Πρεμιέρα Αλμοδοβάρ στο Κολωνάκι

Το βράδυ της Τρίτης στο σινεμά Embassy στο Κολωνάκι πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της νέας ταινίας του Αλμοδοβάρ “Δεν Κρατιέμαι” (Los amantes pasajeros). Ο Τάιλερ κι ο Γκίμλι ήταν εκεί και παρακολούθησαν την ταινία για εσάς και σας μεταφέρουν μια πρώτη άποψη, φωτογραφικό υλικό και ρεπορτάζ.

Να αναφέρουμε ότι στην Ισπανία η ταινία έκανε το πιο επιτυχημένο άνοιγμα στην καριέρα του σκηνοθέτη αποφέροντας 2.5 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο σαββατοκύριακο προβολής της. Η αίθουσα, περιέργως, δεν ήταν γεμάτη, καθώς προσκλήσεις είχαν δοθεί κυρίως στην ισπανική πρεσβεία και στο ινστιτούτο Θερβάντες.  Ανάμεσα στο κοινό βρίσκονταν οι Θέμις Μπαζάκα, Κόρα Καρβούνη, Νίκος Περάκης, Σταύρος Ζαλμάς, Άλεξ Κάβδας, Γιώργος Σατσίδης και ο επιφανής δικηγόρος Σ.Κ. (που θέλησε να μείνει ανώνυμος). Οι πρώτες εντυπώσεις του κοινού ήταν μέτριες, αν και συχνά η αίθουσα ξεσπούσε σε γέλια.

Μετά τις ιστορίες κακοποιήσεων, θανάτων, χαμένων μανάδων, ο Πέδρο Αλμοδοβάρ φαίνεται πως είχε ανάγκη από ένα ξέσπασμα. Αυτό, ουσιαστικά, είναι το Δεν Κρατιέμαι. Ένα όργιο πολύχρωμων εικόνων, γκέι αναφορών και εφηβικού χιούμορ. Μόνο που παρά την εντυπωσιακή σκηνοθεσία, τις πολύ καλές ερμηνείες και τις φιλότιμες προσπάθειες για μια ταινία-ωδή στον σουρεαλισμό, η ταινία του Αλμοδοβάρ περιορίζεται απλά στην αρχική της ιδέα. Ως «ξέσπασμα» βλέπεται ευχάριστα, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να ειδοθεί ως κάτι παραπάνω από αυτό.

Τάιλερ

Ενδιαφέρον ο τρόπος που μπαίνει στην ταινία του. Διατηρεί το θεατρικό, αλλά δεν έχει το κρεσέντο που μας έχει συνηθίσει. Για άλλη μια φορά λάτρεψα τα ζωντανά χρώματα και το 70’s στιλ, όμως εκτός από ψίχουλα καλών στιγμών η ταινία ήταν λίγο-πολύ αυτό που περίμενα από το τρέιλερ. Δηλαδή, το ισπανικό “safe sex”, μικρά χαρωπά σκετσάκια με κάποιες καλές στιγμές.  Υπήρχαν παραλληλισμοί και καυστικά υπονοούμενα επικαιρότητας σε ένα αεροπλάνο -ακυβέρνητο πλοίο, όπου ο κόσμος χάνεται κι καπετάνιος ξυρίζεται, ενώ το πλήρωμα κάνει πάρτι και οι επιβάτες κοιμούνται (!) αλλά αυτό που κυριάρχησε ήταν μια γκέι φαντασίωση ενός κόσμου “αλμοδοβαρικά πλασμένου”. Η ταινία αξίζει πάντως μόνο και μόνο για κάποια πλάνα και το απίστευτο χορευτικό.

Γκίμλι

Κάτι που μας έκανε καλή εντύπωση και θέλουμε να το τονίσουμε είναι η συχνή παρουσία του Νίκου Περάκη σε πρεμιέρες και προβολές. Ανεξαρτήτως των έργων του ή της φήμης του, είναι πολύ καλό που ο σκηνοθέτης είναι “ακομπλεξάριστος” και προσπαθεί να είναι κοντά στην εποχή του και να παρακολουθεί τα δρώμενα του σινεμά.

Μετά την προβολή προσφέρθηκε ισπανικό λευκό και κόκκινο κρασί, ενώ χορευτές ντυμένοι αεροσυνοδοί απέδωσαν το χορευτικό Pointer Sisters – I’m So Excited της ταινίας υπό τον ήχο του dj.

Για μια ακόμα ματιά στην ταινία, αν σας έχει ξεφύγει ως τώρα, δείτε το παρακάτω τρέιλερ: