ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Αρδέννες (D’Ardennen)

two-half-popcorn

Ο Κένι θα βρεθεί στην φυλακή  μετά από μια αποτυχημένη ληστεία που προσπάθησε σε συνεργασία με τον αδελφό του, Ντέιβ. Όταν μετά από τέσσερα χρόνια θα αποφυλακιστεί, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Η Συλβί, πρώην κοπέλα του, έχει έρθει πιο κοντά με τον Ντέιβ απ’ ότι με τον ίδιο ενώ ο αδελφός του έχει ξεκόψει τελείως με το είδος της ζωής που έκαναν κάποτε. Ο Κένι δεν θα δεχτεί τόσο εύκολα τις αλλαγές, ο ευέξαπτος χαρακτήρας του και οι παρορμήσεις του θα οδηγήσουν σε νέα αδιέξοδα την οικογένεια.

ARDENNEN_FFG_still_004

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ρόμπιν Προντ χαρακτηρίζεται από μουσική και συναισθηματική ένταση αλλά και έντονες φιλμικές επιρροές. Διαλέγοντας προσεκτικά τα κάδρα και τις αποχρώσεις τους δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία που ενισχύεται από μια εκρητκτική μουσική επένδυση. Η ιστoρία των δύο αδερφών είναι διαμορφωμένη χωρίς φλυαρίες και περιττά στοιχεία. Το πρώτο πλάνο με τον Ντέιβ να βγαίνει από μια πισίνα με καλυμμένο το πρόσωπο του είναι αρκετό για να καταλάβεις το πλαίσιο που οδήγησε τον Κένι στην φυλακή. Και ενώ η σεναριακή οικονομία μοιάζει προτέρημα που μπορεί να απογειώσει τις Αρδέννες, εκείνες τελικά μένουν προσγειωμένες στην Γη καθώς η ιστορία των αδερφών μοιάζει με ιστορία σαπουνόπερας που ποτίζεται με αίμα. Οι τρεις χαρακτήρες παρότι δυναμικοί μπλέκουν σ΄ ένα γαϊτανάκι ερωτικών επιλογών από τις οποίες δεν μπορούν να απεμπλακούν χωρίς να πληρώσουν το τίμημα. Το εντυπωσιακό περιτύλιγμα (σκηνοθεσία, φωτογραφία, μουσική) μπορεί να μαγνητίσει αλλά όταν θα έρθει η αναμέτρηση του θεατή με την πραγματική ιστορία των αδερφών τότε το ενδιαφέρον δύσκολα θα κρατηθεί καθώς πρόκειται για άλλη μια ιστορία μίσους και πάθους μ’ ένα όμως αξιοπρεπές κτίσιμο αγωνίας.

Οι Αρδέννες ήταν η επίσημη πρόταση του Βελγίου για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2017.

DARDENNEN_still_00069

 

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *