Η σκακιέρα στήθηκε (GoT/ season 7, ep.1)

 

Με τα κοινωνικά δίκτυα και τις συναφείς με τη σειρά ιστοσελίδες να έχουν αφηνιάσει ένα χρόνο τώρα περιμένοντας, όπως και τα εκατομμύρια των θαυμαστών της, στις 16 Ιουλίου ξεκίνησε επιτέλους η 7^η σεζόν της θρυλικής αυτής σειράς, μ’ένα επεισόδιο σφιχτοδεμένο, με καταπληκτική φωτογραφία και ατμόσφαιρα αντάξια της φήμης της, και την γνωστή ακαταμάχητη γοητεία της με την οποία μας είχε γραπώσει, ήδη από εκείνο το πρώτο επεισόδιο του α’ κύκλου, το 2011.

Ο Βασιλιάς της Νύχτας  (ακριβέστερα θα έλεγα ο Αρχηγός των Ζωντανών-Νεκρών) είναι εδώ, κατευθύνεται προς το Γουέστερος, και οι βασικοί διεκδικητές του Σιδερένιου Θρόνου μετράνε τα  όπλα τους, τις αντοχές και τους συμμάχους τους, για ν’αντιμετωπίσουν αυτό το ανθεκτικό Ξόανο με τ’ απαίσια γκρίζα μάτια αλλά και ο ένας  τον άλλο : η ωραία Σέρσι αποφασισμένη όσο ποτέ να κυριαρχήσει στα 7 Βασίλεια, επιθεωρεί  την επικράτειά της και δέχεται μειδιώντας όπως μόνο αυτή ξέρει, τους δισταγμούς του αγαπημένου της αδελφού-εραστή Τζέημι αλλά και το πλάγιο φλερτ του τρελάρα θείου των αδελφών Γκρέητζοϊ, Γιούρον (η τριάδα των Headey, Waldaw, Asbaek, σταθερά απολαυστική, η σκηνή δε της επίσκεψης του Γιούρον στο KingsLanding και ο διάλογος με τ’αδέλφια-εραστές Λάνιστερ βρίθει υπαινιγμών τύπου  άσε πιά τον αδελφό σου το σακάτη/ πάρε εμένα κυρά μου, τον νταβραντισμένο κι αρτιμελή ανοιχτομάτη). Η μικρή Άρια ολοκληρώνει το ξεπάστρεμα του Οίκου των Φρέη, πνίγοντας στο αίμα (τους) όλους τους συγγενείς του αηδιαστικού βρωμόγερου Γουώλντερ, σερβίροντάς τους κόκκινο κρασί σ’ανάμνηση του Κόκκινου Γάμου και προφέροντας  την ατάκα του μήνα : “ Winter came for House Frey”.

Η έτερη Σταρκ όμως, η Σάνσα, είν’αυτή πιστεύω που σφραγίζει το πρώτο επεισόδιο με την μάλλον ανησυχητική στάση της έναντι των αποφάσεων του νέου Βασιλιά του Βορρά, του Τζον (ο Kit Harington είναι γοητευτικότερος από ποτέ, με την αποφασιστικότητα που απαιτεί ο ηγετικός ρόλος του, αλλά κι αυτό το άπαιχτο βλέμμα όταν απευθύνεται σε ανθρώπους δικούς του− εντελώς κουκλί, ιδίως στη σκηνή της κατ’ ιδίαν συνομιλίας του με τη Σάνσα, αποδεικνύει ότι ο ρόλος του Τζον Σνόου του πηγαίνει γάντι). Υπάρχει άραγε περίπτωση να δούμε τη Σάνσα να στρέφεται εναντίον του Τζον; Είναι «αθώο» το καινούργιο της χτένισμα το οποίο θυμίζει το χτένισμα της Σέρσι πριν της κουρέψει η Σέπτα την μακριά κόμη, ή μήπως η Σάνσα ασυνείδητα (ή συνειδητά ) μετατρέπεται βαθμηδόν σε μιά Σέρσι του Βορρά; Και τι ρόλο βαράει επιτέλους εκείνο το γλοιώδες υποκείμενο, ο μουλωχτός  Μικροδάχτυλος;

Με εξαιρετικό στήσιμο κάθε πλάνου, την επική μουσική του Ramin Djawadi να προκαλεί ρίγη συγκίνησης και ένα φινάλε βουβό αλλά τόσο εύγλωττο, όπου η κοντή δρακομάνα με το επιτελείο της φτάνει επιτέλους στο σπίτι της ( η Ντενέρις είχε γεννηθεί στο Dragonstone− το πρώτο κάστρο που έχτισε ο πατέρας της όταν εισέβαλε στο Γουέστερος), η συνέχεια προβλέπεται τουλάχιστον συναρπαστική, δεν έχω καμία αμφιβολία  δηλαδή δεδομένου ότι θα έχουμε μόνο 7 επεισόδια, σχεδόν ωριαίας διάρκειας το καθένα,και το σεναριακό δαιμόνιο να μας αφήνει με πεσμένη την κάτω σιαγόνα εδώ κι έξι σεζόν.

Οι αντίπαλοι ετοιμάζουν τα όπλα τους, σχέσεις θα δοκιμαστούν, φίλοι αφοσιωμένοι (ελπίζουμε ότι) θα επανεμφανιστούν− βλέπε τον Σαμ ο οποίος περνάει πολύ δύσκολα και …δύσοσμα στην Ακρόπολη, αλλά είναι αποφασισμένος να βοηθήσει τον φίλο του Τζον Σνόου, και τον ασθενή Τζόρα Μόρμοντ ο οποίος αν δεν πεθάνει απ΄την ασθένεια της πέτρας, τον κόβω να πεθαίνει από μαράζι για τον μεγάλο του έρωτα τη Θυελογέννητη. Γενικώς παρατήρησα δυναμικότατη επανεμφάνιση των γυναικών (Ντενέρις, Σέρσι, ‘Αρια, Σάνσα)και είναι πολύ πιθανό να επαληθευτεί η πρόβλεψη για  “battle of the bitches” σ’αυτή τη σεζόν, όπως κατά κόρον  γράφτηκε το προηγούμενο διάστημα (ανάλογη του “battle of the bastards” του 6^ου κύκλου).

Ο Λύκος, το Λιοντάρι κι οι Δράκοι είναι πάλι μαζί μας, αν θα φαγωθούν μεταξύ τους ή θα τους φάει λάχανο ο Νεκροζώντανος  με το στρατό του, θα φανεί στη συνέχεια.