Όλα Αρχίζουν Αύριο (Demain Tout Commence)

Ο Σαμουέλ ζει ζωή χαρισάμενη σε παραλιακή πόλη της Γαλλίας. Κάνει περιηγήσεις με ένα σκάφος, το βράδυ πάρτι και αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα. Ώσπου στη ζωή του μπαίνει η μικρή Γκλόρια, την οποία -μωρό ακόμα- αφήνει η μητέρα της στον Σαμουέλ, τον πατέρα της, με τον οποίο είχε περάσει ένα βράδυ μαζί. Αρχικά, ο Σαμουέλ θα προσπαθήσει να βρει τη μητέρα και θα μεταβεί στο Λονδίνο, όπου θα ξεκινήσει μία νέα ζωή μαζί με την κόρη του.

Μεταφορά πολύ πρόσφατης ταινίας -και συγκεκριμένα του «Πουθενά Χωρίς την Κόρη μου» του 2013-, η ταινία του Ούγκο Γκελίν συνδυάζει δράμα και κωμωδία, αποτελώντας σε στιγμές ένα «Κράμερ Εναντίον Κράμερ» με γαλλικό χιούμορ -αλλά όχι και την αντίστοιχη φινέτσα.

Η ταινία βασίζεται κυρίως στο έμφυτο ταλέντο του Ομάρ Σάι να ερμηνεύει τόσο κωμικούς όσο και δραματικούς ρόλους. Και μπορεί ένας ρόλος όπως εκείνος του κλόουν Σοκολά να ήταν πιο απαιτητικός, εδώ, όμως, ο Σάι κινείται από την απόλυτη κωμωδία στο απόλυτο δράμα με όχημα μόνο το σώμα του και τις εκφράσεις του προσώπου του, καταφέρνοντας να μετασχηματίσει ακόμα και το σχήμα του προσώπου του μόνο αλλάζοντας την έκφρασή του (όπως στο φινάλε).

Το «Όλα Αρχίζουν Αύριο» έχει βασικό στόχο να συγκινήσει τον θεατή, αλλά βάζει πολλά κεράσια στο καλάθι του: κωμωδία, δικαστικό δράμα, ιστορία ενηλικίωσης, σχέση πατέρα – κόρης, μια μυστηριώδης ασθένεια, όλα αυτά «πνίγουν» την ταινία και συχνά δεν της αφήνουν χώρο να αναπνεύσει παρά τις καλές προθέσεις. Δεν βοηθά και η απουσία εξήγησης για την εξέλιξη των χαρακτήρων: Εν μία νυκτί ο Σαμουέλ φαίνεται να μετατρέπεται από γοητευτικό ρεμάλι σε παιχνιδιάρη, αλλά υπεύθυνο, πατέρα, χωρίς καμία απολύτως εξήγηση του πώς έγινε εφικτή αυτή η μεταστροφή. Δεν είναι το μόνο σεναριακό «ατόπημα»: ο Σαμουέλ καταφέρνει να επιβιώσει στο Λονδίνο χωρίς να μιλά αγγλικά, παρ’ όλο που δουλεύει χρόνια εκεί και μοιάζει να πέφτει όλο σε Άγγλους που μιλούν γαλλικά και καταφέρνουν να συννενοηθούν μαζί του.