο πρόγραμμα. Η ταινία είναι η ιστορία της Σάντρα που κινδυνεύει να χάσει την δουλειά της και έχει στην διάθεση της ένα σαββατοκύριακο για να πείσει τους συναδέρφους της να θυσιάσουν το πριμ τους για να μπορέσει να κρατήσει την θέση της Στο χαμηλόφωνο κινηματογραφικό έργο των Νταρντέν, οι διασημότητες δεν έχουν σχεδόν καμία θέση.Οι πιο λιτοί σκηνοθέτες συναντούν την πιο εκφραστική ηθοποιό που φτάνει μερικές φορές και στην υπερβολή και είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πως θα προσαρμοστεί στο κινηματογραφικό σύμπαν των δύο σκηνοθετών. Η υπόθεση της ταινίας επίσης,παρά την απλότητα της, μας προϊδεάζει για ένα δυνατό κοινωνικό δράμα που θα είναι βαθιά τομή στην κοινωνία του σήμερα και στις σχέσεις μεταξύ των μελών της.
Clouds of Sils Maria του Ολιβιέ Ασάγιας
Μία μεγαλύτερης ηλικίας διάσημη ηθοποιός παθαίνει σοκ όταν μία νεότερη ηθοποιός αναλαμβάνει να ερμηνεύσει τον ρόλο που την έκανε διάσημη. Με στοιχεία που θυμίζουν -τουλάχιστον σε επίπεδο υπόθεσης- το Όλα για την Εύα, ο Ολιβιέ Ασάγιας (Carlos) εξετάζει τους μηχανισμούς της φήμης, της δημοσιότητας, αλλά και το πέρασμα του χρόνου, σε μια ταινία που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Θα είναι, επίσης, ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Ασάγιας θα χειριστεί τις δύο νεότερες ηθοποιούς του (Κρίστεν Στούαρτ και Κλόε Γκρέις Μόρετζ), οι οποίες δεν δίνουν πάντα τα καλύτερα δείγματα υποκριτικής. Ωστόσο, το βαρύ πυροβολικό είναι εδώ η Ζιλιέτ Μπινός, η οποία αναλαμβάνει έναν ρόλο αβανταδόρικο που αν τον ερμηνεύσει σωστά δεν αποκλείεται να βραβευτεί κιόλας.
The homesman του Τόμι Λη Τζόουνς
Στην Αμερική του 1855 τρεις γυναίκες θεωρούνται τρελές και διώχνονται από το χωριό τους. Η Mary Bee Cuddy, μια δυνατή και ανεξάρτητη πιονιέρος από την Νεμπράσκα, αναλαμβάνει να τις συνοδέψει μέχρι την Αϊόβα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού συναντούν ένα περιπλανώμενο πιστολέρο του οποίου σώζει την ζωή. Αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους και τις σκληρές συνθήκες που επικρατούν στα σύνορα των πολιτειών. Ο Τόμι Λι Τζόουνς με είχε εντυπωσιάσει με το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τις τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράντα σκηνοθετώντας ένα μοντέρνο γουέστερν με δυνατό σενάριο και εκπληκτικές ερμηνείες ,άλλωστε ο ίδιος είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο ηθοποιίας στις Κάννες. Όλα δείχνουν λοιπόν ότι θα παρακολουθήσουμε μια δυνατή ταινία με δυνατούς ρόλους για τους ηθοποιούς από ένα σκηνοθέτη,που παρότι έχει παίξει σκληροτράχηλους ρόλους, κινηματογραφεί με ευαισθησία και λεπτότητα.
Maps to the stars του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Άλλη μία ιστορία χολιγουντιανής αναφοράς. Ο επιχειρηματίας Στάφορντ Βάις και η σύζυγός του Κριστιάνα χειρίζονται την καριέρα των σταρ-παιδιών τους Άγκαθα και Μπέντζι. Στο δρόμο τους συναντούν έναν ανερχόμενο αστέρα και μία διάσημη σταρ που την στοιχειώνει η νεκρή μητέρα της. Αυτό που σίγουρα μπορούμε να περιμένουμε είναι μία ταινία γεμάτη με το σαρδόνιο χιούμορ του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, δύο χρόνια μετά το Cosmopolis, το οποίο επίσης έκανε πρεμιέρα στην Κρουαζέτ. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που εδώ και χρόνια ήθελε να σκηνοθετήσει ο καναδός κινηματογραφιστής. Δεδομένης της εμπειρίας του στο Χόλιγουντ και των μεγάλων ονομάτων που πρωταγωνιστούν (Τζούλιαν Μουρ, Τζον Κιούζακ, Μία Γουασικόφσκα, Ρόμπερτ Πάτινσον, Ολίβια Γουίλιαμς) περιμένουμε μια εύστοχη δημιουργία για τη φήμη.
Still the water της Ναόμι Κάβασε
Στο νησί του Αμάμι στη Ιαπωνία, οι άνθρωποι ζουν σε αρμονία με τη φύση και πιστεύουν ότι ο Θεός ζει σε κάθε δέντρο,σε κάθε πέτρα και σε κάθε φυτό. Ένα καλοκαιρινό βράδυ, ο νεαρός Κάιτο ανακαλύπτει το σώμα ενός άνδρα που επιπλέει στη θάλασσα και μαζί με την φίλη του Κιόκο θα προσπαθήσει να λύσει αυτό το μυστήριο. Μαζί μαθαίνουν πως γίνεσαι ενήλικος και ανακαλύπτεις τους κύκλους της ζωής, του θανάτου και της αγάπης. Η σκηνοθέτρια είναι από τις μεγάλες ανακαλύψεις της καινούργιας γενιάς του ιαπωνικού κινηματογράφου. Στις ταινίες της η φαντασία ανακατεύεται με την προσωπική εμπειρία και το μοτίβο της είναι η σχέση του ανθρώπου με το φυσικό στοιχείο,θεμέλιο λίθο της ιαπωνικής φιλοσοφίας. Στην σκηνοθετική της προσέγγιση η Καβάσε συνδυάζει τον πανθεϊσμό της φύσης,τον στοχασμό και την λεπτή μελέτη των χαρακτήρων και περιμένουμε να δούμε μια όμορφη ιστορία κινηματογραφήμενη με απλότητα αλλά γεμάτη νοήματα.
Jimmy’s Hall του Κεν Λόουτς
Μετά από 10 χρόνια εξορίας στις Ηνωμένες Πολιτείες,ο Jimmy Gralton επιστρέφει σπίτι τουμστην Ιρλανδία,για να βοηθήσει τη μητέρα του με το οικογενειακό αγρόκτημα . Διαπιστώνει ότι υπάρχει μια καινούργια κυβέρνηση που δίνει πολλές ελπίδες στους Ιρλανδούς. Μετά από τις παρακλήσεις των νέων της κομητείας του Leitrim ο Jimmy,παρά την αρχική του απροθυμία να προκαλέσει παλιούς εχθρούς όπως η εκκλησία και οι γαιοκτήμονες ,αποφασίζει να ξανανοίξει το “Hall” μια αίθουσα ανοικτή σε όλους.Οι νέοι της περιοχής βρίσκονται εκεί για χορό, για να μελετήσουν ή να συζητήσουν. Και πάλι, η επιτυχία είναι άμεση αλλά η αυξανόμενη επιρροή του Jimmy και οι προοδευτικές ιδέες του δεν είναι πάντα της αρεσκείας όλων στο χωριό. Οι εντάσεις επανεμφανίζονται.Λέγεται ότι αυτή θα είναι η τελευταία ταινία μυθοπλασίας του μεγάλου Βρετανού σκηνοθέτη που ξέρει με μαεστρία να φτιάχνει φοβερούς χαρακτήρες στις ταινίες του και να μας κάνει να τους συμπαθούμε αμέσως. Παράλληλα τους τοποθετεί στο πολιτικό συγκείμενο και με απλή και ρεαλιστική κινηματογράφηση απεικονίζει την σχέση Ιστορίας και ιστορίας . Θα περιμένουμε μια ταινία που θα μας δώσει ελπίδα,θα μας θυμώσει,με λίγα λόγια που θα μας δημιουργήσει συναισθήματα.
The Captive του Ατόμ Εγκογιάν
Ο Ατόμ Εγκογιάν διαθέτει κάποιες αστοχίες στο ενεργητικό του τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, εμείς ακόμα πιστεύουμε στο σκηνοθέτη που μας έδωσε το Γλυκό Πεπρωμένο. Ο Εγκογιάν -όπως δείχνει και το πρώτο κλιπ από την ταινία- φαίνεται να επιστρέφει σε γνωστά λημέρια και ελπίζουμε ότι θα βρει ξανά τη φόρμα του. Στο The Captive βρίσκουμε έναν πατέρα, τον Μάικλ, ο οποίος οκτώ χρόνια μετά την απαγωγή της κόρης του και χάρη σε νέα στοιχεία που έχουν έρθει στην επιφάνεια, πιστεύει ότι εκείνη ζει ακόμα. Το πρώτο κλιπ δείχνει ότι το χειμωνιάτικο τοπίο θα παίξει και αυτό ρόλο χαρακτήρα στην ταινία. Τουλάχιστον ο Ράιαν Ρέινολντς δείχνει τώρα τελευταία να κάνει ενδιαφέρουσες επιλογές. Εκτός από τον Ρέινολτνς στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Σκοτ Σπίντμαν, Μιρέιγ Ένος, Ροζάριο Ντόσον.
Foxcatcher του Μπένετ Μίλερ
Μία από τις ταινίες που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για Όσκαρ. Προσέξτε τα παρακάτω: βασίζεται σε πραγματική ιστορία, το έχει σκηνοθετήσει ο κάνω-ταινία-γίνεται-οσκαρικό-χρυσάφι Μπένετ Μίλερ (Moneyball και Καπότε), καθυστέρησε να βγει στις αίθουσες για να προβληθεί μέσα στην επόμενη οσκαρική περίοδο και τον κεντρικό ρόλο του σχιζοφρενή ερμηνεύει ο -γνωστός για κωμικούς ρόλους- Στιβ Καρέλ. Όλα αυτά αρέσουν στην Ακαδημία. Κοινό και κριτικοί θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μία πρώτη γεύση στις Κάννες. Η ιστορία ασχολείται με τον εκατομμυριούχο Τζον Ντι Ποντ, ο οποίος αποφασίζει να στηρίξει την αμερικανική ομάδα πάλης και να αναπτύξει σχέση φιλιάς με δύο αδέλφια Ολυμπιονίκες, τον Ντέιβ και τον Μαρκ Σουλτς.
The Search του Μισέλ Χαζαναβίσιους
Η νέα ταινία του Μισέλ Χαζαναβίσιους δεν είναι κωμωδία. Στην Τσετσενία που έχει πληγεί από τον πόλεμο, μια Γαλλίδα εργαζόμενη σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση βρίσκει ένα αγόρι που έχει χάσει την οικογένειά του και προσπαθεί να το ξαναφέρει σε επαφή με τη μητέρα του. Ο σκηνοθέτης που με το The Artist μάγεψε το κοινό και κατέκτησε τα Όσκαρ έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει πολύ καλά στο είδος της κωμωδίας. Το ερώτημα είναι τι μπορεί να κάνει με το δράμα και αυτή η ταινία -ένα ριμέικ μελοδράματος του Φρεντ Ζίνεμαν- αποτελεί σίγουρα ένα στοίχημα. Στα θετικά η συνεργασία του με τη σύζυγό του -και εξαιρετική ηθοποιό- Μπερενίς Μπεζό. Η ερμηνεία της Μπεζό (που είχε λάβει παραπάνω από κολακευτικά σχόλια για το Παρελθόν του Ασγκάρ Φαραντί) είναι μία από τις ερμηνείες που αναμένονται με ενδιαφέρον.
Ένα Κάποιο Βλέμμα
Xenia του Πάνου Κούτρα
Η ελληνική συμμετοχή στις Κάννες. Το Xenia αφηγείται την ιστορία του Ντάνυ και του αδερφού του, Οδυσσέα, 16 και 18 ετών, οι οποίοι μετά το θάνατο της Αλβανής μητέρας τους, ξεκινούν ένα ταξίδι από την Κρήτη έως τη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να βρουν τον Έλληνα πατέρα τους, που τους εγκατέλειψε όταν ήταν ακόμη παιδιά. Ξένοι στην ίδια τους τη χώρα, είναι αποφασισμένοι να τον πείσουν να τους αναγνωρίσει, προκειμένου να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά και να συμμετάσχουν σε ένα τηλεοπτικό talent show που θα τους εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή. Όποιος περιμένει ένα καθαρόαιμο δράμα, μάλλον θα απογοητευτεί. Η ταινία -όπως αποκαλύπτουν οι πρώτες εικόνες- διαθέτει χρώμα, τραγούδι, γέλιο και δράμα, όπως και άλλες δημιουργίες του σκηνοθέτη.
Η εξαφάνιση της Έλεανορ Ρίγκμπι του Νεντ Μπένσον
Πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη ταινία. Με το ίδιο υλικό -την ερωτική ιστορία ενός ζευγαριού που χαλάει, ο σκηνοθέτης Νεντ Μπένσον έφτιαξε τρεις (!) ταινίες. Στη μία βερσιόν βλέπουμε την οπτική γωνία του άνδρα (τον ερμηνεύει ο Τζέιμς ΜακΆβοϊ) και ονομάζεται Him, στη δεύτερη βλέπουμε την οπτική γωνία της γυναίκας (Τζέσικα Τσαστέιν) και ονομάζεται Her. Οι δύο αυτές εκδοχές έχουν ήδη προβληθεί σε Φεστιβάλ. Στις Κάννες θα προβληθεί η τρίτη εκδοχή, με τίτλο Them, μια πιο παραδοσιακή παρουσίαση της ταινίας που θα διαρκεί δύο ώρες. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα με δύο υπερ-ταλαντούχους πρωταγωνιστές.
Lost River του Ράιαν Γκόσλινγκ
Μπορεί το Lost River να συμμετέχει στο Ένα Κάποιο Βλέμμα, αλλά όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς το έχει σκηνοθετήσει ένας από τους πιο ταλαντούχους νέους ηθοποιούς, ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο οποίος επιχειρεί εδώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Η ιστορία έχει ως εξής: μία μητέρα που μεγαλώνει μόνη της τον γιο της, βρίσκει έναν μακάβριο και φανταστικό κόσμο κάτω από τη γη, όταν ο γιος της βρίσκει έναν δρόμο που οδηγεί σε μια υπόγεια πολιτεία. Αν και σκηνοθετικά ο Γκόσλινγκ δεν έχει δώσει δείγματα γραφής, το γούστο του έχει ήδη διαφανεί από τις συνεργασίες του. Για τη φιλόδοξη ταινία του συνεργάστηκε με τους καλύτερους, ανάμεσά τους και με τον διευθυντή φωτογραφίας του Spring Breakers, Μπενουά Ντέμπι. Ένας από τους συνεργάτες του έχει περιγράψει την ταινία κάτι ανάμεσα σε Goonies και Twin Peaks, κάτι που ήδη μας έχει ανοίξει την όρεξη. Πάντως δεν υπάρχουν και πολλοί λόγοι να ανησυχούμε. Οι πρώτες εικόνες αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα, θέμα στο οποίο ο Γκόσλινγκ είναι ειδικός από τις συνεργασίες του με σκηνοθέτες όπως οι Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν και Ντέρεκ Σιαφράνς.
Εβδομάδα της κριτικής
When animals dream του Τζόνας Αλεξάντερ Άρνμπυ
Η Μαρί ζει μαζί με την μητέρα της στο περιθώριο μιας παραθαλάσσιας κοινότητας. Οι χωρικοί φοβούνται και αυτήν και την μητέρα της που είναι καθηλωμένη σε αναπηρική πολυθρόνα μετά από μια παράξενη ασθένεια . Περιγελούν την Μαρί όταν αυτή ανακαλύπτει οτι το σώμα της αλλάζει και βγάζει μακριές τρίχες στο στήθος και στην πλάτη. Αποφασίζει να ερευνήσει το παρελθόν της οικογένειας και αυτό που ανακαλύπτει έχει μεγάλες συνέπειες για την σχέση της με τους άλλους και τις αποφάσεις που πρέπει να πάρει. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του νέου Δανού σκηνοθέτη έχει χαρακτηριστεί ως φεμινιστική ταινία λυκάνθρωπων που διαπραγματεύεται την διαφορετικότητα και την αποδοχή του εαυτού σου. Αυτή η άποψη σε συνδυασμό με την καλή υγεία του σκανδιναβικού κινηματογράφου που μας έχει δώσει το ατμοσφαιρικό Άσε το κακό να μπεί κάνουν την ταινία ένα από τα αξιοπερίεργα του Φεστιβάλ και μια από τις ταινίες που περιμένουμε πολλά.
The tribe του Μίροσλαβ Σλαμποσπίτσκι
Ο κωφάλαλος Σεργκέι εισάγεται σε ένα ειδικό ίδρυμα όπου κυριαρχεί μια βίαιη συμμορία νέων με το ίδιο πρόβλημα. Πρέπει να υπακούει στους νόμους που επιβάλλει η συμμορία που έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο πορνείας και παραεμπορίου. Ο Σεργκέι ανεβαίνει σιγά σιγά στις βαθμίδες της ιεραρχίας της συμμορίας αλλά ερωτεύεται την Άννα που εκπορνεύεται με σκοπό την φυγή της από την Ουκρανία. Ο Σεργκέι θα πρέπει να κάνει τα πάντα για να σπάσει τα δεσμά που τους συνδέουν με την συμμορία. Η ταινία είναι γυρισμένη στην νοηματική γλώσσα χωρίς μετάφραση και αυτό σε συνδυασμό με ότι είναι γυρισμένη σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον μας κάνει να περιμένουμε ένα οπτικό σοκ με την δύναμη της εικόνας να έχει τον πρώτο λόγο. Ο υπεύθυνος επιλογής την χαρακτήρισε ως ένα βιρτουόζο μπαλέτο που κόβει την ανάσα και μας δίνει μια αίσθηση ασύγκριτου κινηματογράφου.
Δεκαπενθήμερο των σκηνοθετών
These final hours του Ζακ Χίλντιτς
Είναι η τελευταία μέρα στη γη. Δώδεκα ώρες πριν από ένα κατακλυσμικό γεγονός που θα τελειώσει τη ζωή όπως την ξέρουμε ο James προσπαθεί να βρει το δρόμο,σε μια άνομη και χαοτική πόλη,για το μεγάλο πάρτι του τέλους. Στην πορεία σώζει κάπως απρόθυμα τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού που ονομάζεται Rose που ψάχνει απεγνωσμένα τον πατέρα της. Με την ευθύνη αυτή να τον βαραίνει ο James αναγκάζεται να καταλάβει τι είναι σημαντικό στη ζωή λίγες στιγμές πριν το τέλος του κόσμου. Σε μια ατμόσφαιρα αποκάλυψης μια ανθρώπινη ιστορία που μπορεί να μας κάνει να αλλάξουμε την ματιά μας πάνω στον κόσμο. Η καλή υγεία του κινηματογράφου της Αυστραλίας που παράγει ταινίες με φροντισμένη ατμόσφαιρα και χαρακτήρες με βάθος μας κάνει να ελπίζουμε για ένα καλό αποτέλεσμα.
