Κινηματογραφικές εμπειρίες: το θερινό, ο Ηρακλής Πουαρό και το κρατητήριο

«Ήταν ένα δροσερό βραδάκι του Ιούλη του 1962, που το βοριαδάκι κατέβαινε από τον Ταΰγετο και δρόσιζε τις ζεµατισµένες από τον απογευµατινό ήλιο πλάκες του πεζοδροµίου, όπου συνωστιζόταν ο κόσµος για να µπει στο θερινό σινεµά. 

Το θερινό σινεµά στην Σπάρτη, αποτελούσε, την εποχή εκείνη που τα µέσα διασκέδασης ήταν περιορισµένα, πόλο έλξης για όλους ανεξαιρέτως, ανεξαρτήτου ηλικίας, οικονοµικού ή µορφωτικού επιπέδου.

Πολλές φορές, µάλιστα, τα φτωχότερα παιδιά, µη µπορώντας να καλύψουν τα έξοδα ενός εισιτηρίου, σκαρφάλωναν στις γύρω µάντρες και παρακολουθούσαν δωρεάν (και φυσικά παράνοµα) την ταινία ξανά και ξανά κάθε βράδυ. 

Το σηµείο συνάντησης είχε δοθεί και οι πρώτοι της παρέας είχαµε ξεκινήσει να µαζευόµαστε έξω από το ταµείο, για να µπούµε µέσα όλοι µαζί. Τα παιδιά (που ήταν 4-5 χρόνια µικρότερά µας) είχαν λάβει τις θέσεις τους πάνω στη µάντρα κι η µυρωδιά του αγιοκλήµατος κατέκλυζε όλη την περιοχή προσκαλώντας µας να γευτούµε τη µαγεία του κινηµατογράφου υπό το διακριτικό φως των αστεριών.

Ξαφνικά, µέσα από το πλήθος του κόσµου εµφανίστηκε ο χωροφύλακας της Σπάρτης, στου οποίου τα παρατσούκλια συµπεριλαµβανόταν και το άκρως καλλιτεχνικό… Ηρακλής Πουαρό! 

Πριν προλάβω να καταλάβω τι φώναζε, βρέθηκα µε χειροπέδες να οδηγούµαι µαζί µε έναν άλλον από την παρέα στο κρατητήριο! 

Ο λόγος; Κάποιος του είχε δώσει την πληροφορία ότι υπήρχαν παιδιά που θα σκαρφάλωναν (κι εκείνο το βράδυ, όπως κάθε βράδυ) στη γειτονική µάντρα για να παρακολουθήσουν την ταινία κι ο Ηρακλής Πουαρό θεώρησε φρόνιµο να συλλάβει τους νεότερους από αυτούς που περίµεναν να κόψουν εισιτήριο, παρά εκείνους που βρίσκονταν ήδη πάνω στη µάντρα! 

Το αποτέλεσµα ήταν να βρεθώ για καµιά ώρα στο κρατητήριο, µέχρι να αναλάβει η µητέρα µου την «αποφυλάκισή» µου, απορηµένη γιατί επέλεξα, αντί να χρησιµοποιήσω τα χρήµατα που µου είχε δώσει για το εισιτήριο, να δω την ταινία µαζί µε «τους αλήτες της µάντρας»! 

Την ταινία, την οποία αδυνατώ πλέον να θυµηθώ, την παρακολούθησα το επόµενο βράδυ απολαµβάνοντας την ελευθερία µου, έχοντας φροντίσει να είµαι από τους πρώτους που θα µπουν µέσα στο θερινό σινεµά!

Α.Μ.»