ΦΟΝΙΣΣΑ
Σε ένα ελληνικό δυστοπικό νησί της Ελλάδας γύρω στο 1900, η Φραγκογιαννού είναι χήρα (του Ιωάννη Φράγκου) και εξυπηρετεί τις ανάγκες όχι μόνο της οικογενείας της αλλά και ολόκληρου του χωριού. Είναι μια γυναίκα βασανισμένη και τυραννισμένη από τα παιδικά της βιώματα σε σημείο που να πιστεύει πως στην ανδροκρατούμενη κοινωνία η γέννηση κοριτσιών φέρνει δεινά τόσο στην οικογένεια όσο και στο ίδιο το κορίτσι. Χωρίς να συνειδητοποιεί τις πράξεις της, θα κυριευτεί από την έμμονη ιδέα να απαλλάξει τόσο τα νεογέννητα και τα μικρά κορίτσια από τον πόνο που θα βιώσουν στον κόσμο, ενώ παράλληλα οι δαίμονες από το παρελθόν και η σκιά της μητέρας της θα την ακολουθούν βασανιστικά.
Βασισμένο στο κοινωνικό μυθιστόρημα όπως είχε χαρακτηριστεί το 1903 που εκδόθηκε και γραμμένο στην καθαρεύουσα από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη σε 17 κεφάλαια, η ΦΟΝΙΣΣΑ αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα δείγματα της ελληνικής λογοτεχνίας. Η μεταφορά του στον κινηματογράφο ήταν επιβεβλημένη αλλά με ένα τέτοιο θέμα και με δολοφονίες βρεφών και μικρών κοριτσιών, τα πράγματα δεν ήταν και τόσο εύκολα. Κάπου εδώ λοιπόν έρχεται το πρώτο μεγάλο ατού της ταινίας που είναι το σενάριο που διασκεύασε η Κατερίνα Μπέη και κατάφερε να πραγματοποιήσει τις κινηματογραφικές επιβεβλημένες αλλαγές και οδηγούμαστε στο δεύτερο ατού της ταινίας, την σκηνοθεσία δηλαδή που ανατέθηκε στην εικαστικό καλλιτέχνη, σκηνογράφο και ενδυματολόγο Εύα Νάθενα. Σε απόλυτη συνεργασία έκαναν μία ταινία δυστοπική (αλλά όχι δυσβάσταχτη) και ένα απόλυτο ψυχογράφημα πορτρέτο μίας βασανισμένης γυναίκας που επαναστατεί με τον μοναδικό τρόπο που της έμαθε η μητέρα της. Την σκληρότητα.
Η ΦΟΝΙΣΣΑ είναι μία άκρως επιτυχημένη Ελληνική ταινία, ένα δραματικό ψυχογράφημα προσωπικότητας και με μία κοινωνική απεικόνιση που προκαλεί φόβο και ανατριχίλα μαζί. Η φωτογραφία του Παναγιώτη Βασιλάκη ενισχύει και ”φωτίζει” αποτελεσματικά κάθε σπιθαμή της ιστορίας (συννεφιές, μουντός καιρός, βραδινά κρύα πλάνα, εσωτερικοί χώροι, ύπαιθρο, βουνά), η μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου υπογραμμίζει διαρκώς χωρίς εξ΄άρσεις αλλά με επιβλητικό τρόπο την ίδια την πρωταγωνίστρια και η σκηνοθέτιδα διευθύνει τους ηθοποιούς με πολύ ιδιαίτερο τρόπο, εντάσσοντας τους πάντες στο ΄όραμα της. Η Μαρία Πρωτόπαπά δίνει μαθήματα για το πως αποδίδεται ένας ρόλος-στοιχειό ως μητέρα φάντασμα και φυσικά όλα οδηγούν στην Καριοφυλλιά Καραμπέτη.
Η Καρυοφιλλιά Καραμπέτη δεν είναι απλά μια ηθοποιός δραματικών ρόλων. Είναι η απόλυτη ενσάρκωση του βασάνου που σιγοτρώει την ανθρώπινη ψυχή, της γυναίκας που δεν ξέρει τι θα πει χαρά και του άγγελου εκδικητή. Η κάμερα την ακολουθεί παντού και μας δίνει την αίσθηση πως τρέχουμε και εμείς μαζί της να σωθούμε γιατί σε κάθε πέτρινη γωνία καιροφυλακτεί ένα κακό. Η ηθοποιός ξεπερνάει το επίτευγμα της στην ΕΥΤΥΧΙΑ του 2019 και παραδίδει μία ερμηνεία μάλλον ρόλου ζωής. Από κινησιολογία μέχρι το πως μιλάει και από τον τρόμο μέχρι το ανατριχιαστικό φινάλε της, η Καρυοφιλλιά Καραμπέτη αποδεικνύει σε συνεργασία με την Εύα Νάθενα, πως είναι η μοναδική που θα μπορούσε να ερμηνεύσει τον συγκεκριμένο ρόλο.
Η ΦΟΝΙΣΣΑ είναι η κινηματογραφική συνέχεια ενός αριστουργηματικού λογοτεχνικού μυθιστορήματος, που καταφέρνει να αποδώσει κάθε σπιθαμή της Ελληνικής τότε πραγματικότητας, ενός σκληρού δυστοπικού κόσμου, μίας προσωπικότητας που χρίζει πολλαπλών ”ψυχολογικών” εξηγήσεων και την ελληνική μητρική σκυτάλη, με την εικαστικό Εύα Νάθενα στην σκηνοθεσία να αποδίδει τέλεια την ιστορία σε εικόνα και την ηθοποιό Καραμπέτη να προκαλεί ερμηνευτικό επίτευγμα που προκαλεί θαυμασμό και δέος. Όνομα…Φόνισσα.
Η ταινία κυκλοφορεί 30 Νοεμβρίου σε διανομή TANWEER
