ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Book Club

To Sex and the City πάει γηροκομείο σε μια καλογραμμένη και διασκεδαστική κομεντί με 4 υπέροχες ερμηνεύτριες στο κατώφλι της 3ης ηλικίας.

two-popcorn-002

Γράφει ο Τάσος Ντερτιλής
(το κείμενο δημοσιεύτηκε στο grandmagazine.gr)

Παραγωγή: ΗΠΑ – 2018

Διάρκεια: 104 λεπτά

Είδος: Κωμωδία

Σκηνοθεσία: Bill Holderman

Πρωταγωνιστούν: Diane Keaton, Jane Fonda, Candice Bergen, Mary Steenburgen, Andy Garcia, Craig T. Nelson, Don Johnson, Alicia Silverstone, Richard Dreyfuss, Ed Begley Jr., Wallace Shawn, Tommy Dewey, Katie Aselton.

Υπόθεση: Η Νταϊάν (Νταϊάν Κίτον) έμεινε πρόσφατα χήρα, μετά από 40 χρόνια έγγαμου βίου. Η ευκατάστατη ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου Βίβιαν (Τζέιν Φόντα) απολαμβάνει μια ερωτική ζωή χωρίς δεσμεύσεις. Η Σάρον, ανώτατη δικαστικός,(Κάντις Μπέργκεν) προσπαθεί εδώ και 10 χρόνια να ξεπεράσει το διαζύγιό της. Η γλυκιά Κάρολ (Μαίρη Στίνμπεργκεν) βλέπει τον γάμο της να καταρρέει μέσα στην ανία, έπειτα από 35 χρόνια. 4 φιλενάδες 60 φεύγα που η μόνη σταθερή τους συνήθεια είναι οι τακτικές συναντήσεις τους για ανταλλαγή λογοτεχνικών απόψεων. ΟΙ ζωές τους όμως θα αλλάξουν δια παντός μετά την ανάγνωση του περιβόητου βιβλίου «50 Αποχρώσεις του Γκρι» που θα τις προβληματίσει, θα τις ξενίσει και τελικά θα τις ιντριγκάρει για να τολμήσουν να κάνουν αλλαγές και μια νέα αρχή. Παλιοί και νέοι έρωτες θα τις πολιορκήσουν και μια σειρά από εξωφρενικές επιλογές και κωμικές καταστάσεις θα τις φέρουν στα (συντηρητικά) όριά τους.

Το σεξ είναι μόνο το έναυσμα για να έρθουν στην επιφάνεια τα ουσιαστικά προβλήματα που ταλανίζουν γενικά τους ανθρώπους της 3ης ηλικίας αλλά και ειδικότερα τις γυναίκες που ο σύγχρονος κόσμος θέλει μετά από μια ηλικία να περνούν στο περιθώριο ή μάλλον στον προθάλαμο του…επέκεινα.

Ο Μπιλ Χόλντερμαν δεν είναι ξένος με την ψυχολογία των ηλικιωμένων και το έχει αποδείξει με το σενάριό του για το γλυκόπικρο Ταξίδι στην Αλαμπάμα το 2015. Τώρα όμως επιχειρεί πέρα από το σενάριο και τη σκηνοθεσία, κάνοντας το ντεμπούτο του πίσω από την κάμερα. Το αποτέλεσμα είναι μια γλυκιά και διεισδυτική κωμωδία που δυστυχώς βασίζεται αποκλειστικά στο λόγο και τις ατάκες αφού σκηνοθετικά ο Χόλντερμαν έχει ακόμη πολλά καρβέλια να φάει. Το ευτύχημα είναι ότι διαθέτει πέρα από τις 4 αξιολάτρευτες πρωταγωνίστριες (εντάξει, εξαιρείται του αξιολάτρευτου η plastic fantastic Τζέιν Φόντα) και ένα επίσης εντυπωσιακό βοηθητικό καστ που κάνει την ταινία να παρακολουθείται ευχάριστα αν και σκηνοθετικά είναι ανύπαρκτη. Πολλά ρομαντικά κλισέ (άλλα λειτουργούν, άλλα όχι), πολλά φαρμακερά One liners τύπου Sex and the City και ένας συντηρητικός ρομαντισμός πολύ μακριά από τις Kinky ονειρώξεις των 50 αποχρώσεων που εξιτάρουν τις 4 ηλικιωμένες αναγνώστριες.

Η ταινία βρήκε αρκετή ανταπόκριση στο Αμερικάνικο Box Office.

Το 40+ κοινό, άνευ πολλών καλλιτεχνικών απαιτήσεων, θα το καταδιασκεδάσει.

Τάσος Ντερτιλής

The past is a foreign country... they did things differently there. Γι'αυτό ας το αφήσουμε ήσυχο κι ας ασχοληθούμε με το παρόν. Το παρόν λοιπόν είναι χτισμένο με κινηματογραφικές εικόνες, με χιλιάδες ταινίες, με οθόνες και όνειρα. Κλειδώστε με εκεί μέσα και εγώ θα ανοίξω ένα παράθυρο να αγναντεύω το μέλλον. The future now...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *