Τα πάχη στα movie FX θα γίνουν ακόμα πιο ρεαλιστικά!
Ένα από τα πεδία που χρήζει βελτίωσης στα τρισδιάστα γραφικά, με τεράστια χρήση τόσο σε ταινίες όσο και παιχνίδια υπολογιστών, προσδιορίζεται στην αληθοφάνεια και την ομαλότητα της κίνησης, όπως και της υφής του δέρματος ή των υλικών. Μπορεί οι περισσότεροι θεατές να μην καταλαβαίνουν την εξέλιξη στην τεχνολογία από ταινία σε ταινία, όμως σίγουρα μπορεί κανείς να το αντιληφθεί αν δει ξανά μια παλιότερη ταινία, που τότε είχε φανεί ότι είχε εντυπωσιακά εφέ και κάνει την σύγκριση, για παράδειγμα κάποιες σκηνές μάχης από το the Matrix (1999).
Αυτή την περίοδο λαμβάνει χώρα το απόλυτο meeting των computer graphics, το SIGGRAPH 2015 στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, συγκεντρώνοντας ανθρώπους και εταιρείες που προσπαθούν να ξεπεράσουν τα σημερινά όρια και να δημιουργήσουν όλο και πιο πιστευτά και αληθοφανή animation. Ας δούμε τι φρέσκα νέα ξεπηδούν από εκεί για το χώρο:
Τα πάχη μας τα κάλλη μας!
Πολύ σημαντικό για όσους ασχολούνται με FX ανθρώπων και ανθρωπόμορφων πλασμάτων, είναι η διαχείριση των κιλών. Τα πιο παχουλά μοντέλα φαίνονται συνήθως πιο ψεύτικα, λόγω του ότι η κίνηση των παραπανίσιων κιλών τους δεν αποτυπώνεται ρεαλιστικά. Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται πυρετωδώς η Dyna. Με απλά λόγια, πως χοροπηδάει μια μεγάλη κοιλιά, το στήθος ή τα μπούτια όταν κινείται το ανθρώπινο σώμα:
Τα ρομπότ θα ντύνονται μόνα τους!
Ομάδα ερευνητών από το Ινστιντούτο Ερευνών της Τζόρτζια, μελετά την δυσκολία της αλληλεπίδρασης των δυο τόσο διαφορετικών στοιχείων, ενός τρισδιάστατου σώματος και ενός ρούχου κατά το ντύσιμο. Το πρώτο ζήτημα είναι στα CG ρούχα, οι τσακίσεις τους και το πως πέφτει το κάθε ύφασμα πάνω στο σχήμα του σώματος. Ένα άλλο ζήτημα είναι οι κινήσεις του σώματος κατά το ντύσιμο. Οι άνθρωποι όταν ντυνόμαστε καθημερινά κάνουμε πολλές ενστικτώδεις κινήσεις, πολλές από τις οποίες εξελίσσονται λόγω της ρουτίνας. Πόσο εύκολο είναι όμως να προγραμματίσεις ένα 3D γραφικό να ντυθεί μόνο του; Ως τώρα όπου χρησιμοποιείται οι κινήσεις γίνονται χειροκίνητα από τους προγραμματιστές και όχι αυτόματα. Πολύ ελπιδοφόρα είναι τα αυτά νέα και για την εξέλιξη στο κομμάτι της ρομποτικής, μιας που οι ερευνητές δεν αποκλείουν οι έρευνες τους να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά από ελεγχόμενα ρομπότ:
Δέρμα, πρόσωπο, γήρανση και ρυτίδες.
Όμοια εντυπωσιακές είναι οι εξελίξεις και στο τέντωμα ή χαλάρωση του δέρματος του προσώπου. Τέρμα πια τα «γυάλινα» λεία πρόσωπα. Μια συνεργασία του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια και του Imperial College του Λονδίνου μάς κάνουν μια μικρή επίδειξη των νέων τεχνολογίων στο πρόσωπο μιας κοπέλας-μοντέλο, προσομοιάζοντας τις παραμορφώσεις του δέρματος, της υφής του και των πόρων από τέντωμα (σύσφιξη) ή χαλάρωση του.
(Πηγή: the Verge)
