Σινεμά

Μετά τη Λουτσία

Η Αμάντα

Η Αμάντα Τοντ ήταν ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα. Ένα στιγμιαίο λάθος της κόστισε τη ζωή.

Η έφηβη Καναδή αφηγήθηκε σε βίντεο στο youtube (χρησιμοποιώντας κάρτες) τι ήταν αυτό που την οδήγησε στην απελπισία. Ένα μήνα μετά το ανέβασμα του βίντεο, η Αμάντα Τοντ  αυτοκτόνησε…

Στην 7η Τάξη ένας άγνωστος την έπεισε να αποκαλύψει το στήθος της σε web cam. Έναν χρόνο μετά έλαβε ένα μήνυμα από έναν άνδρα στο Facebook, ο οποίος την απειλούσε ότι εάν δεν εμφανιζόταν και στον ίδιο γυμνή, τότε θα έστελνε τη φωτογραφία από την κάμερα στους γονείς και τους φίλους της.

Ο άγνωστος άνδρας γνώριζε τα πάντα για την κοπέλα και σύντομα έστειλε τη γυμνή φωτογραφία της σε φίλους και γονείς.

Η Αμάντα άρχισε να υποφέρει από άγχος και κατάθλιψη, που την οδήγησαν στην κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ.

Παρά το γεγονός ότι άλλαξε σχολείο, ακόμα και πόλη, οι επιθέσεις συνεχίστηκαν, και μάλιστα έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από συμμαθητές της.

Η ιστορία της είναι μία από τις πολλές που βασανίζουν καθημερινά χιλιάδες νεαρά κορίτσια και αγόρια.

Δείτε παρακάτω την έκκληση της Αμάντα στο YouTube

Και η Αλεχάντρα

Η ταινία του Μισέλ Φράνκο, Μετά τη Λουτσία, φέρει ανατριχιαστικές ομοιότητες με την υπόθεση της Αμάντα Τοντ και ας γυρίστηκε πριν η ιστορία της νεαρής Καναδής κάνει τον γύρο του κόσμου.

Η δραματική ταινία από το Μεξικό που κατέκτησε το βραβείο του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα στις Κάννες συγκλονίζει με τη δύναμη και σοκάρει με τον ρεαλισμό της.

Τη Λουτσία του τίτλου δεν την βλέπουμε ποτέ, αλλά αυτή η απουσία της αποτελεί καταλύτη για τα τεκταινόμενα επί της οθόνης.

Η Αλεχάντρα και ο πατέρας της μετακομίζουν μετά τον θάνατο της μητέρας και συζύγου (της Λουτσία) στην Πόλη του Μεξικού. Όταν ένα ερωτικό βίντεο με πρωταγωνίστρια την Αλεχάντρα κυκλοφορεί σε όλο το σχολείο, αρχίζει η κόλαση για τη νεαρή κοπέλα που πέφτει θύμα εκφοβισμού. Το κορίτσι δεν μιλάει και το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό…

Η Μπες Άια, η νεαρή πρωταγωνίστρια, «έπεισε» τον σκηνοθέτη να μετατρέψει τον ήρωα της ταινίας από αγόρι σε κορίτσι.

Η παρουσία της στην οθόνη είναι φρέσκια και δυναμική και η ερμηνεία της (χωρίς μελοδραματισμούς και περιττές εξάρσεις) είναι απλά υπέροχη.

Η ταινία είναι μια ανατομία της βίας: του bullying, της συναισθηματικής βίας, της σιωπής ως βία. Μιλώντας με τον σκηνοθέτη που βρέθηκε στο 53ο ΦΚΘ, μάς είπε ότι για εκείνον το χειρότερο είδος βίας είναι η κακή επικοινωνία. Αυτή είναι που μπορεί να έχει τραγικά αποτελέσματα.

Με ένα τέλος συγκλονιστικό και τελεσίδικο, ο σκηνοθέτης θέτει ερωτήματα για ένα καυτό θέμα της εποχής μας. Τις απαντήσεις καλείται να τις δώσει (εάν μπορεί και αντέχει) ο θεατής.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *