Νύχτες Πρεμιέρας: Ανασκόπηση Σαββάτου (26/9/15)
To βροχερό Σάββατο δεν απέντρεψε το κοινό από το να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του φεστιβάλ και να γεμίσει αίθουσες στις περισσότερες προβολές. Οι Cinepivates που βρέθηκαν στις αίθουσες, βράχηκαν, στέγνωσαν και σας μεταφέρουν.
Μου Λείπεις Ήδη (Miss You Already)
Σκηνοθεσία: Κάθριν Χάρντγουκ
Δυο αχώριστες φίλες μοιάζουν να ζουν εντελώς διαφορετικές ζωές. Η μια (Τόνι Κολέτ) παντρεύεται έναν όμορφο άντρα, κάνουν παιδιά και ζουν πλουσιοπάροχα το όνειρο στο Λονδίνο, ενώ η άλλη (Ντρου Μπάριμορ) ζει πιο φτωχικά και παρά τις προσπάθειες τους δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδί με το σύντροφό της. Όλα αντιστρέφονται όταν η πρώτη μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο, ενώ η δεύτερη τελικά μένει έγκυος. Παρά το ότι η ταινία είναι για τη σχέση των δυο φίλων, το πάνω χέρι το έχει ο χαρακτήρας της Κολέτ, η οποία κάνει όλα τα απαραίτητα, ερμηνεύει ωραία, ξυρίζει και το κεφάλι της, όμως θαμπώνεται από την εμπορική προσέγγιση της ταινίας. Το πως αντιμετωπίζει τη δύσκολη περίοδο μια ευκατάστατη οικογένεια του Λονδίνου και το χιούμορ δεν ελαφραίνουν όσο θα ήθελαν το αποτέλεσμα. Με το βάρος στο χαρακτήρα της άρρωστης γυναίκας και τις ιδιοτροπίες της στην προσπάθεια να παλαίψει και να αποδεχτεί την κατάσταση της, χάνεται προσωρινά το «girl power», για να το ξαναχτίσει. H Μπάριμορ, λίγο πιο παχουλή από όσο τη θυμόμαστε, δεν κάνει κάτι ιδιαίτερο, ενώ καλές εντυπώσεις αφήνουν οι πιο κωμικοί χαρακτήρες των Ντόμινικ Κούπερ, Πάτι Κόνσιντιν, Ζακλίν Μπισέ.
Δεν μπορείς να κάνεις μια feel good κωμωδία για κάποιον που πεθαίνει από καρκίνο, ή τουλάχιστον όχι έτσι. Σίγουρα υπάρχει μπόλικο χιούμορ, μάλιστα ωραία αποδομένο από το σύνολο του καστ, όμως η θεματολογία του δράματος τελικά το υπερκαλύπτει. Υπάρχει από την άλλη και έντονη υπερδραματοποίηση, όσο η ταινία πλησιάζει στο τέλος της, χρησιμοποιώντας όλα τα πονηρά (ή «βρώμικα» θα έλεγε κανείς) εργαλεία, της μουσικής, ξέρετε με αυτό το πιανάκι που παίζει λυπημένα, εστίαση σε κέντρικό χαρακτήρα που κλαίει, όλα αυτά που θα προσπαθήσουν να παρασύρουν το κοινό να φύγει κλαμμένο από την αίθουσα. Αυτός ο εκβιασμός του συναισθήματος, ιδίως σε χλιαρές ταινίες, καταντά πιεστικός στο κοινό και άλλοι ψυχοπλακώνονται, άλλοι παθαίνουν κατάθλιψη. Δυστυχώς, το θέμα της ασθένειας είναι τόσο γενικευμένο, που σχεδόν κάθε οικογένεια έχει ένα τουλάχιστον περιστατικό για να ταυτιστεί, επομένως σκηνοθέτης και σεναριογράφος οφείλουν να το προσεγγίσουν με ευγένεια και σεβασμό. Η ταινία όμως ίσως αρέσει σε μέρος του κοινού, όπως αυτούς που τους άρεσε και το Λάθος Αστέρι (Fault in our Stars) και θα την απολαύσουν κρατώντας ένα πακέτο χαρτομάντηλα.
Gimli
Ο Μυστικός μου Κόσμος: Η Ισορία της Sarah Records
(My Secret World: the Story of Sarah Records)
Σκηνοθεσία: Λούσι Ντόουκινς
O Ματ και η Κλαιρ είχαν ένα όνειρο, να κάνουν τη δική τους ανεξάρητη δισκογραφική εταιρεία και το πέτυχαν. Στα οκτώ περίπου χρόνια λειτουργίας της η Sarah Records κατάφερε να κάνει 100 εκδόσεις και να κερδίσει πολλούς φίλους, αλλά και εχθρούς και να τελειώσει έτσι όπως ακριβώς ξεκίνησε, ξαφνικά. Το ντοκιμαντέρ της Ντόουκινς μιλά με το ζευγάρι των δημιουργών, αλλά και κάποια από τα συγκροτήματα που κυκλοφόρησαν δίσκους τους από την εταιρεία, τα οποία και παρουσιάζει. Δυστυχώς, το ντοκιμαντέρ ήταν λίγο αδιάφορο στην παρακολούθηση και μονόπλευρο. Η σκηνοθέτης έδωσε τον λόγο μόνο στους ανθρώπους που εκθίαζαν την εταιρεία και απέφυγε να ψάξει περισσότερο το υλικό της για θέματα που φαίνονται να ξεπηδούν, ώστε τελικά να μοιάζει περισσότερο με απλή διαφήμιση της εταιρίας και των συγκροτημάτων. Ο τρόπος παρουσίασης είναι αρκετά παλιακός και κουράζει, ενώ η χρήση του πίνακα που καταμετρά της εκδόσεις μοιάζει με ένα countdown που εξαντλεί την υπομονή των θεατών.
Η σκηνοθέτης ήταν στην προβολή και βλέποντας την κατάμεστη αίθουσα δήλωσε ξαφνιασμένη, καθώς δεν περίμενε να γνωρίζουν τόσοι στη χώρα μας τη Sarah Records. Βέβαια, αμέσως μετά, μας είπε ότι η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες σε πωλήσεις της εταιρείας στο εξωτερικό. Στο Q&A μας εξήγησε ότι αναγκάστηκε να προσπεράσει διακριτικά ή να «πηδήξει» συγκροτήματα και τραγούδια, τα οποία αν ήθελε να χρησιμοποιήσει στο ντοκιμαντέρ της, έπρεπε να πληρώσει δικαιώματα.
Gimli
Τέλος Διαδρομής / The end of the tour
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Πόνσολντ
Ένας νεαρός δημοσιογράφος του Rolling Stone, Ντέιβιντ Λίπσκι (Τζέσι Αιζενμπεργκ), αναζητά διέξοδο από τα άρθρα για τα boybands που γράφει. Προτείνει στο περιοδικό, και γίνεται δεκτό, να ακολουθήσει για ένα Σαββατοκύριακο τον Ντέιβιντ Φ. Γουάλας (Τζέισον Σίγκελ), έναν εκκεντρικό και μοναχικό συγγραφέα που οι κριτικοί εκθειάζουν. Ο Γουάλας ευαίσθητος και πληγωμένος στην προσωπική του ζωή, δέχεται τον Λίπσκι σαν εκείνον τον φίλο που δεν έχει και δεν ξέρει τι πρέπει να τον κάνει και ο Λίπσκι αρχικά φιλόδοξος και αποφασισμένος τελικά καταλήγει να νιώσει τύψεις και αγάπη για ότι αρχικά ήταν το «άρθρο της ζωής του». Ατελείωτοι διάλογοι, με πλουσιοπάροχα νοήματα μεταξύ δύο συγγραφέων – καθώς και ο Λίπσκι έχει γράψει το πρώτο του βιβλίο. Ανησυχίες πάνω στις έννοιες της επιτυχίας, της μοναξιάς και της συντροφικότητας. Τελικά εκείνο που θα σου μείνει, αν κάπου χαθείς στις μεγάλες αναλύσεις- που όμως αξίζουν να τους δώσεις σημασία-, είναι οι εξαιρετικές ερμηνείες του Σίγκελ (που τόσο το είχε ανάγκη μετά το SexTape) και του Αιζενμπεργκ.
Nemo
Μικρή Άρκτος / Ursa Minor
Σκηνοθεσία: Ελισάβετ Χρονοπούλου
Ένας άντρας ακούει τα βογκητά μιας γυναίκας στο διπλανό δωμάτιο κατά την παραμονή του σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Αποφασίζει να την ακολουθήσει και αναζητά τρόπους να την γνωρίσει. Και τα καταφέρνει. Μια ερωτική ιστορία μεταξύ τους ξεκινά. Η Μικρή Άρκτος είναι μια ταινία μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή της. Εξ ολοκλήρου αποτελούμενη από υποκειμενικά πλάνα. Τελικός στόχος μοιάζει να είναι η αποδόμηση ενός πάθους μέχρι την τραγική κατάληξη. Οι ήρωες, όμως, φτωχά δομημένοι δεν καταφέρνουν να κερδίσουν το ενδιαφέρον σε υψηλά επίπεδα. Η αδικαιολόγητη ασπρόμαυρη φωτογραφία, τα σκηνοθετικά λάθη στην ούτως ή άλλως δύσκολη επιλογή να το σκηνοθετήσεις υποκειμενικά αλλά και η ολιγόλεπτη επίδειξη γεννητικών οργάνων τελικά σε κάνουν να αναρωτιέσαι μήπως παρακολούθησες ένα ακόμα επεισόδιο του κόκκινου κύκλου.
Nemo
Το Πράσινο Δωμάτιο / Green Room
Σκηνοθεσία: Τζέρεμι Σόλνιερ
Μια πανκ μπάντα παίζει σ’ ένα μαγαζί που φιλοξενεί φιλοναζιστικό κοινό. Η εμφάνιση τελειώνει και τα μέλη της μπάντας αγωνιούν να φύγουν από κει, λίγο πριν τα καταφέρουν γίνονται μάρτυρες ενός φόνου που θα τους αναγκάσει να κλειστούν σ΄ ένα δωμάτιο για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους. Ο δημιουργός του «Τα ερείπια είναι πάντα θλιμμένα» επιστρέφει μ’ ένα θρίλερ αγωνίας εμπλουτισμένο με μαχαιρώματα και ξεκοιλιάσματα. Αξιοπρεπές για το είδος που αντιπροσωπεύει και αμαρτωλά διασκεδαστικό, το Πράσινο Δωμάτιο θα ικανοποιήσει τους φαν του είδους. Εξαιρετικός ο Καθηγητής Χ (Πάτρικ Στιούαρτ) στον ρόλο του ιδιοκτήτη του κλαμπ και αποφασισμένου για όλα αρχηγό της επιχείρησης εξόντωσης των μαρτύρων.
Nemo
