Hitman: Πράκτορας 47
Ετοιμαστείτε να περάσετε «πίστες», αφήνοντας πίσω σας βουνά πτωμάτων:
Ο Πράκτορας No. 47 έχει σχεδιαστεί γενετικά με σκοπό να αποτελέσει την τέλεια φονική μηχανή. Με το όνομά του να έχει προκύψει από τα δύο τελευταία ψηφία του barcode που υπάρχει σαν τατουάζ στο πίσω μέρος του λαιμού του, είναι το αποκορύφωμα δύο δεκαετιών έρευνας -και 46 προηγούμενων παρόμοιων πρακτόρων-κλώνων- με αξεπέραστη δύναμη, ταχύτητα, αντοχή και ευφυΐα. Εμείς όμως ξεκινάμε από το Βερολίνο, όπου μια νεαρή κοπέλα με υπερανεπτυγμένο αίσθημα επιβίωσης, ψάχνει το σκοτεινό παρελθόν της και θα γίνει άθελα της το επίκεντρο μιας μεγάλης μάχη που πάει πολλά χρόνια πίσω.
Βασισμένο στο δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι. Το νέο Hitman όσο κι αν το κοροϊδεύουν πολλοί, δεν παύει να είναι μια ταινία δράσης γεμάτη αδρεναλίνη, που μπορεί να καυχιέται ότι πέτυχε μια από τις καλύτερες προσομοιώσεις ενός παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη. Με τα Resident Evil, Max Payne, Doom και House of the Dead να έχουν προηγηθεί, η επιστροφή του Hitman μετά την πρώτη του μεταφορά το 2007 αξίζει τον κόπο να δούμε τι πρόσφερε αυτή η νέα ταινία.
Έχοντας δει το Hitman: Εκτελεστής 47, το 2007 και το νέο Hitman: Πράκτορας Νο 47, μπορούμε να επιχειρήσουμε κάποιες πρώτες συγκρίσεις. Το παλιό δεν θύμιζε καθόλου το παιχνίδι, απλά πήρε την ιστορία του και μας αφηγείται ουσιαστικά την ζωή του κεντρικού ήρωα πασπαλίζοντας την με κάποιες σκηνές δράσης. Αντίθετα, η φρέσκια ταινία περισσότερο κοντά στο στιλ του παιχνιδιού, εξιστορεί μια αποστολή και τη δένει έξυπνα με το σύμπαν του ήρωα. O σκηνοθέτης Αλεξάντερ Μπαχ στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο είχε μια έξυπνη ιδέα στο να αποτυπώσει απρόσωπα τους εχθρούς. Τους έβαλε να φοράνε μάσκες του paintball στα πρόσωπα τους, θυμίζοντας περισσότερο στρατιώτες ρομπότ. Παράλληλα, ο σκηνοθέτης υιοθετεί τη νευρική κινηματογράφιση, εντυπωσιακές χορογραφίες στις σκηνές μάχης και ωραία στροβιλίσματα της κάμερας που έχουμε συνηθίσει σε παιχνίδα υπολογιστών. Σε σημεία αλλάζει σκηνοθετικό ύφος θυμίζοντας έντονα Ταραντίνο (και τις σκηνές μάχης του Kill Bill).
Η πρώτη απόπειρα του 2007, βέβαια είχε την Όλγα Κιριλένκο, ενώ τον 47 ενσάρκωνε ο Τίμοθι Όλιφαντ που είχε ύφος ροκ σταρ (π.χ. Ρόμπι Γουίλιαμς) -υπερεκφραστικός- διέθετε, όμως βλέμμα που παραπέμπει σε ακατάσχετη δράση. Αντίθετα, η νέα ταινία αντέταξε τον Ρούπερτ Φριέντ. Κομψός και σχεδόν ανέκφραστος, καλογυμνασμένος -χωρίς να είναι φουσκωτός, με την εκρηκτικότητα στις κινήσεις σε κόντρα με το ψυχρό έως μαλθακό του βλέμμα. Όσο αποτελεσματικός είναι στις εκτελέσεις, τόσο καλός είναι και στο να χάνεται στο πλήθος, είτε να δανείζεται στολές και να ξεγελά τους αντιπάλους του. Στη νέα ταινία μας επιδεικνύει και τις ικανότητες στη γρήγορη οδήγηση, θυμίζοντας τα Transporter. Σίγουρα ο Φριέντ είναι πιο κοντά στον ήρωα του παιχνιδιού κι ας μη μοιάζει να γεμίζει την οθόνη όπως ο Όλιφαντ.
Το κενό που αφήνει ο Φριέντ καλύπτει επάξια η συμπρωταγωνίστρια του, Χάνα Γουέρ. Την κοπέλα με τις διευρυμένες κόρες των ματιών κυνηγά ο φακός και μετατρέπει συχνά σε βασικό πρωταγωνιστή. Εξάλλου, τη δική της ιστορία παρακολουθούμε.
Μια μίνι εξύμνηση των δυο πρώτων Terminator:
Ένα άλλο μεγάλο ατού της ταινίας είναι ο Ζαχάρι Κουίντο. Το έξυπνο τέχνασμα της παρουσίασης μέσα από τα μάτια της κοπέλας,εναλλάσσει τον ρόλο του κακού και του καλού ανάμεσα στον Κουίντο και τον Όλιφαντ. Στην αρχή, η κοπέλα νιώθει ότι την κυνηγά η πολεμική μηχανή Agent 47 να την σκοτώσει και ο πράκτορας Τζον Σμιθ να προσπαθεί να την προστατεύσει. Ο πράκτορας 47 μοιάζει ανίκητος και ασταμάτητος καθώς κινείται σταθερά και αποφασιστικά προς το μέρος της, ακριβώς όπως ο Τerminator εναντίον της Σάρα Κόνορ στην πρώτη ταινία. Στην πορεία όμως οι ρόλοι εναλλάσσονται και ο πράκτορας Τζον Σμιθ αρχίζει να μοιάζει περισσότερο στον Terminator της δεύτερης ταινίας, επομένως αρχίζουμε μαζί με την κοπέλα να αναθεωρούμε τις προθέσεις του 47. Ο πράκτορας Τζον Σμιθ έχει σίγουρα δανειστεί στοιχεία και από τον συνονόματο του, Πράκτορα Σμιθ των Matrix, μιας και φέρνει και φυσιογνωμικά λίγο στον Χιου Γουέιβεριν.
Ωραίες τοποθεσίες γυρισμάτων:
Χωρισμένη ανάμεσα στο σύγχρονο Βερολίνο και τη Σιγκαπούρη, χρησιμοποιεί τα καλύτερα σημεία από τις δυο πόλεις για σκηνικά του, όπως το πανέμορφο μαγικό πάρκο Gardens By the Bay της Σιγκαπούρης.
Στα αρνητικά οφείλουμε να χρεώσουμε τις συχνές αλλαγές σκηνοθετικού ύφους και το υποτυπώδες βάθος της υπόθεσης, με το πρώτο να μη με ενόχλησε προσωπικά ιδιαίτερα. Μακάρι, όμως, να έκαναν λιγότερη έμμεση διαφήμιση στις σκηνές δράσης με το αυτοκίνητο. Ως προς τον 47 θα θέλαμε να δούμε λίγο περισσότερο και τη stealth πλευρά του αθόρυβου εκτελεστή και όχι μόνο τη χιονοστιβάδα που σπέρνει τον πανικό στο πέρασμά της.
Τελικά να το δώ; Πολύ πιο πιστή απόδοση του παιχνιδιού σε σχέση με την παλαιότερη ταινία, με μπόλικη δράση και έξυπνο τρικ αλλαγής ρόλων καλού και κακού. Διαθέτει ένα από τα πιο χορταστικά Body counts, σκορπώντας τον θάνατο στις οδρές των εχθρών που προσπαθούν να τον σταματήσουν.
Fun trivia:
Για το ρόλο του πράκτορα 47 είχε αρχικά προταθεί ο πρωταγωνιστής των Fast&Furius, Πολ Γουόκερ, που πέθανε ξαφνικά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 2013.
