Ελένα

Κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι η Έλενα που έχει παντρευτεί έναν πλούσιο άνδρα. Το ζεύγος φαίνεται ευτυχισμένο και μόνο πρόβλημα είναι η άρνηση του συζύγου να βοηθήσει τον γιο και τα εγγόνια της Έλενα (από προηγούμενο γάμο). Ο άνδρας που έχει αποξενωθεί από την κόρη του θα αποφασίσει μετά από μια καρδιακή προσβολή να αφήσει όλη την περιουσία του στην κόρη του και να μην δώσει σχεδόν τίποτα στην Έλενα. Η κίνηση αυτή θα την οδηγήσει σε μια απρόβλεπτη απόφαση.

Πατώντας στα βήματα του Ντοστογεφσκικού έργου, ο Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ δεν κρίνει τους χαρακτήρες του, απλά τους παρατηρεί. Ο σκηνοθέτης της «Επιστροφής» παρουσιάζει εικόνες που σου μένουν καρφωμένες στο μυαλό για ώρα μετά το τέλος της ταινίας. Πολλοί παρομοιάζουν το σινεμά του σύγχρονου Ρώσου σκηνοθέτη με εκείνο του Ταρκόφσκι (εκτός από την εθνικότητα, μοιράζονται και το μικρό όνομα). Δικαιολογημένα ίσως, μιας και με τον Ταρκόφσκι μοιράζεται την πνευματικότητα, τους ρυθμούς και τα όμορφα πλάνα. Ωστόσο, το σινεμά του Ζβιάνγκιτσεφ είναι πιο κοντά στον άνθρωπο παρά στον Θεό. Εξαιρετική η ερμηνεία της Ναντεζντά Μαρκίνα.

Εξαιτίας της πολυεπίπεδης ανάγνωσής της, η ταινία -η οποία έλαβε Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών στο Ένα Κάποιο Βλέμμα- μπορεί να θεωρηθεί ότι προσπαθεί να μιλήσει για πολλά και δεν τα καταφέρνει. Αντιθέτως. Μιλά για τόσο λίγα που με ιδιοφυή τρόπο καταλήγουν να την αναγάγουν σε κάτι σπουδαίο.