Τζαμάικα

Μια τρυφερή ιστορία αδελφικής αγάπης σκηνοθετεί ο Ανδρέας Μορφονιός, σε μια ιδέα του Φάνη Μουρατίδη που μεταφέρθηκε στο σινεμά σε σενάριο Γιώργου Φειδά.

Ο Τίμος (Φ.Μουρατίδης) είναι ένας διάσημος τηλεπαρουσιαστής που έχει όλες τις γυναίκες στα πόδια του. Η σχέση του, όμως, με τον αδελφό του δεν είναι και η καλύτερη. Ο Άκης (Σπύρος Παπαδόπουλος) οδηγεί το ταξί του πατέρα τους και καλείται να αντιμετωπίσει τα τεράστια χρέη του και τις απαιτήσεις της συζύγου του. Όταν ο Τίμος μάθει ότι πάσχει από μία σοβαρή ασθένεια θα προσπαθήσει να έρθει κοντά με τον αποξενωμένο αδελφό του.

Η Τζαμάικα είναι μία ταινία που ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό. Θεωρητικά το θέμα της είναι βαρύ, αλλά ο τρόπος που το χειρίζεται τόσο ο σεναριογράφος Γιώργος Φειδάς, όσο και ο σκηνοθέτης Ανδρέας Μορφονιός δεν αφήνουν την ταινία να κυλήσει προς το μελό. Αντιθέτως, πρόκειται για μια ταινία βαθιά και ουσιαστικά συγκινητική, κάτι που ενδυναμώνεται από τις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών της. Και μπορεί ο ρόλος του Φάνη Μουρατίδη να είναι ο… αβανταδόρικος, εκείνος ωστόσο που εντυπωσιάζει είναι ο ώριμος Σπύρος Παπαδόπουλος, σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του.

Σίγουρα από την ταινία δεν λείπουν οι εύκολες επιλογές (η άπιστη σύζυγος, ένα -αχρείαστο είναι η αλήθεια- ειδύλλιο), παρ’ όλα αυτά στα σημεία που μετράνε πραγματικά, η Τζαμάικα καταφέρνει να μεταδώσει αληθινό συναίσθημα στον θεατή. Επιστρέφοντας και αυτή, όπως συχνά κάνει το σινεμά, όπως αγάπησε να κάνει από την εποχή του Πολίτη Κέιν, στην αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας και στις εικόνες της που μας στοιχειώνουν σε όλες τις δύσκολες στιγμές μας.