Καπερναούμ (Capharnaum)
Η ιστορία ενός 12χρονου αγοριού που η σκληρή πραγματικότητα τον οδηγεί στην φυλακή αλλά στο δικαστήριο θα θελήσει να μηνύσει τους ίδιους του τους γονείς, προκειμένου να μην κάνουν άλλα παιδιά εφόσον δεν είναι σε θέση να τα φροντίσουν και να τα μεγαλώσουν. Το πως οδηγήθηκαν εκεί τα πράγματα θα τα μάθουμε μέσα από flash back που θα μας κάνει μάρτυρες σε μία από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες που είδαμε τα τελευταία χρόνια στο σινεμά.
Γροθιά στο στομάχι, αφύπνιση συνείδησης, συγκίνηση και οργή. Αυτά είναι τα συναισθήματα που η σκηνοθέτιδα από τον Λίβανο Ναντίν Λαμπάκι και η κάμερα της καταφέρνουν να μεταδώσουν παρακολουθώντας το Καπερναούμ. Με την κάμερα στο χέρι και με την δυνατή, τραγική και ρεαλιστικότατη ιστορία της, η ταινία δεν αφήνει περιθώρια διαφυγής παρά γινόμαστε μάρτυρες της πιο σκληρής πραγματικότητας μέσα από τα μάτια ενός 12χρονου αγοριού-εξαιρετικός με τα εκφραστικά ματιά ο μικρός Σύριος Zain Al Rafeea-και της προσπάθειας του να επιβιώσει κάνοντας πάντα το καλύτερο και επιδεικνύοντας ωριμότητα που πολλοί θα ζήλευαν. Ενάντια στην φτώχεια και την κακουχία, στους γονείς θύτες και θύματα ταυτόχρονα, στην εκμετάλλευση και στην πείνα ο Ζάιν μάχεται κάθε δευτερόλεπτο για να επιβιώσει ακόμα και όταν βρεθεί υπεύθυνος με ένα μωρό από την Αιθιοπία στην αγκαλιά του.
Ρεαλισμός στο έπακρο, εξαιρετική η αποτύπωση της πόλης ως απάνθρωπο και εχθρικό περιβάλλον για ένα παιδί και γενικά ένα είδος σινεμά που μπορεί να ταρακουνήσει τον θεατή χωρίς συναισθηματικούς εκβιασμούς αλλά με την αποτύπωση της πραγματικότητας. Το σενάριο της ταινίας εξαιρετικά δομημένο γύρω από τον μικρό πρωταγωνιστή, ξετυλίγει ένα κουβάρι καταστάσεων που κορυφώνεται σταδιακά μέχρι το εξαιρετικό φινάλε της υποτιθέμενης λύτρωσης. Η διεύθυνση και η καθοδήγηση των ηθοποιών, ακόμα και του μωρού, μαρτυρούν την εξαιρετική δουλειά της σκηνοθέτιδος αλλά η ερμηνεία του μικρού πρωταγωνιστή είναι το μεγάλο ατού της ταινίας.
Η ταινία κέρδισε στο τελευταίο Φεστιβάλ Κανών το βραβείο της οικουμενικής επιτροπής και ένα 15λεπτο standing ovation στην επίσημη προβολή της και με την σειρά της η Αμερικάνικη Ακαδημία το συμπεριέλαβε στην πεντάδα για το Oscar ξενόγλωσσης ταινίας για τον Λίβανο. Από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και γι’αυτούς που αντιλαμβάνονται τον κινηματογράφο χωρίς όρια.
