Iron Man 3

Iron Man: σιδερένιος για τρίτη φορά!

Επιτέλους! Ο Iron Man επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη. Δηλαδή η ενσάρκωσή του από τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ που ξαναζωντάνεψε το ενδιαφέρον της Marvel για την κινηματογραφική μεταφορά ηρώων της, απέδειξε πως σούπερ ήρωας δεν είναι μόνο ο Μπάτμαν και ο Σπάιντερμαν και οδήγησε στους απολαυστικούς Avengers.

Για όσους ανησυχούσαν ότι μετά τον καταιγισμό σούπερ ηρώων που είδαμε στους Εκδικητές, ο Iron Man δεν θα είχε να προσφέρει καμία απόλαυση, μπορούν να διαψευστούν. Στην τρίτη ταινία ο Τόνι Σταρκ είναι το ίδιο απολαυστικός, καυστικός και σκεπτόμενος, όπως τον πρωτογνωρίσαμε.

Λατρεύω το κυνικό χιούμορ του Τόνι Σταρκ. Το γεγονός ότι μπορεί να κάνει δώρο στην κοπέλα του ένα τεράστιο κουνέλι με μεγάλο στήθος για τα Χριστούγεννα ! (μήπως σχεδίαζαν να το βγάλουν σε άλλη περίοδο;) και το ότι μπορεί να αντιδράσει με απάθεια στην είδηση ότι ο πατέρας του μικρού αγοριού που τον βοηθάει στην ταινία έχει εξαφανιστεί.

Στο Iron Man 3 βρίσκουμε τον –συνήθως κουλ- Iron Man να αντιμετωπίζει μία μεγάλη προσωπική κρίση: η περιπέτεια των Εκδικητών και η παρ’ ολίγον εξαφάνισή του τού έχει αφήσει κρίσεις πανικού και μία αίσθηση της αδυναμίας του (που εκφράζεται με την ατάκα «τι δουλειά έχω εγώ ανάμεσα σε θεούς;») Κι ενώ ξημεροβραδιάζεται στο εργαστήριό του κατασκευάζοντας ολοένα και περισσότερα ρομποτάκια (στολές δηλαδή), κάνοντας την Πέπερ να ανησυχεί, ένας νέος αντίπαλος κάνει την εμφάνισή του: πρόκειται για τον Μανδαρίνο.

O νέος «κακός» του Iron Man φέρνει στο νου τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Σε ύφος, σε εμφάνιση, σε ρητορική. Διόλου τυχαία, καθώς όπως εξελίσσεται η ταινία η περσόνα του Μπιν Λάντεν έχει επηρεάσει το αμερικανικό συλλογικό ασυνείδητο με περισσότερους από έναν τρόπους. Ο τρόπος που ο Μπεν Κίνγκσλεϊ χειρίζεται τον χαρακτήρα του είναι εξαιρετικός. Εκεί που πας να θεωρήσεις ότι το Χόλιγουντ επιλέγει για (ακόμα μία φορά) έναν εξωτικό κακό, η ταινία του Σέιν Μπλακ (Kiss Kiss Bang Bang) κλείνει πονηρά το μάτι στον θεατή.

Ο Iron Man δεν είναι μόνο μια χορταστική περιπέτεια. Είναι και μία ταινία που πραγματεύεται θέματα όπως η φήμη (δεν λείπουν οι σκηνές όπου ο Iron Man καλείται να υπογράψει αυτόγραφα), κάνει αναφορές στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα (με πιο διασκεδαστική εκείνη στο Downton Abbey) και μας υπενθυμίζει ότι ο μεγαλύτερος φόβος είναι αυτός που δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι.

Η ταινία κάνει κριτική και αναφορά και στη σύγχρονη Αμερική, θίγοντας και το θέμα των βετεράνων που η πατρίδα τους δεν διστάζει να τους αγνοήσει, όταν επιστρέφουν πληγωμένοι από τη μάχη. Εάν ο Σέιν Μπλακ είχε επιλέξει να δώσει περισσότερη βαρύτητα στη δική τους ιστορία, θα είχε ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Θα αποκτούσαν, έτσι, κίνητρο και θα έδιναν μεγαλύτερο βάθος στο σενάριο. Ως έχει οι βετεράνοι αυτοί ανάγονται σε κλισέ φιγούρες που μοιάζουν μάλλον να έχουν βγει από το σύμπαν του Twilight.

Αναφερόμενη στις (μικρές κατά τη γνώμη μου) αστοχίες της ταινίας, δεν πρέπει να παραλείψω να μιλήσω για το 3D. Το βρήκα παντελώς άχρηστο. Σε καμία περίπτωση το Iron Man δεν είναι μια ταινία τριών διαστάσεων, καθώς λειτουργεί μάλλον καλύτερα στις παραδοσιακές δύο διαστάσεις.

Από την άλλη, οι σκηνές δράσεις είναι εντυπωσιακές, αλλά πολύ γρήγορες. Ίσως υπερβολικά γρήγορες για τον θεατή να τις απολαύσει, να αφομοιώσει το δραματικό τους στοιχείο, να νιώσει την αδρεναλίνη να κυλά στις φλέβες του. Αυτή σίγουρα είναι μία προσωπική εκτίμηση, μιας και είμαι σίγουρη ότι πολλοί είναι εκείνοι που θα απολαύσουν ακριβώς αυτό το «νευρωτικό» στοιχείο των σκηνών μάχης.

Εκεί που το Iron Man πραγματικά υπερέχει είναι στις ερμηνείες. Φυσικά ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ είναι (και πάλι) απολαυστικός, η Γκουίνεθ Πάλτροου έχει βρει έναν ρόλο που της ταιριάζει γάντι, ο Μπεν Κίνγκσλεϊ δείχνει πόσο ταλαντούχος είναι και εντάσσεται στο δικό μας top των πιο έξυπνων κινηματογραφικών κακών, ενώ ο Γκάι Πιρς επιδεικνύει το τεράστιο ερμηνευτικό του ταλέντο.

Τελικά να τη δω;

Ναι. Αν είσαι φίλος των super hero movies, τότε θα απολαύσεις το χιούμορ, τις ερμηνείες, την περιπέτεια. Ιδανικό μπλοκμπάστερ για έξυπνους θεατές.

Δείτε επίσης το πολύ αστείο κλιπάκι για το πώς θα ήταν ο Iron Man αν τον… έπιανε στα χέρια του ο Γούντι Άλεν