Μπαίνοντας… «Στην Καρδιά της Θάλασσας»
Στις 31 Δεκεμβρίου, ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, Ρον Χάουαρντ, ζωντανεύει στη μεγάλη οθόνη, την αληθινή ιστορία που ενέπνευσε έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους όλων των εποχών, τον Μόμπι Ντικ, στην ταινία «Στην Καρδιά της Θάλασσας» («In the Heart of the Sea»).
Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ρον Χάουαρντ («A Beautiful Mind») σκηνοθετεί την περιπέτεια «Στην Καρδιά της Θάλασσας», βασισμένη στο best seller βιβλίο του Ναθάνιελ Φίλμπρικ, σχετικά με την δραματική, αληθινή ιστορία του Έσεξ.
Το χειμώνα του 1820, το φαλαινοθηρικό της Νέας Αγγλίας, Έσεξ, δέχτηκε επίθεση από κάτι που κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει: μια φάλαινα τεραστίων διαστάσεων και δύναμης, με μια σχεδόν ανθρώπινη αίσθηση εκδίκησης. Η αληθινή, ανθρώπινη τραγωδία θα ενέπνεε τον Χέρμαν Μέλβιλ να γράψει το αριστούργημα του, «Μόμπι Ντικ». Το βιβλίο όμως, θα διηγούνταν τη μισή μόνο ιστορία. Η ταινία «Στην Καρδιά της Θάλασσας» θα μας αποκαλύψει την οδυνηρή κατάληξη αυτής της συνάντησης, καθώς το πλήρωμα του πλοίου που καταφέρνει να επιβιώσει, θα φτάσει στα άκρα και θα κάνει το ακατόρθωτο, προκειμένου να μείνει ζωντανό. Έχοντας να αντιμετωπίσουν ισχυρούς ανέμους, ασιτία, πανικό και απελπισία, οι άνδρες θα φτάσουν να αμφισβητήσουν ακόμη και τις βαθύτερες αντιλήψεις τους, από την αξία της ζωής τους μέχρι την ηθική της δουλειάς τους, την ώρα που ο καπετάνιος τους, αναζητά το δρόμο για τη σωτηρία τους και ο πρώτος ύπαρχος του, θέλει να κυνηγήσει και να σκοτώσει την φάλαινα.
Στην ταινία «Στην Καρδιά της Θάλασσας» πρωταγωνιστεί ο Κρις Χέμσγουορθ («Thor»), ως ο βετεράνος πρώτος αξιωματικός Όουεν Τσέις, ο Μπένζαμιν Γουόκερ («Abraham Lincoln: Vampire Hunter») ως ο άπειρος κυβερνήτης του πλοίου, ο Κίλιαν Μέρφι («The Dark Knight Rises»), ως ο δεύτερος υποπλοίαρχος Μάθιου Τζόι και ο Μπεν Γουίσοου, ως ο συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ που η έρευνα του στα γεγονότα, 30 χρόνια αργότερα, βοήθησε να έρθει η ιστορία στο φως.
Το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η ταινία, «In the Heart of the Sea: The Tragedy of the Whaleship Essex», του Ναθάνιελ Φίλμπρικ κέρδισε το 2000 το National Book Award for Nonfiction.
Κυκλοφορεί στα ελληνικά με τίτλο, «Στην Καρδιά της Θάλασσας», από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα.
Η ταινία «Στην Καρδιά της Θάλασσας» θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 31 Δεκεμβρίου σε 2D και 3D, από την Tanweer.
Φωτογραφίες από την ταινία και τα γυρίσματα:
Αναδιπλούμενα menu έξτρα επιλογών:
[toggle title=”Υποτιτλισμένα Featurettes:”]
1. Στην Καρδιά της Θάλασσας, Director’s Pedigree:
2. Ο Μύθος του Μoby Dick:
[/toggle]
[toggle title=”Λίγα Λόγια για την ταινία από το Σκηνοθέτη”]
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Μια από τις σπουδαιότερες ναυτικές ιστορίες όλων των εποχών: τον χειμώνα του 1820, το φαλαινοθηρικό Essex από το Ναντάκετ της Νέας Αγγλίας, δέχεται επίθεση από ένα θαλάσσιο κήτος – μια λευκή φάλαινα πρωτοφανούς μεγέθους με απαράμιλλη αίσθηση εκδίκησης. Τα λιγοστά μέλη του πληρώματος που καταφέρνουν να γλιτώσουν, θα κάνουν το ακατόρθωτο νικώντας κάθε πιθανότητα για να παραμείνουν ζωντανοί και να διηγηθούν την ιστορία τους… Έχουν περάσει σχεδόν διακόσια χρόνια από εκείνο το οδυνηρό ταξίδι, και η αλήθεια μοιάζει να ξεθώριασε στα όρια της ιστορίας, να χάθηκε στις λέξεις του Χέρμαν Μέλβιλ και του περίφημου μυθιστορήματος ‘Μόμπι Ντικ’. Τώρα όμως, με επικεφαλής τον διακεκριμένο σκηνοθέτη Ρον Χάουαρντ, ο θρύλος του Essex και του ηρωικού πληρώματός του, θα ζωντανέψει και πάλι, αυτή τη φορά στην μεγάλη οθόνη, στην επική περιπέτεια «Στην Καρδιά της Θάλασσας».
Ο Μόμπι Ντικ είναι φαντασία. Η ταινία ωστόσο, ζωντανεύει το δυναμικό έπος που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το καθοριστικό και διαχρονικό μυθιστόρημα του Μέλβιλ. Ο Χάουαρντ λέει, «Η ιστορία του Essex είναι κάτι το εκπληκτικό. Έχει πλούτο, είναι κινηματογραφική με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις. Και παρά το γεγονός ότι η δράση τοποθετείται στο παρελθόν, θίγει θέματα όπως οι σχέσεις, η επιβίωση, η ανθρωπιά και η φύση, που παραμένουν επίκαιρα και εγείρουν ερωτήματα για το ποιοι τελικά είμαστε ως άνθρωποι».
Το σενάριο έφτασε στα χέρια του Χάουαρντ από τον ηθοποιό Κρις Χέμσγουορθ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του “Rush”. Ο Χέμσγουορθ που πρωταγωνιστεί στην ταινία, στον ρόλο του πρώτου αξιωματικού Όουεν Τσέις, λέει σχετικά «το σενάριο μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Μου άρεσε το στοιχείο του ηρωισμού, το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι δοκιμάζουν τα όριά τους από κάθε άποψη, όπως επίσης και το γεγονός ότι η φάλαινα αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Ο κυνηγός γίνεται το θήραμα.”
Ο Μπέντζαμιν Γουόκερ, που ενσαρκώνει τον κυβερνήτη του πλοίου Τζορτζ Πόλαρντ, υπογραμμίζει ότι η σύγκρουση κήτους – φαλαινοθηρών είναι μόνο ένα από τα πολλά στοιχεία που συναντά κανείς στην ταινία. «Στην ιστορία μπορεί κανείς να διακρίνει τριών τύπων συγκρούσεις: άνθρωπο εναντίον ανθρώπου, άνθρωπο εναντίον φύσης, άνθρωπο εναντίον του ίδιου του εαυτού του. Πώς μπορείς να έρθεις αντιμέτωπος με αυτές τις συγκρούσεις και να επιβιώσεις; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που θέτει η ταινία. Κι αυτή είναι και η ομορφιά της… Το ότι βλέπεις τη δύναμη και την αντοχή της ανθρώπινης ψυχής».
Ο Χάουαρντ λέει «αρχικά, δεν γνώριζα τίποτα για το Essex και φυσικά δεν γνώριζα ότι το σενάριο βασιζόταν σε πραγματικά γεγονότα. Όταν πληροφορήθηκα ότι επρόκειτο για πραγματική ιστορία, πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Αμέσως, άρχισα να στήνω στο μυαλό μου μια ταινία ωμή, με ένταση… Μια ταινία που κι εγώ ο ίδιος θα ήθελα να δω… Και αυτό για μένα είναι η απόλυτη δοκιμασία».
Το συγκλονιστικό ταξίδι του Essex και του πληρώματός του χρονογραφήθηκε από τον Ναθάνιελ Φίλμπρικ στο μυθιστόρημα In the Heart of the Sea: The Tragedy of the Whaleship Essex. Ο συγγραφέας και ιστορικός που θεωρεί πατρίδα του το Ναντάκετ, λέει «το βιβλίο προέκυψε χάρη στην περιέργειά μου για το τι συνέβαινε τότε που το Ναντάκετ ήταν η πρωτεύουσα της φαλαινοθηρίας στην Αμερική. Μου έγινε έμμονη ιδέα».
Η λεπτομερής διήγηση του Φίλμπρικ για το κακότυχο ταξίδι, επηρέασε εξίσου την ομάδα παραγωγής και το καστ. Η παραγωγός Πόλα Γουάινστιν σχολιάζει «Το βιβλίο ήταν καθηλωτικό. Ξεκίνησα να το διαβάζω και δεν μπορούσα να σταματήσω. Όταν λοιπόν, συμβαίνει κάτι τέτοιο, ξέρεις ότι αυτό που θα προκύψει θα είναι κάτι μοναδικό. Εξάλλου, θεώρησα τον βασικό κορμό της ιστορίας εξαιρετικά επίκαιρο. Αν αλλάξεις κάποια στοιχεία της εποχής, μπορεί κάλλιστα να γίνει μια ιστορία που διαδραματίζεται στο σήμερα και πραγματεύεται διαχρονικά θέματα όπως η φιλοδοξία και η θυσία, οι άντρες και οι πατέρες τους, οι γυναίκες και οι σύζυγοί τους, τα ζώα και η φύση, η ζωή και ο θάνατος».
«Δεν είναι απλά μια ιστορία μιας χούφτας ανθρώπων,» λέει ο παραγωγός Γουίλ Γουόρντ. «Είναι μια ιστορία επιβίωσης, μια ιστορία που δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος προκειμένου να σώσει τόσο τον εαυτό του όσο και τους άλλους. Όταν μελετούσα το σενάριο και προσπαθούσα να εξερευνήσω τον κόσμο που περιέγραφε, αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι βιοπορίζονταν από αυτή τη δουλειά. Έβγαιναν στα ανοιχτά με σκαριά 30 μέτρων για χρόνια ολόκληρα κάποιες φορές, κι όταν εντόπιζαν φάλαινες, τις κυνηγούσαν με τις βάρκες. Είναι πραγματικά απίστευτο».
Τα τελευταία χρόνια, η σύγχρονη κοινωνία έχει αντιληφθεί ότι οι φάλαινες είναι όντα με συναίσθηση, υψηλή νοημοσύνη και αισθήματα. Ο σεναριογράφος Τσαρλς Λέβιτ όμως, που συνυπογράφει το σενάριο με τους Ρικ Τζάφα και Αμάντα Σίλβερ, υπογραμμίζει ότι πριν βιαστούμε να καταφύγουμε σε συμπεράσματα, πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο ζωής αυτών των ανθρώπων μέσα από το πρίσμα του τότε. «Η συγκεκριμένη ταινία δεν εξυμνεί τη φαλαινοθηρία. Αντιθέτως, δείχνει την αγριότητά της. Η φαλαινοθηρία, στις αρχές του 19ου αιώνα αποτελούσε κατ’ ουσίαν τη βιομηχανία καύσιμης ύλης, μέχρι που κάποιος βρήκε τον τρόπο να ανοίξει μια τρύπα στη γη και να εξορύξει πετρέλαιο. O κόσμος σε Αμερική και Ευρώπη άναβε με το λίπος τους τις λάμπες του, κοίμιζε σε λίκνα από μπαλένες τα μωρά του… Έπιπλα, κορσέδες κι ένα σωρό άλλα είδη πρώτης ανάγκης ήταν υποπροϊόντα αυτής της βιομηχανίας. Οι ζωές ωστόσο των ανθρώπων στα φαλαινοθηρικά, ήταν άνευ αξίας, αντιστοιχούσαν σε απλές εγγραφές στο μισθολόγιο της εκάστοτε εταιρίας. Η ιστορία εξιστορεί τη σύγκρουση του ανθρώπου με τη φύση,» συνεχίζει ο Λέβιτ. «Το γεγονός όμως είναι, ότι δεν θα έπρεπε να μιλάμε για σύγκρουση, αφού ο άνθρωπος είναι κι αυτός ένα κομμάτι της φύσης. Δυστυχώς, στις δυτικές κοινωνίες εκείνης της εποχής, ο κόσμος δεν το έβλεπε έτσι. Πίστευαν ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος της φύσης και κάθε ζώου. Οι φάλαινες δεν ήταν παρά ένα ακόμα αναλώσιμο προς εκμετάλλευση».
«Πιστεύω ότι το κοινό θα μπορέσει να αντιληφθεί την κουλτούρα των φαλαινοθηρών χάρη στο ταλέντο που έχει ο Ρον να δημιουργεί ολοκληρωμένους κόσμους,» παρατηρεί ο παραγωγός Μπράιαν Γκρέιζερ. «Είναι πάρα πολύ καλός στο να δημιουργεί πολυδιάστατους χαρακτήρες. Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν όλες τις πτυχές του χαρακτήρα αυτών των ανθρώπων καθώς ο αγώνας τους να επιβιώσουν στον απέραντο ωκεανό θα τους μεταμορφώσει.»
Η Γουάινστιν συμπληρώνει ότι η ταινία έπεσε σε πάρα πολύ καλά χέρια. «Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσω αυτό που νιώθω για τη συνεργασία μου με τον Ρον. Είναι εκπληκτικός σκηνοθέτης – δυναμικός και σαφής, επιμελής, συνεργατικός και συγκεντρωτικός. Ως παραγωγός, παρέδωσα το πρότζεκτ σε έναν μαιτρ της σκηνοθεσίας. Γιατί αυτό ακριβώς και πολλά περισσότερα είναι ο Ρον».
Και το καστ όμως, με επικεφαλής τον Χέμσγουορθ μοιράζεται τον ίδιο ενθουσιασμό. «Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και διαθέτει εκπληκτικό επαγγελματισμό,» λέει ο πρωταγωνιστής. «Πάντα δίνει το κάτι παραπάνω. Στην σκηνοθετική του καριέρα έχει κάνει τα πάντα – από τεράστιες κωμωδίες μέχρι συγκλονιστικά δράματα και περιπέτειες – και όλα με τον ίδιο επαγγελματισμό και αυθεντικότητα. Το «Στην Καρδιά της Θάλασσας» ήταν μια απαιτητική διαδικασία για όλους μας και σε τέτοιες περιπτώσεις θέλεις ο άλλος να είναι δίπλα σου, να σε στηρίζει. Ο Ρον μας είχε σε μια διαρκή εγρήγορση και αυτό ακριβώς θες σαν ηθοποιός – κάποιον που να σε προκαλεί μεν αλλά ταυτόχρονα να σε εμπνέει κιόλας.»
Ο Χάουαρντ λέει ότι ανέκαθεν ο στόχος του ήταν ένας: «Όταν πηγαίνω στον κινηματογράφο, θέλω να χαθώ. Στο «Στην Καρδιά της Θάλασσας» διείδα τη μοναδική ευκαιρία να κάνω το κοινό να χαθεί σε έναν άλλο κόσμο, να ταξιδέψει με έναν μοναδικό και συγκλονιστικό τρόπο. Ήξερα ότι αν ήθελα να αποδώσω σωστά την ιστορία θα αντιμετώπιζα πολλές προκλήσεις σε τεχνικό επίπεδο, αλλά όλες τους ήταν προκλήσεις που μπορούσαμε να τις χειριστούμε. Η τεχνολογία μας παρείχε τα μέσα για να μεταφέρουμε μια καταπληκτική ιστορία στη μεγάλη οθόνη με πειστικό και συναρπαστικό τρόπο, υπηρετώντας την αλήθεια της.»
Προκειμένου να καταφέρει να μεταφέρει το κοινό σε έναν άλλο τόπο και μιαν άλλη εποχή, η ομάδα παραγωγής ανακατασκεύασε το Ναντάκετ του 1800 στα στούντιο της Warner Bros. στο Λίβσντεν στην Αγγλία. Επίσης, κάποιες από τις βασικές σκηνές γυρίστηκαν στα ανοιχτά της νήσου Λα Γκομέρα, του νησιωτικού συμπλέγματος των Κανάριων Νήσων, με πολλούς από τους ηθοποιούς να παίρνουν μια γενναία γεύση της ναυτιλίας του 19ου αιώνα, πάνω σε ένα ακριβές αντίγραφο του Essex.
[/toggle]
[toggle title=”Στην Καρδιά της Θάλασσας με Νούμερα”]
IN THE HEART OF THE SEA
BY THE NUMBERS
1 Όπλο είχε ο άπειρος κυβερνήτης Τζορτζ Πόλαρντ, τον οποίο ενσαρκώνει ο Μπέντζαμιν Γουόκερ.
2η συνεργασία του σκηνοθέτη Ρον Χάουαρντ και του Κρις Χέμσγουορθ (η πρώτη ήταν το 2013 στην ταινία Rush).
2 ήταν οι τοποθεσίες που επέλεξε ο Χάουαρντ και η ομάδα του για να αναβιώσουν τον θρύλο του Essex: οι Ισπανικές Κανάριες Νήσοι και ο Ατλαντικός Ωκεανός, και τα πλατό της Warner Bros. στο Λίβσντεν του Χάρτφορντσαϊρ, στο Ηνωμένο Βασίλειο.
2 εποχές για το Ναντάκετ στην ταινία: η ομάδα παραγωγής αναβίωσε το Ναντάκετ του 1850, της εποχής που ο Χέρμαν Μέλβιλ επισκέπτεται την πόλη για να μιλήσει με τον Τόμας Νίκερσον (τον οποίο υποδύεται ο Μπρένταν Γκλίσον) και του 1819, της εποχής που το Essex σάλπαρε για το τελευταίο του ταξίδι. Η αναβίωση αυτής της εποχής έγινε από τον Μαρκ Τίλντεσλι με βάση πίνακες που απεικόνιζαν το Νάντακετ, καθώς δεν υπάρχουν φωτογραφίες.
2 δεξαμενές κατασκευάστηκαν στα στούντιο στο Λίβσντεν προκειμένου να γυριστούν τα κοντινά πλάνα και όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που διάνθισαν τα πλάνα από τα γυρίσματα στη θάλασσα. Στην πρώτη δεξαμενή, που βρισκόταν στον εξωτερικό περίβολο των στούντιο, υπήρχε το πιστό αντίγραφο του Essex. Η δεύτερη δεξαμενή βρισκόταν μέσα στις κλειστές εγκαταστάσεις και σε αυτήν κατασκευάστηκαν οι τρεις λέμβοι του σκάφους.
2 μίλια. Το μέσο βάθος στο οποίο θα καταφύγει μία φάλαινα προκειμένου να αποφύγει μια επίθεση.
3 είναι τα τμήματα του πλοίου Essex που θα δούμε στη μεγάλη οθόνη. Η πλώρη, η γέφυρα και η καμπίνα του Κυβερνήτη.
3 ομάδες φεύγουν με μικρότερα φαλαινοθηρικά όταν εντοπίζονται φάλαινες. Ένας ναύτης κρατάει το τιμόνι, τρεις ή τέσσερις κάνουν κουπί και ένας βρίσκεται στην πλώρη με το καμάκι.
4 και 5 από τόσες μικρές κάμερες τοποθέτησε ο διευθυντής φωτογραφίας Άντονι Ντοντ Μαντλ, τόσο στο κανονικό πλοίο όσο και στις λέμβους κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στην ανοιχτή θάλασσα, για να εμπλουτίσει την αμεσότητα της δράσης που απαθανάτιζαν οι κανονικές κάμερες του σκηνοθέτη.
5 εβδομάδες διήρκεσαν τα γυρίσματα στις Κανάριες Νήσους, τη θάλασσα ανοιχτά του Λα Γκομέρα, το ηφαιστειογενές Λανζαρότε και την ακτή της Τενερίφης.
5 ετών ο σκηνοθέτης Ρον Χάουαρντ κέρδισε τον πρώτο του ρόλο σε κινηματογραφική ταινία – στο The Journey του Ανατόλι Λίτβακ. 18 χρόνια αργότερα, το 1977, θα έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη με την ταινία Grand Theft Auto.
13 ετών ήταν περίπου ο Όουεν Τσέις και ο Μάθιου Τζόι – Πρώτος και Δεύτερος Αξιωματικός του Essex – όταν γνωρίστηκαν. Ο ένας κέρδισε την εμπιστοσύνη και τη φιλία του άλλου τα επόμενα χρόνια, ταξιδεύοντας.
14 ετών ήταν ο Τομ Νίκερσον, το ορφανό αγόρι από το Ναντάκετ, όταν τον προσέλαβαν ως μούτσο και μπάρκαρε στο πρώτο του ταξίδι με το Essex.
20 άνδρες αποτελούσαν το πλήρωμα του Κυβερνήτη Πόλαρντ – μεταξύ αυτών ήταν και ο Τσέις, ο Τζόι και ο νεαρός Νίκερσον – όταν το Essex σάλπαρε από το Ναντάκετ για το τελευταίο του ταξίδι.
6 μέτρα (20 πόδια) ήταν το πλάτος του ουραίου πτερύγιου της φάλαινας που εμφανίστηκε από τα βάθη του Ειρηνικού εντυπωσιάζοντας ακόμα και τους πιο έμπειρους φαλαινοθήρες του Essex.
9 μέτρα (30 πόδια) μήκος είχαν οι λέμβοι του Essex που έπεσαν στο νερό για το πρώτο κυνήγι φάλαινας της χρονιάς, μετά από μήνες ολόκληρους απέραντης θάλασσας και ομηρικών καταιγίδων.
30 τόνοι είναι το μικτό βάρος του τεράστιου αντίγραφου του Phoenix – του σκάφους που στην ταινία χρησιμοποιήθηκε ως Essex – και του γερανού που χρησιμοποιήθηκε για να το κινεί μέσα στη δεξαμενή.
48 χιλιόμετρα νότια του Ακρωτηρίου Κοντ στη Μασαχουσέτη, βρίσκεται το νησί Ναντάκετ (που στην γλώσσα Αλγκονκίν σημαίνει «μακρινή γη») το οποίο έγινε και το κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου φάλαινας από τις αρχές της δεκαετίας του 1700 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1840.
30 ετών, ο Στιβ Κάλαχαν – ο βετεράνος που διετέλεσε σύμβουλος τεχνικών επιβίωσης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων – αναγκάστηκε να επιβιώσει επί δυόμιση μήνες στη μέση του Ατλαντικού, μετά από ένα ναυάγιο.
30 χρόνια μετά το μοιραίο ταξίδι του Essex, ο συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ επισκέπτεται το Ναντάκετ για να πείσει τον Τόμας Νίκερσον να αποκαλύψει την αληθινή της θρυλικής καταστροφής.
31 ετών ήταν ο Χέρμαν Μέλβιλ, όταν κατάφερε να πείσει τον Νίκερσον να σπάσει τη σιωπή του και να διηγηθεί την υπέροχη ιστορία που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή του συγγραφέα.
33 χρόνια μετράει η φιλία και η συνεργασία του Ρον Χάουαρντ και του παραγωγού της ταινίας Μπράιαν Γκρέιζερ.
150 φαλαινοθηρικά ξεκίνησαν από το Ναντάκετ προκειμένου να φέρουν το πολύτιμο λίπος χάρη στο οποίο θα άναβαν οι λάμπες της Αμερικής και της Ευρώπης.
80 τόνοι είναι το βάρος της φάλαινας, που με μια απλή κίνηση του κεφαλιού και της ουράς της, καταστρέφει και βυθίζει το φαλαινοθηρικό Essex με τέτοιο μένος και οργή πρωτόγνωρο και ασύλληπτο για κάθε φαλαινοθήρα.
92 ημέρες οι επιζήσαντες του ναυαγίου του Essex έπρεπε να αντέξουν τον σκληρό Ειρηνικό ωκεανό, με μόνο όπλο την ελπίδα ενάντια στις καιρικές συνθήκες, την πείνα και την απόγνωση.
28 μέτρα (95 πόδια) είναι το μήκος της λευκής φάλαινας – σχεδόν διπλάσιο από αυτό μιας μέσης φάλαινας – που με σχεδόν ανθρώπινη διάθεση εκδίκησης θα αναγκάσει τα μέλη του πληρώματος του Essex να αμφισβητήσουν τα πάντα, από το πόσο αξίζει η ζωή τους μέχρι την ηθικότητα της δουλειάς τους.
33,5 μ. (110 πόδια) είναι το μήκος του Phoenix, του αγγλικού πλοίου που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία ως Essex. Σάλπαρε από το λιμάνι του Πλάγια Σαντιάγκο και επί σειρά εβδομάδων έβγαινε στα ανοιχτά από το χάραμα μέχρι τη δύση του ηλίου, ανεξαρτήτως καιρού και θάλασσας, συνοδεία ενός μικρού στόλου πλοιαρίων με κάμερες, εξοπλισμό, μακιγιάζ και κέιτερινγκ.
238 τόνους ζύγιζε το τεράστιο πλοίο που καταστράφηκε μέσα σε λίγα λεπτά από την οργή της λευκής φάλαινας στην απεραντοσύνη του νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, σύμφωνα με το χρονογράφημα του Ναθάνιελ Φίλμπρικ, In the Heart of the Sea: The Tragedy of the Whaleship Essex.
76 x 76 μ² είναι οι διαστάσεις της τεράστιας δεξαμενής που κατασκευάστηκε στα στούντιο της Warner Bros. στο Λίβσντεν. Το βάθος της ήταν ένα μέτρο στην περιφέρεια και περίπου 3,5 στο κέντρο, προκειμένου να χωρέσει ο ατσάλινος γερανός που χειριζόταν το αντίγραφο του Essex.
250 άτομα συνεργείο βρέθηκαν στο μικροσκοπικό νησί Λα Γκομέρα στις Κανάριες Νήσους για τα γυρίσματα της ταινίας.
750 θερμίδες την ημέρα έπρεπε να λαμβάνουν οι ηθοποιοί όσο υποδύονταν τους επιζήσαντες του ναυαγίου, προκειμένου η εμφάνισή τους να πείθει για τις κακουχίες που υποτίθεται ότι είχαν περάσει τις 92 ημέρες που παρέμειναν στη θάλασσα.
~2400 χλμ. ήταν κατά προσέγγιση η απόσταση που διένυσε το Phoenix από την πατρίδα του, την Κορνουάλη στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι τις Ισπανικές Κανάριες Νήσους όπου και πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα.
1820 Η χρονιά της θρυλικής ναυτικής τραγωδίας που θα ενέπνεε τον Αμερικανό συγγραφέα Χέρμαν Μέλβιλ να γράψει το πιο φιλόδοξο και διαχρονικό έργο του, Moby Dick.
1841 Ο 21 ετών τότε Χέρμαν Μέλβιλ σάλπαρε από το Νιου Μπέντφορντ της Μασσαχουσέτης με το φαλαινοθηρικό Άκουσνετ, ξεκινώντας έτσι μια πενταετή περιπέτεια που θα ενέπνεε μια σειρά επιτυχημένων μυθιστορημάτων και το θρυλικό χρονογράφημα του ταξιδιού του Ισμαήλ.
1851 Η χρονιά που το Moby-Dick; or, The Whale, εκδόθηκε για πρώτη φορά. Παρά το γεγονός ότι ο Μέλβιλ δεν θα ζούσε για να το δει, το μυθιστόρημα που εκείνη την εποχή χαρακτηρίστηκε εμπορική αποτυχία, θα συνέχιζε να εμπνέει γενιές ολόκληρες αναγνωστών καθιστώντας το ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών.
1860 Η δεκαετία κατά την οποία η εισαγωγή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, σε συνδυασμό με την επικινδυνότητα των υδάτων του Ατλαντικού κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο, οδήγησε σε παρακμή το μέχρι τότε ακμάζον εμπόριο υποπροϊόντων της φάλαινας της Νέας Αγγλίας.
1986 Εκείνη η χρονιά, η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας απαγόρευσε την αλιεία των φαλαινών, υποκύπτοντας στις πιέσεις που ασκούσε η κοινή γνώμη αναγνωρίζοντας ότι οι φάλαινες είναι όντα με νοημοσύνη και συναισθήματα. Και παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια ζήτηση για λίπος έχει μειωθεί δραματικά, περισσότερες από 1.000 φάλαινες – μεταξύ των οποίων και είδη που απειλούνται με εξαφάνιση – συνεχίζουν να πέφτουν θύματα της παράνομης αλιείας κάθε χρόνο.
2000 Ο Ναθάνιελ Φίλμπρικ αποσπά το National Book Award για το In the Heart of the Sea: The Tragedy of the Whaleship Essex, μια λεπτομερή καταγραφή της καταστροφής του 1820.
20.000 είναι ο πληθυσμός του Λα Γκομέρα, του δεύτερου μικρότερου νησιού του συμπλέγματος των Κανάριων Νήσων, το οποίο φιλοξένησε τα γυρίσματα της πρώτης στην ιστορία του κινηματογραφικής ταινίας.
31.12.15 Η ημερομηνία κυκλοφορίας της ταινίας στην Ελλάδα, σε 3D και 2D από την Tanweer.
[/toggle]
ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Σκηνοθεσία: Ρον Χάουαρντ Σενάριο: Τσαρλς Λίβιτ
Πρωταγωνιστούν: Κρις Χέμσγουορθ, Κίλιαν Μέρφι, Μπένζαμιν Γουόκερ, Μπρένταν Γκλίσον, Μπεν Γουίσοου, Μισέλ Φέρλι, Τομ Χόλαντ, Σάρλοτ Ρίλεϊ
Βασισμένο στο βιβλίο «In the Heart of the Sea: The Tragedy of the Whaleship Essex» του Ναθάνιελ Φίλμπρικ
Παραγωγή: Πόλα Γουάινστιν, Τζο Ροθ, Γουίλ Γουόρντ, Μπράιαν Γκρέιζερ, Ρον Χάουαρντ Φωτογραφία: Άντονι Ντοντ Μάντλ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μαρκ Τίλντεσλι
Μοντάζ: Μάικ Χιλ, Νταν Χάνλεϊ Μουσική: Ροκ Μπάνιος
Κοστούμια: Τζούλιαν Ντέι
Διάρκεια: 122’ Ημερομηνία Εξόδου: 31 Δεκεμβρίου Διανομή: Tanweer
