53ο ΦΚΘ: Αγλάια (Aglaja)

Ένας γλυκός επικήδειος για γερά στομάχια

Aglaja:  Συγκλονιστική αληθινή ιστορία ενός μικρού κοριτσιού μέσα στο σκληρό κόσμο του Τσίρκου.

[highlight color=”eg. yellow, black”]Ποτέ δε περίμενα να πεθάνω πολεμώντας πλάι-πλάι με ένα ξωτικό – Gimli[/highlight]

Η σκηνοθέτης Krisztina Deák  μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την συγκλονιστική αυτοβιογραφία της Ρουμάνας συγγραφέας Αγλάια Βετεράνι από το βιβλίο της  “Γιατί βράζει το παιδί στην πολέντα”, σε μια ταινία που γυρίστηκε κατά κύριο λόγο σε Ουγγαρία, Πολωνία και Ρουμανία. Η Βετεράνι μεγαλώνει μέσα στον γοητευτικό αλλά και τρομακτικό κόσμο ενός τσίρκου. Όταν η οικογένεια της αναγκάζεται να δραπετεύσει από τη χώρα της για αναζήτηση καλύτερης ζωής η μητέρα της αναγκάζεται να κάνει ένα απαιτητικό και επικίνδυνο νούμερο στο οποίο κρεμιέται από τα μαλλιά της σε έναν κρίκο. Η ταινία κάνει μια βαθιά τομή στην οικογένεια αλλά ανοίγει κι ένα παράθυρο στο σκληρό και αδυσώπητο κόσμο των ανθρώπων που δουλεύουν σε τσίρκο και περιπλανώμενους θιάσους. (για να δείτε trailer πατήστε εδώ) 

Η Αγλάια είναι ένα μικρό τρυφερό και ευαίσθητο πλάσμα που προσπαθεί να διατηρήσει την παιδικότητα της σε όλη την ταινία έστω κι αν πρέπει να φτιάξει το δικό της σύμπαν.  Πέρασε τα πρώτα της χρόνια σε τσίρκο και όλη της η ζωή πραγματικά μοιάζει ένα μεγάλο τσίρκο!  Οι άνθρωποι που την περιβάλλουν απαιτητικοί και σκληροί μοιάζουν συνεχώς να την οδηγούν χωρίς να μπορεί να ελέγξει τη μοίρα της. Η μητέρα της ήταν “η γυναίκα με τα ατσάλινα μαλλιά” και έπρεπε να περνάει τον κότσο της σε έναν γάντζο και να κρεμιέται προς τέρψιν των θεατών και το κοριτσάκι ντυμένο αγγελουδάκι για χάριν του νούμερου νιώθει ότι είναι ο φύλακας άγγελος της μητέρας της.

Οι σκηνές του ακροβατικού με τους ήχους των μαλλιών καθώς οι τρίχες τεντώνουν και την αγωνία στο πρόσωπο της μάνας είναι αρκετά ανατριχιαστικές και βάζουν τον θεατή στην απέναντι όχθη του άγχους των ανθρώπων που δουλεύουν σε τσίρκο. Το κοριτσάκι πάνω που αρχίζει να συνηθίζει τη ζωή στο τσίρκο αποκόβεται βίαια από την οικογένεια της για να πάει έγκλειστη σε μια αυστηρή σχολή, μιας που ο νόμος απαγορεύει να μη πάει σχολείο. Η ταινία χωρίζεται σε δυο μέρη στο παιδικό κομμάτι πριν τη σχολή και το εφηβικό όπου την βλέπουμε πιο μεγάλη. Το πρώτο μέρος είναι εξαιρετικό και κυλάει σαν μαγικό παραμύθι. Το δεύτερο είναι το πέρασμα στην ενηλικίωση, πιο σκοτεινό, καθώς βλέπουμε την Αγλάια ως έφηβο κοριτσάκι να προσπαθεί να ορθοποδήσει από όσα της έχουν συμβεί και να κρατήσει όσο μπορεί την παιδικότητα αναλλοίωτη μέσα της. Η πρωταγωνίστρια δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μικρό παιδί που έχει ανάγκη τη μητέρα της. Ένα πρόσωπο που λατρεύει, αλλά την στοιχειώνει παράλληλα βαθιά προσπαθώντας να μην έχει την μοίρα της. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές -ιδιαίτερα της μικρής Αγλάια, που είναι συγκλονιστική και η ταινία μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος του Γολγοθά συνυπολογίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία.

Συζήτηση με τη σκηνοθέτη:

Το κρεσέντο της αληθινής ιστορίας είναι ότι η Αγλάια αναγκάζεται να κόψει τα μαλλιά της για να μην αναγκαστεί να κάνει ποτέ το νούμερο που κάνει η μητέρα της. Η δημιουργός, όπως και το βιβλίο, σταματά εκεί. Η αλήθεια  όμως ήταν πιο σκληρή καθώς η πραγματική ευαισθησία της Αγλάια δεν την άφησε να καταφέρει να ορθοποδήσει και τελικά αυτοκτόνησε σε ηλικία περίπου 40 ετών (3 Φεβρουαρίου 2002) -και μάλιστα κάτι που ίσως λέει πολλά- την ημέρα που η μητέρα της είχε γενέθλια! Ήθελε όμως, όπως μας είπε, να αφήσει μια διφορούμενη αισιόδοξη οπτική για το χαρακτήρα της, κάτι που η πραγματική Αγλάια δεν είχε. Για το νούμερο αυτό, του να κρεμιέται μια γυναίκα από τα μαλλιά της, που έχει τις ρίζες του στην Ασία, αυτή τη  στιγμή σε όλη την Ευρώπη υπήρχε μόνο μια ακροβάτης που το πραγματοποιούσε και δέχτηκε να γυρίσει όλες τις δύσκολες και επικίνδυνες σκηνές, παρόλα αυτά και η ηθοποιός που παίζει τη μάνα αναγκάστηκε να κάνει πολλούς μήνες προετοιμασία για τις μη ντουμπλαρισμένες σκηνές. Το γύρισμα μάλιστα στο λιμάνι ήταν στο ίδιο ακριβώς σημείο που είχε γίνει και το ατύχημα που περιγράφεται στην ταινία. Το βιβλίο είναι γεμάτο με περιγραφή συναισθημάτων και ήταν δύσκολο να τα μεταφέρει κανείς δίχως λόγια στο πανί κι έτσι η σκηνοθέτης έδωσε τεράστιο βάρος στην επιλογή του κοριτσιού που θα έπαιζε την Αγλάια στην παιδική της ηλικία βλέποντας η ίδια πάνω από 4 χιλιάδες υποψήφιες! Το αποτέλεσμα πάντως σίγουρα την αντάμειψε. Και τα δυο άτομα που ενσαρκώνουν την πρωταγωνίστρια είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί και έκαναν πολύ προσπάθεια και προετοιμασία για να αντεπεξέλθουν στο ρόλο.