Απολογισμός 2018: Η Μυρτώ Ιμ. επιλέγει τις ταινίες της χρονιάς

Πέρσυ δεν ήμουν σίγουρη για το αν η χρονιά μπορούσε να χαρακτηριστεί καλή ή κακή… Φέτος είμαι κάθετη, ήταν κακή! Κάκιστη! Πεντάδα και φέτος λοιπόν. Με δυσκολία και αυτή… Γιατί ο σκοπός είναι να βάζουμε σε αυτή τη λίστα, ταινίες που αξίζει να θυμόμαστε και όχι απλά τις καλύτερες μέσα σε ένα μείγμα μέτριων ταινιών. Θα μπορούσα να γεμίσω 10αδα, αλλά θα το έκανα μόνο για τυπικούς λόγους. (Η σειρά είναι τυχαία)

5 Ταινίες της χρονιάς

1. The shape of water

Ταινία με ένα story θεωρητικά κοινό, αλλά ειπωμένο λίγο διαφορετικά, με εξαιρετική σκηνοθεσία και καλές ερμηνείες. Δεν είμαι καν φαν του σκηνοθέτη Guillermo del Toro, αλλά αυτή η ταινία ξεχώρισε από άλλες. Παρότι ήταν σκοτεινή και προβλέψιμη ως προς το τέλος της, είχε κάτι. Ακόμα και σήμερα, δεν έχω καταφέρει να εντοπίσω το λόγο που τελικά μου άφησε μια καλή γεύση στο τέλος. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα Όσκαρ, γιατί αν δεν ήταν υποψήφιο μπορεί να μην την είχα δει τελικά.

2. Ready Player One

Spielberg is back! Είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης και με αυτή την ταινία επιστρέφει στο είδος που νομίζω του ταιριάζει καλύτερα από όλα. Ταινία επιστημονικής φαντασίας με μια δόση αλήθειας, καθώς «πατάει» στην συνεχώς αυξανόμενη εξάρτηση της ανθρωπότητας από τις μηχανές και το ίντερνετ. Ο γνωστός μας παραμυθάς, στήνει ένα φαντασμαγορικό σκηνικό και μια ταινία που παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα.

3. A star is born

I didn’t see that coming…! Τι ξάφνιασμα ήταν αυτό; Ότι ο Bradley Cooper είναι καλός ηθοποιός το ξέραμε, σκηνοθέτης πότε έγινε; Γιατί οκ, καλές οι ερμηνείες, υπέροχο το soundtrack αλλά η σκηνοθεσία εδώ ήταν καθηλωτική. Επηρεάστηκα τόσο, που έκανα ώρα να βγάλω την ταινία από το μυαλό μου αφού βγήκα από την σκοτεινή αίθουσα.

4. First Man

Ξέρω ότι αυτή η ταινία δίχασε, μάλλον γιατί το κοινό περίμενε κάτι άλλο από μια τέτοιου είδους ταινία. Αυτό ακριβώς όμως, είναι που κέρδισε εμένα. Εξαιρετικά πρωτότυπη προσέγγιση για το ταξίδι στο διάστημα και την πρώτη επαφή με την σελήνη του ανθρώπου. Βαθιά συναισθηματική και μακριά από κλισέ των ταινιών για το διάστημα. Ούτε τυμπανοκρουσίες ούτε επική μουσική ούτε έντονες ερμηνείες που «εκβιάζουν» τις υποψηφιότητες για Όσκαρ.

5. Mary Poppins Returns

Μην απορείτε… Αυτή η ταινία είναι εδώ γιατί αντιπροσωπεύει ένα χαμένο είδος, τις ευχάριστες ανέμελες ταινίες που γίνονται απλά για να περνάμε καλά! Χρώματα, τραγούδια, σκηνικά, κοστούμια όλα συμβάλλουν σε μια ευχάριστη και τεχνικά άρτια ταινία που θυμίζει λίγο από τα παλιά. Η Emily Blunt τα πάει περίφημα (εντάξει, δεν περίμενε κανείς να είναι Julie Andrews), ο Lin Manuel-Miranda κομμένος και ραμμένος για το ρόλο, ο Ben Whishaw με ωραίο συναίσθημα, η Meryl Streep βάζει την πινελιά της και ξαφνιάζει και ο Colin Firth δίνει την απαραίτητη πινελιά για μια βρετανική εμπειρία. Το χορευτικό των φανοκόρων στο “Trip a little light fantastic” θυμίζει τα musicals επιπέδου Grease, West Side Story κλπ.

Ερμηνείες

Αντρικές:
1. Sam Rockwell (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri)
2. Bradley Cooper (A star is born)
3. Ryan Gosling (First Man)

Γυναικείες:
1. Meryl Streep (The Post)
2. Lady Gaga (A star is born)
3. Viola Davis (Widows)