Φεστιβάλ

10 Ταινίες που αναμένουμε στις Νύχτες Πρεμιέρας

Οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας ξεκίνησαν και επίσημα σήμερα με την τελετή έναρξης στο Παλλάς και την προβολή του Frances Ha που ακολούθησε. Πολλές προτάσεις φέτος έρχονται να κλείσουν το μάτι στο σινεφίλ κοινό, καθώς θα προβληθούν συνολικά, στις 12 μέρες που διαρκέσει, πάνω από 200 ταινίες. Δυστυχώς, οι περισσότερες (εκτός της ταινίες του διαγωνιστικού μέρους) θα προβληθούν μόνο μια φορά κι έτσι οι θεατές θα πρέπει να κάνουν προσεκτικές επιλογές. Στην προσπάθεια να έχει πλουραλισμό το φεστιβάλ έχουν μπει στο πρόγραμμα αρκετές ταινίες χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οι επιλεκτικοί ίσως νιώσουν λίγο ότι ψάχνουν να ψωνίσουν σε καλάθι λαϊκής! Ψυχραιμία, εγώ κι ο Τάιλερ επιλέξαμε μια δεκάδα από τα έργα που παρουσιάζονται προσπαθώντας να καλύψουμε όλα τα γούστα  -όσο γίνεται- και σας κάνουμε μια συνοπτική παρουσίαση:

1.       H Αντέλ (La vie d’Adèle)

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια ο τίτλος μιλάει από μόνος του! Σίγουρα η πρώτη επιλογή, καθώς είναι το φιλμ που περιμένει κάθε κινηματογραφόφιλος. Η ταινία που συγκλόνισε τις Κάννες κι έκλεψε το Χρυσό Φοίνικα. Με την ελληνικής καταγωγής “δικιά μας” Αντέλ Εξαρχόπουλος.

[Δυστυχώς, θα προβληθεί μόνο στην Τελετή Λήξης για τους έχοντες πρόσκληση].

2.       All is Lost

Ο ρόλος που λέγεται ότι επαναφέρει τον Ρέντφορντ στα όσκαρ. Ο Ρέντφορντ σαν σύγχρονος ‘Γέρος και η Θάλασσα’ βρίσκεται μόνος στο μπλε φόντο της θάλασσας για 106 λεπτά να παλεύει με τα κύματα. Ο φακός του σκηνοθέτη Τζέι Σι Τσάντορ πρέπει να έχει εξαιρετική μαεστρία. Το να γυρίσει κανείς ταινία με έναν μόνο ηθοποιό είναι μεγάλο στοίχημα από μόνο του. Το σενάριο που παρουσιάζει την κατάσταση του ιστιοπλόου να πάει από το κακό στο χειρότερο ίσως είναι δύσκολο για πολλούς. Θα δούμε άραγε μια ταινία παραλλαγή του Ναυαγού με τον Τομ Χάνκς ή κρύβει άσσους στο  μανίκι της;

3.       Don Jon

Η σκηνοθετική δουλειά του Λέβιτ με Γιόχανσον, Τζούλιαν Μουρ. Είναι σίγουρα το πιο χολιγουντιανό από τις συμμετοχές, μόνο και μόνο λόγω των ονομάτων του Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, της Σκάρλετ Γιόχανσον και της Τζούλιαν Μουρ. Είναι και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του νεαρού. Η υπόθεση έχει έναν νεαρό που θέλει να έχει την πιο σέξι κοπέλα αλλά έχει και πολύ ψηλά στις προτεραιότητες του να βλέπει και πορνό. Από όσα παρουσιάζει το τρέιλερ και μόνο φαίνεται μια αισθηματική κομεντί που διακωμωδεί τις σύγχρονες σχέσεις και τις διαφορές των δυο φίλων χωρίς να εμβαθύνει ιδιαίτερα. Φαίνεται όμως απολαυστική.

4.       Kon Tiki

Η οσκαρική πρόταση της Νορβηγίας. Μια ταινία για το πόσο επιμονή μπορεί να έχουν οι Νορβηγοί (ή πόσο ξεροκέφαλοι μπορεί να είναι -όπως θέλετε δείτε το), που μπορεί να αγγίξει και τα όρια της τρέλας άμα θέλουν να αποδείξουν κάτι. Πολύ καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία, καταπληκτική αποτύπωση της εποχής, ρεαλιστικότατη ενσωμάτωση των εφέ, σε ένα ευρωπαϊκό φιλμ που σίγουρα έκανε το Χόλιγουντ να ζηλέψει.

5.       Coldwater

Θεωρείται από τους περισσότερους το φαβορί του φετινού διαγωνιστικού μέρους. Σκληρή ταινία και κλειστοφοβική, με αρκετά ξεσπάσματα βίας, σε ένα ιδιόμορφο σωφρονιστικό ίδρυμα που θα δοκιμάσει τις αντοχές του πιο ευαίσθητου κοινού. Θρίλερ, δράμα ή και τα δυο; Μιας και το κοινό είναι μπουχτισμένο από ωμή βία ελπίζουμε η ταινία να κάνει πραγματικά το βήμα παραπάνω που ακούγεται. Για τους φίλους του φεστιβάλ, πίσω από το φιλμ βρίσκεται ο Vincent Grashaw του Bellflower (2011).

6.       Fruitvale Station

Ήταν σε όλες τις ειδήσεις στις ΗΠΑ. Ο πυροβολισμός νεαρού μαύρου σε σιδηροδρομικό σταθμό από λευκό αστυνομικό χωρίς αιτία. Θα μπορούσε να είναι απλά άλλο ένα αντιρατσιστικό μανιφέστο. Θα μπορούσε να ήταν  ντοκιμαντέρ έρευνας γύρω από τα γεγονότα. Η ταινία όμως του Ράιαν Κούγκλερ κάνει το βήμα παραπάνω και γίνεται ένας γλυκός ύμνος για την ζωή. Η ταινία έρχεται με φόρα από τα βραβεία που κέρδισε στις Κάννες και το Sundance. Πολλοί κριτικοί εκθειάζουν τον νεαρό πρωταγωνιστή, Michael B. Jordan, απαιτώντας συμμετοχή στα φετινά όσκαρ.

7.       What Richard Did

Η ιρλανδική πρόταση. Νεανικά διλήμματα, ενοχές και δικαιοσύνη, όλα θα γίνουν ένα κουβάρι γύρω από το αινιγματικό πρόσωπο ενός πιτσιρικά. Πως ο μαθητής πρότυπο χάνει την φήμη του; Τι ζυμώσεις και διεργασίες γίνονται στο μυαλό του παράλληλα με την εφηβεία που ωθεί το σώμα του; Ένα δυνατό δράμα που υπόσχεται δυνατές ερμηνείες και συνοδεύεται με προσεγμένα καρέ, ωραία φωτογραφία και αισθητική κάδρου.

8.       September

Η επιστροφή της Παναγιωτοπούλου μετά τους «Δύσκολους Αποχαιρετισμούς: O Πατέρας μου». Σίγουρα πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική δουλειά. Έχει περάσει μεγάλο διάστημα και έχει αποτινάξει από πάνω της την επιτυχία της πρώτης της ταινίας. Αυτό είναι σίγουρα καλό. Συγκρίσεις θα γίνουν αναγκαστικά, όμως δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Αυτοί που αγάπησαν την πρώτη θα δουν με χαρά και αυτή χωρίς να περιμένουν τίποτα, ακριβώς όπως έγινε και την πρώτη φορά. Ας ελπίσουμε μόνο να μην χρειαστεί να περάσει τόσο μεγάλο διάστημα μέχρι να δούμε κι άλλες δουλειές της!

9.       Sharknado

Οι ιπτάμενοι καρχαρίες! Ένας συνδυασμός κατάρας που περιέχει τη δύναμη της φύσης που ενσαρκώνεται με τυφώνες και ανεμοστρόβιλους και έναν από τους μεγαλύτερους τρόμους της θάλασσας, αιμοδιψείς καρχαρίες. Μια τηλεταινία που διασκέδασε τόσο με την υπερβολή της που κέρδισε με το σπαθί της την προβολή της στις αίθουσες. Επίσης έχει και τον Ίαν Ζιέρινγκ (τον Στιβ του Μπέβερλι Χιλς) για όσους ανησυχούσατε τι να έχει γίνει.

10.   HK Forbidden Superhero

Ο υπερήρωας που φοράει κιλοτάκι και οι Ιάπωνες που αυτοσαρκάζονται. Οι μεταμεσονύχτιες προβολές θέλουν την καφρίλα τους, μα θέλουν και το χιούμορ τους κι αυτό προσπαθεί από ότι φαίνεται να πετύχει αυτό το φιλμ- . Μια πιο έξω καρδιά εξομολόγηση της λατρείας των manga στα s/m, o χλευασμός των Ασιατών στα ιδανικά των αμερικανών σουπερηρώων και μια αποκάλυψη: οι Ιάπωνες μπορούν κι αυτοί να πετάνε που και που έξυπνες ατάκες. Όπως και να έχει, δεν υπάρχει περίπτωση να κλάψετε τα λεφτά σας, ξέρετε πριν μπείτε τι πάτε να δείτε!

Αντώνης Γκούμας

Θα μπορούσε να ζήσει εξίσου ευχάριστα στη Μέση Γη όσο στη Metropolis, από τα πιο ρεαλιστικά πλάνα στα πιο σουρεαλιστικά συννεφάκια. Μπαίνοντας στις αίθουσες παθιάζεται αμετανόητα κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα. Στα Φεστιβάλ που καλύπτει αντί για τις πολυαναμενόμενες ταινίες προτιμά να ανακαλύπτει άγνωστα μικρά διαμαντάκια που ίσως να μην δούμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες. Συνήθως καλοπροαίρετος, προσέξτε, όμως, όταν κραδαίνει το «τσεκούρι» του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *