Θέλημα Θεού (Grace A Dieu)
Ο Αλεξάντρ ένας πιστός Καθολικός ζει στη Λυών με τη γυναίκα και τα πέντε παιδιά του. Μια ημέρα μαθαίνει ότι ο ιερέας που τον κακοποίησε όταν ήταν πρόσκοπος, εξακολουθεί να δουλεύει με παιδιά. Αποφασίζει να αναλάβει δράση και τον ίδιο δρόμο ακολουθούν άλλα δύο θύματα του ιερέα, ο Φρανσουά και ο Εμμανουέλ. Οι τρεις τους ενώνονται για να «σηκώσουν το πέπλο της σιωπής» γύρω από τη δοκιμασία τους. Αλλά οι επιπτώσεις και οι συνέπειες θα επηρεάσουν την κοινωνία, την εκκλησία, τους ίδιους και τις οικογένειες τους.
Με τον Αργυρό Λέοντα από το τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου έρχεται ο ανησυχητικά ενεργός Φρανσουά Οζόν με την τελευταία του ταινία. Και τονίζω τον προσδιορισμό ανησυχητικά, διότι στα 52 του ο Φρανσουά Οζόν μετράει γύρω στις 28 ταινίες-χωρίς τις μικρού μήκους- τόσο ξεχωριστές όμως η μία από την άλλη. Τώρα ήρθε η ώρα της καθολικής εκκλησίας και όχι με γενικότητες αλλά συγκεκριμένη περιοχή (Λυόν), συγκεκριμένος Ιερέας και συγκεκριμένα θύματα. Βασισμένος σε αληθινή Ιστορία που συγκλόνισε την Γαλλία το 2016, ο Οζόν στρέφεται στο ψευδοντοκυμανταίρ κάνοντας μια ταινία όχι καταγγελία αλλά κυρίως κοινωνικής δικαίωσης και εσωτερικής ψυχοθεραπείας.
Η επιτυχία της ταινίας έγκειται στους ωραίους χαρακτήρες που υποστηρίζει το σενάριο του ίδιου του Οζόν. Άντρες στα 40 και κάτι που δεν ντρέπονται να αγωνιστούν ο καθένας για δικούς του λόγους αλλά ταυτόχρονα για έναν κοινό: Να τιμωρηθεί ο συγκεκριμένος παπάς που όπως λέει και ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας στην ταινία έγιναν όλα grace a dieu -Θέλημα Θεού, μία φράση που είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών στην επίσημη συνέντευξη τύπου για το σκάνδαλο και δίνει στον Οζόν τον τίτλο της ταινίας του. Τρεις άνδρες και οι τρεις κακοποιημένοι σεξουαλικά σε νεαρή ηλικία από τον ίδιο παπά. Ο Αλεξάντρ-Melvil Poupaud είναι οικογενειάρχης, καθολικός, άνθρωπος της εκκλησίας που θέλει να προστατέψει τα παιδιά του. Ο Φρανσουά πιο αναρχικός χαρακτήρας είναι αυτός που δεν φοβάται να μετά το ξεκίνημα του Αλεξάντρ να φτάσει στα άκρα. Και ο κατεστραμένος Εμμανουέλ, άνεργος, σε μια τοξική σχέση και με μία ιδιαιτερότητα λόγω της κακοποίησης (υπερβολικό αλλά αληθινό) που βρίσκει την ευκαιρία να αποκτήσει υπόσταση και πίστη στον εαυτό του.
Ακτιβιστικό μανιφέστο αλλά και ένα καλογραμμένο σενάριο που συνδυάζει γεγονότα αληθινά και καταπιάνεται με ένα πολύ ιδιαίτερο αλλά και χιλιοειπωμένο θέμα, το Θέλημα Θεού αν και φλύαρο και με έλλειψη κινηματογραφικού χαρακτήρα κερδίζει στην τελική ευθεία με τους χαρακτήρες του, το σενάριο του και το αποτελεσματικό μοντάζ του που κάνει τα 130 λεπτά της να κυλάνε ομαλά. Κερδισμένος πάλι ο Οζόν…ήταν θέλημα Θεού!
