ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ο τρελός Ζαν Λυκ ;

Ο,πάντα εκκεντρικός και με απόψεις που σοκάρουν,Ζαν Λυκ Γκοντάρ χτύπησε ξανά. Παίρνοντας θέση για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών που ταρακούνησαν την Ευρώπη τόνισε “Ήθελα να κερδίσει το Εθνικό Μέτωπο τις εκλογές. Ο Ολάντ θα πρέπει να αναθέσει την πρωθυπουργία στην Μαρίν Λεπέν” . Για να δικαιολογήσει την ακραία άποψη του,ο εκκεντρικός καλλιτέχνης υποστήριξε ότι θέλει να γίνει αυτό για να κινηθούν τα πράγματα στην Ευρώπη “Δεν είμαι με αυτούς… Ανήκω σε αυτούς που απέχουν αλλά θα ήθελα τα πράγματα να κινηθούν και αν δεν κινηθούν να προσποιηθούμε ότι θα κινηθούν. Είναι καλύτερο από το να προσποιούμαστε ότι δεν γίνεται τίποτα… Στην Ευρώπη είτε οι ηγέτες είναι πολύ νέοι είτε πολύ γέροι … Πάρτε παράδειγμα από το Φεστιβάλ Καννών: έδωσαν το βραβείο σε ένα γέρο σκηνοθέτη,εμένα, που έκανε μια νεανική ταινία και στον Ντολάν ένα νεό σκηνοθέτη που έκανε μια γερασμένης μορφής ταινία. Υιοθέτησε μάλιστα το φορμά των παλιών ταινιών,έτσι μου είπαν τουλάχιστον γιατί δεν θα πάω να την δω… Το σύγχρονο σινεμά είναι κοινότοπο:ένας αεροπόρος ερωτεύεται μια οδοντογιατρό και εκεί τελειώνει το σενάριο. Για να ξαναγυρίσω στην πολιτική μας συζήτηση οι άνθρωποι δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα να κινηθούν ; Καλά να πάθουν λοιπόν. Ζητούν ηγέτες και έχουν ηγέτες και κάποια στιγμή θυμώνουν με τον ηγέτη γιατί δεν κινείται ενώ οι ίδιοι δεν είναι ικανοί να κάνουν τίποτα. Κατάλαβα πρίν από λίγο καιρό ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος με τον οποίο μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε ταινίες. Είναι ένας μικρός κόσμος που είναι ένα ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας”

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος

Παρά το γαλλικό μου ψευδώνυμο που είναι και το φιλμικό alter ego του Francois Truffaut, γεννήθηκα στην Αλεξανδρούπολη στης οποίας τους κινηματογράφους είχα τις πρώτες επαφές με τον κινηματογράφο. Από τη μια «Ο πόλεμος των άστρων» και από την άλλη ο «Τοίχος» του Γιλμάζ Γκιουνέι συνέστησαν το δίπολο πού με κυνηγάει. Τα άστρα του Χόλιγουντ και τα διακριτικά φώτα του cinéma d’auteur με οδήγησαν στην Γαλλία όπου ανδρώθηκα στην κινηματογραφική σκέψη. Τι μ’αρέσει; Απλό: όλες οι καλές ταινίες από όλα τα είδη εκτός από τις ρομαντικές κομεντί. Ιδιαίτερη προτίμηση σε ευρωπαïκό, ανεξάρτητο αμερικάνικο και ασιατικό κινηματογράφο. Κλείνω εδώ γιατί ως γνήσιος λάτρης του γαλλικού νέου κύματος μου αρέσει να μιλάω με τις ώρες.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *