Συνέντευξη: Ποιος είναι ο Τόμπι Λιτλ;

Ο Τόμπι Λιτλ είναι ένας πιτσιρικάς ανεξάντλητος. Αφού έστειλε ένα γράμμα σε κάθε χώρα της γης, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία. Είναι  μόλις έξι χρονών και προς το παρόν φτιάχνει ταινίες για τον ίδιο, τους γονείς του και τους συμμαθητές του, όπου αφηγείται ιστορίες που έχουν σχέση με επιστήμη και αρχαιολογία.

Η πρώτη του ταινία με τίτλο Μια Προϊστορική Ιστορία προβλήθηκε πριν από λίγο καιρό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. Και κάτι μάς λέει ότι είναι μόνο η αρχή…

• Σε ενδιαφέρει η αρχαιολογία και τα απολιθώματα. Γιατί;

Τόμπι: Mου αρέσει η ιστορία.

• Στην προϊστορική ιστορία ποιος είναι ο πρωταγωνιστής;

Τόμπι: Ένας κοπρόλιθος. Ο κοπρόλιθος είναι απολιθωμένα περιττώματα.

• Και πώς κατασκευάσατε αυτόν τον κοπρόλιθο;

Τόμπι: Δεν τον κατασκευάσαμε. Τον βρήκαμε. Η μαμά μου τον βρήκε. Τον συγκεκριμένο τον αγοράσαμε.
Μαμά Τόμπι: Ψάχνουμε για απολιθώματα πολλές φορές, αλλά το συγκεκριμένο το αγοράσαμε, είναι αλήθεια.

• Έχεις κάνει άλλη μία ταινία με μία κούκλα – νυχτερίδα. Είσαι εσύ η νυχτερίδα;

Τόμπι: Ναι, εγώ είμαι η νυχτερίδα.
Μαμά Τόμπι: Γράφεις και το σενάριο.
Τόμπι: Εγώ στα λέω και εσύ τα γράφεις.
Μαμά Τόμπι: Ναι, αλλά έχεις γράψει κάποια και εσύ, ενώ άλλα μου τα έχεις υπαγορεύσει.

• Έχουν δει οι φίλοι σου τις ταινίες σου;

Μαμά Τόμπι: Κάποιες τις έχουν δείξει στο σχολείο.

• Η ταινία βοήθησε τους φίλους σου να καταλάβουν πράγματα που γι’ αυτούς ήταν δύσκολα;

Τόμπι: Ναι. Όταν είδαν ότι μου αρέσει να μιλάω για την άγρια φύση, με ρωτούσαν για τις φάλαινες.
Μαμά Τόμπι:Όταν οι δάσκαλοι είδαν την ταινία, του ζήτησαν να πάει σε μικρότερα παιδιά και να τους μιλήσει για τις φάλαινες, γιατί είδαν πόσο πολύ του αρέσει να εξηγεί πράγματα.

• Σου αρέσουν οι φάλαινες;

Τόμπι: Ναι.

• Ποιο είναι το αγαπημένο σου ζώο;

Τόμπι: Η αρκτική αλεπού.

• Η επόμενη ταινία σου θα είναι για την αρκτική αλεπού;

Τόμπι: Σκέφτηκα να την βάλω σε κάποιες ταινίες.

• Τι σου αρέσει να κάνεις όταν δεν έχεις σχολείο;

Τόμπι: Τη Δευτέρα μετά το σχολείο πάω τάε κβο ντο, την Τρίτη πρώτα πάω στη βιβλιοθήκη, μετά στα μαθήματα κινηματογράφου, την Τετάρτη μετά το σχολείο πάω πάλι τάε κβο ντο. Η Πέμπτη είναι ελεύθερη μέρα. Την Παρασκευή πάω τσέλο, το Σάββατο κινέζικα, αναρρίχηση, μπαλέτο, θέατρο και η Κυριακή είναι άλλη μία ελεύθερη ημέρα.
Μαμά Τόμπι: Ο ίδιος τα ζητάει όλα αυτά. Θα έκανε και περισσότερα εάν τον αφήναμε.

• Ποιο είναι το αγαπημένο σου;

Τόμπι: Η αναρρίχηση.

• Τι μαθαίνετε στο μάθημα κινηματογράφου;

Τόμπι: Παίζουμε με φιλμ και βλέπουμε τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά.
Μαμά Τόμπι: Χρησιμοποιείτε web cams;
Τόμπι: Δεν χρησιμοποιούμε web cams. Μόνο στο animation το κάνουμε αυτό.

Για το πρότζεκτ «Γράφοντας στον Κόσμο»

• Στέλνεις γράμματα και κάρτες σε ανθρώπους από όλες τις χώρες. Έχεις διαβάσει όλα αυτά τα γράμματα;

Τόμπι: Κάποια τα διάβασα εγώ, κάποια μου τα διάβασε η μαμά μου. Το πιο ενδιαφέρον γράμμα που έλαβα ήταν από το κέντρο Τσαρλς Ντάργουιν στα νησιά Γκαλάπακος.

• Πώς προέκυψε η ιδέα για τα γράμματα;

Τόμπι: Ήθελα να στείλω ένα γράμμα στη Νέα Ζηλανδία.
Μαμά Τόμπι: Στην Αγγλία φέρνουν βιβλία από το σχολείο. Γύρισε φέρνοντας ένα βιβλίο που λεγόταν «Γράμμα στη Νέα Ζηλανδία». Κατά τη γνώμη μου ήταν ένα πολύ βαρετό βιβλίο γιατί ήταν για τις ταχυδρομικές υπηρεσίες. Και ο Τόμπι με ρώτησε εάν μπορώ να γράψω ένα γράμμα στη Νέα Ζηλανδία. Του είπα: «Ίσως. Θα ρωτήσω στο Facebook».
Τόμπι: Μετά από αυτό ρώτησα εάν μπορούσα να γράψω ένα γράμμα σε κάθε χώρα του κόσμου.
Μαμά Τόμπι: Εγώ του είπα: Υπάρχουν πολλές χώρες. Ας αρχίσουμε και θα δούμε πώς θα συνεχιστεί.
Τόμπι: Και τώρα το έκανα!
Μαμά Τόμπι: Τώρα το έκανες. Έπαθε εμμονή στη διάρκεια του καλοκαιριού. Έγραφε δέκα γράμματα τη μέρα κάποιες φορές. Το κάναμε αργά γιατί ήταν μόλις 5 χρονών.

• Πώς βρήκατε τις διευθύνσεις;

Μαμά Τόμπι: Ρώτησα στο Facebook και πολλοί ήξεραν κάποιον άλλο και μερικές φορές ήμασταν τυχεροί και βρίσκαμε κάποιον που να εργάζεται για μία ανθρωπιστική οργάνωση και όλοι οι μεταφραστές γνώριζαν ανθρώπους σε διάφορες χώρες. Μερικές φορές ένας άνθρωπος μπορούσε να μας δώσει 7-8 διαφορετικές διευθύνσεις. Όσο περισσότερες βρίσκαμε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν να βρούμε διευθύνσεις από αυτές που έλειπαν. Έγραψα σε σχολεία. Η πιο δύσκολη χώρα να βρούμε διεύθυνση ήταν το Σαν Μαρίνο. Αυτή ήταν η τελευταία. Στο τέλος έγραφα σε ξενοδοχεία, συνεδριακά κέντρα, πιτσαρίες, οπουδήποτε μπορούσα να βρω. Χρειαζόμασταν μόνο επτά χώρες, όταν κάποιος μου είπε ότι έγραψε κάτι για τον Τόμπι στο Reddit. Εκεί το θέμα πήρε διαστάσεις. Βέβαια δεν βρήκαμε πολλές καινούριες διευθύνσεις, βρήκαμε μόνο διευθύνσεις σε δύο χώρες που μας έλειπαν και οι άλλες ήταν από χώρες στις οποίες είχαμε ήδη γράψει. Τελικά έγραψε σε όλες τις χώρες και τώρα έχει πολλές διευθύνσεις και μπορεί να γράφει σε όποια του αρέσει.

• Και το site πώς προέκυψε;

Μαμά Τόμπι: Φτιάξαμε το site για να δώσουμε στον κόσμο την ικανότητα να δει την πορεία του εγχειρήματος και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να πουν: «Α, βρήκα ακόμα ένα». Και πολλοί μάς έβρισκαν με αυτόν τον τρόπο διευθύνσεις από διάφορες χώρες. Θέλαμε να ενημερώσουμε όσους μας βοήθησαν για την εξέλιξη του πρότζεκτ. Όταν έγινε viral το πρότζεκτ, ήταν καλό που το είχαμε. Πολλοί δυσκολεύτηκαν να το καταλάβουν όταν το κάναμε. Μας έλεγαν: ορίστε το e-mail μας. Αυτό που μάθαμε είναι ότι το ταχυδρομείο είναι μία περίπλοκη υπόθεση σε ορισμένες χώρες.
Τόμπι: Όπως σε εκείνο το Πάρκο που γράψαμε.
Μαμά Τόμπι: Ναι, γράψαμε σε ένα πάρκο για την άγρια ζωή που βρίσκεται σε μία αφρικανική χώρα. Έπρεπε να διανύσουν μία απόσταση δύο ημερών για να φτάσουν στο ταχυδρομείο και έπρεπε να περιμένουν το αεροπλάνο με τις προμήθειες για να λάβουν το γράμμα. Το γράμμα του Τόμπι στη Συρία πήγε με μία ανθρωπιστική οργάνωση που ήξερε ένα αγόρι εκεί. Γιατί φυσικά δεν λειτουργεί το ταχυδρομείο. Οπότε οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική οργάνωση παρέδωσαν το γράμμα στα χέρια του αγοριού. Πολλά από τα γράμματα δεν απαντήθηκαν. Έχει λάβει λίγο κάτω από το 50% των απαντήσεων. Δεν είναι άσχημα. Νωρίτερα μέσα στον Νοέμβριο μάς γύρισε πίσω ένα γράμμα που είχαμε στείλει στα Νησιά του Πάσχα. Χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος για να φτάσει το γράμμα στα Νησιά του Πάσχα και πάλι πίσω. Μπορεί να γυρίσουν πίσω και άλλα γράμματα.

• Πρέπει να έχετε μαζέψει πολλά γραμματόσημα.

Μαμά Τόμπι: Ναι. Αυτή τη στιγμή είναι όλα σε κουτιά.
Τόμπι: Έχω μαζέψει πολλές καρτποστάλ και έχω φτιάξει ένα άλμπουμ.
Μαμά Τόμπι:  Πολλοί έστελναν καρτ ποστάλ και άλλα έστελναν οδηγούς με δραστηριότητες από την περιοχή. Οπότε έχουν μαζευτεί πολλά πράγματα, τα κουτιά πιάνουν πολύ χώρο.

• Πήγες στην αρχαία Ολυμπία; Τι είδες εκεί;

Τόμπι: Είδα τον αρχαιολογικό χώρο και πήγαμε μέσα στα αρχαία κτίρια. Στο Στάδιο έτρεξα πάνω κάτω τέσσερις φορές. Μετά κουράστηκα λιγάκι.
Μαμά Τόμπι: Κρατούσες και την κινηματογραφική κάμερα την ώρα που έτρεχες.

• Παίρνεις πάντα μαζί σου την κάμερα;

Τόμπι: Ναι. Παίρνω τη φωτογραφική μηχανή.
Μαμά Τόμπι: Εγώ κρατάω την κινηματογραφική μηχανή και ο Τόμπι φωνάζει «Μαμά, δώσε μου σε παρακαλώ την κινηματογραφική μηχανή».

• Βλέπεις ταινίες;

Τόμπι: Ναι.

• Ποιες ταινίες σου αρέσουν;

Τόμπι: Μου αρέσει το animation Wallace and Gromit.
Μαμά Τόμπι: Οι κινηματογραφιστές της ταινίας είναι Βρετανοί και έχουν βγάλει ένα πρόγραμμα animation για παιδιά. Μάλλον και γι’ αυτό του αρέσει.

Και μια ερώτηση για τη μαμά του Τόμπι

• Πώς είναι να έχετε ένα παιδί που θέλει να κάνει τόσα πολλά πράγματα;

Μαμά Τόμπι: Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν. Μερικές φορές λέμε όχι. (στον Τόμπι) Είναι καλό για σένα. Μερικές φορές μας ρωτάνε εάν έχουμε και άλλα παιδιά. Τους λέμε ότι ο Τόμπι μας κρατά σε εγρήγορση. Δουλεύω και εγώ και ο σύζυγός μου, επομένως είναι μία πολυάσχολη ζωή. Προτιμώ αυτό από ένα παιδί που κάθεται μπροστά από την τηλεόραση όλη μέρα.
Τόμπι: Έκατσα και εγώ χωρίς τηλεόραση.
Μαμά Τόμπι: Το καλοκαίρι προκάλεσε τον εαυτό του να μη δει τηλεόραση για έναν μήνα και τότε βρήκε πολύ ελεύθερο χρόνο. Ακόμα βλέπει τηλεόραση, ακόμα παίζει με το iPad…
Τόμπι: Βλέπω όμως λιγότερη τηλεόραση.
Μαμά Τόμπι: Ναι, βλέπει λιγότερη τηλεόραση μετά που αποφάσισε να μην δει καθόλου τηλεόραση για έναν μήνα. Γιατί διαπίστωσε ότι μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα.