Editorial: Η ειρωνεία του παράδοξου

   
  
Του Gimli

[tabs tab1=”Διαβάστε στα ελληνικά” tab2=”Read in english”]
[tab id=1]
Η παρατεταμένη κρίση που περνά το σινεμά έχει οδηγήσει σε παράδοξα φαινόμενα, που είναι λογικό να εκπλήσσουν ακόμα και παλιούς κριτικούς, που είναι χρόνια στον χώρο. Έτσι, από την αρχή του Ιουνίου πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν για μαύρο καλοκαίρι των κινηματογραφικών αιθουσών και κηδεία των θερινών. Μένος διατυπώθηκε και προς τις εταιρείες διανομής, ότι ξεστοκάρουν τα ράφια τους και μας πετάνε ότι ταινία περίσσεψε από τη χειμερινή περίοδο αντί να βγάλουν πραγματικά ενδιαφέροντες ταινίες ή να ανακυκλώσουν τις ήδη παιγμένες φετινές ταινίες. Είναι όμως τα πράγματα πραγματικά έτσι;

Παραδόξως, αρκετές αξιοπρεπείς νέες ταινίες κυκλοφόρησαν αυτές τις καλοκαιρινές μέρες για το κοινό να ανακαλύψει. Επίσης, σε γενικές γραμμές συνεχίστηκε ο άγραφος κανόνας της τουλάχιστον μιας ταινίας blockbuster ανά εβδομάδα. Ενδεικτικά, από τον Ιούνιο και μετά έκαναν την είσοδο τους στις κινηματογραφικές αίθουσες ταινίες για όλα τα γούστα, όπως το San Andreas, το Jurassic World, το Μικρό Νησί, το Spy, το Slow West, οι Ξεχασμένες Ζωές, ο νέος Εξολοθρευτής: Γένεsys, το Magic Mike XXL, τα ντοκιμαντέρ Amy και Monkey Kingdom, o Mr. Holmes, το Ted 2, o Αριστερόχειρας, οι Χάρτινες Πόλεις, το Pride, το Pixels που βγαίνει αυτή την Πέμπτη.

Ο δε Αύγουστος αναμένεται να είναι μήνας με εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, με Fantastic Four, Infinitely Polar Bear, Man from U.N.C.L.E. του Γκάι Ρίτσι, Επικίνδυνες Αποστολές 5 με Τομ Κρουζ και μερικές κλασικές επανεκδόσεις που κραυγάζουν για θερινό.  Είναι άραγε απερίσκεπτοι οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων και θέλουν εσκεμμένα να θάψουν τις ταινίες τους; Η απάντηση είναι προφανώς και όχι. Υπήρξαν και ορισμένες ακυρώσεις, με το Pan, για παράδειγμα να μεταφέρεται για Οκτώβριο και αποκορύφωμα την εβδομάδα του δημοψηφίσματος που μόλις μια ταινία τόλμησε να εξέλθει προς τις ελληνικές αίθουσες.

Ενδιαφέρον έχει να παρατηρήσει κανείς και τις αντίστοιχες κινήσεις των τηλεοπτικών δικτύων. Εκεί όπου τηλεοπτικά σίριαλ κονταροχτυπιούνται για την επικράτηση σε μια ζώνη ώρας ανά περίοδο. Μεταφορές από τον καλοκαιρινό προγραμματισμό στον Οκτώβριο, όπως για παράδειγμα του Supergirl ή του δεύτερου κύκλου του Leftovers είναι μια μορφή προβιβασμού, σαν από τη χαλαρή περίοδο των διακοπών να παίζουν πλέον στα μεγάλα σαλόνια, όπου ο ανταγωνισμός θα είναι μεγαλύτερος.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν σταματούν να βγαίνουν νέες ταινίες. Φαίνεται λοιπόν ότι τελικά μοιάζει πιο σωστό να βγαίνει μια ταινία στην ώρα της, παρά να μπει στο χρονοντούλαπο, με κίνδυνο να διαρρεύσει εν τω μεταξύ στο διαδίκτυο και να χάσει μέρος του κοινού της. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ το σινεμά δίνει καθημερινά τη μάχη του να κρατηθεί, με τις τηλεοπτικές σειρές να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος, προς το παρόν περισσότερο ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης παρά λόγω της βελτίωσης της ποιότητας τους.

[/tab]

[tab id=2]
The prolonged crisis of cinema has lead to paradoxes, which -as it would be expected- have astonished even experienced film critics. From the beginning of June, a lot of people were quick to predict a “bleak summer” for cinema screens and “a funeral” for open-air cinemas.

With fierceness a lot of people said that plenty of distribution companies have searched their shelves, trying to give to the audiences whichever movie was left from the winter period, choosing those types of films over really interesting movies or over theprojection of films that we have seen earlier this year. Is it really so?

Strangely enough, a lot of decent new films have come out during the summer days and the audience has the opportunity to discover them. Also, some distribution companies followed the unspoken rule of the projection of at least one big movie per week. Indicatively, from June on we have seen in greek cinemas movies for all tastes, like San Andreas, Little Island, Spy, Slow West, Still Life, the new Terminator: Genisys, Magic Mike XXL, the documentaries Amy and Monkey Kingdom, Mr. Holmes, Ted 2, Southpaw, Paper Towns, Pride, Pixels.

August is expected to be just as interesting, with the Fantastic Four movie, Infinitely Polar Bear, Guy Ritchie’s new film: Man from U.N.C.L.E., Tom Cruise’s Mission Impossible 5 coming out, as well as some classic, big re-releases of films that are great for open air cinemas. Are the people responsible for the programming of the releases so careless as to want deliberately to destroy their films? The answer is, obviously, no. There were some cancellations, with Pan’s release date moving to October. Also, on the week of the greek referendum, only one movie “dared” to open to greek cinemas.

It’s interesting to look at what the big TV networks are doing at the same time. There, we see TV shows battling for dominance in a specific period of timezone per season. Some TV shows were transferred from the summer season to October –like CBS: Supergirl or the second season of HBO’s Leftovers, a move which is considered to be a kind of “promotion” to the big league, where the competition is stronger.

What is certain is that new movies won’t stop coming out. Under the weight of logic judgement, it seems more right for a movie to be released on time, instead of getting lost in limbo, with the danger of leaking to the Internet first, losing thus a portion of its audience. All these happen while cinema gives its everyday battle to stand strong, with TV shows gaining more ground, mainly because of the financial crisis, rather than the improvement of their quality.

[/tab]
[/tabs]