Κινηματογραφικές εμπειρίες: Ο φίλος μου ο Κομψόγναθος

Γράφει ο Θανάσης Νεοφώτιστος*

Ήμουν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού όταν ο πατέρας μου με πήγε στο Jurassic Park. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα σινεμά στη ζωή μου. Νομίζω ήταν στα θρυλικά Village στο Μαρούσι. Αφού παίρνουμε το εισιτήριο, θυμάμαι την υπέροχη μυρωδιά από τα ποπ-κορν και τα ζωηρά χρώματα από τα ζαχαρωτά. Ευτυχώς ο πατέρας μου μου αγόρασε λίγα από όλα, φυσικά για να φάει και αυτός. Χωρίς να καταλάβω που πηγαίνουμε, ανεβαίνουμε και μπαίνουμε στην αίθουσα.

Η ενεργεία ήταν μαγική, έπρεπε να κάνουμε ησυχία. Δεν θυμάμαι καν αν ήξερα πως είναι να είσαι σινεμά από άλλες εικόνες που μπορεί να είχα δει, αλλά σίγουρα το να μοιράζεσαι την ίδια αίθουσα για να δεις κάτι με τόσους ανθρώπους δεν το είχα ξαναζήσει. Ξεκινάει το έργο και μόλις αρχίζει η ιστορία, αισθάνομαι κάτι μαγικό να συμβαίνει.

Μπαίνω ξαφνικά σε μία ιστορία για δεινόσαυρους και το βίωμα είναι συναρπαστικό. Η εμπειρία αυτή της σκοτεινής αίθουσας με σημάδεψε. Μετά την ταινία μού αγόρασε και μια φιγούρα δεινοσαύρου, νομίζω ήταν ένας Κομψόγναθος, από τα θρυλικά επίσης Virgin. Ήθελα πολύ να παίξω και στα ηλεκτρονικά δίπλα αλλά δεν πήγαμε. Στην έξοδο φυσικά πήγαμε στα Goody’s εκεί δίπλα στο δαχτυλίδι κι έφαγα ένα παιδικό μενού, που πάλι είχε δεινοσαυράκια φιγούρες.

Φυσικά αυτή την ιεροτελεστία (Village-Virgin-Goody’s) την επανέλαβα άπειρες φορές με φίλους στο μέλλον, αλλά αυτό που θυμάμαι μετά την εμπειρία μου στο Jurassic, ήταν η ξαφνική μου «ψύχωση» με τους δεινόσαυρος. Εκείνη την περίοδο, η πραγματικότητα που ζούσα, στην οποία βίωνα bullying, δε μου άρεσε καθόλου. Έτσι, παθιάστηκα και με απασχολούσε συνέχεια, αυτός ο καινούργιος μαγικός κόσμος που μου προσέφερε ο κινηματογράφος. Τόσο, που ήθελα να κάνω την δική μου ταινία με δεινοσαύρους. Πράγματι, στο γυμνάσιο, γραφώ ενός είδους σενάριο και παίρνω μια Mini-DV που είχε ο πατέρας μου πάλι (σινεφίλ αυτός, δεν είναι τυχαίο) και βάζοντας 1-2 φίλους, τους γονείς και θείες, γύρισα την ιστορία με δεινοσαύρους!

Η σκοτεινή αίθουσα ήταν για μένα μια απόλυτα αναγκαία εκτόνωση, μια εμπειρία που δε συγκρίνεται με τίποτα. Και σήμερα με την καραντίνα και το κλείσιμο των κινηματογράφων η ανάγκη μου να ταξιδέψω σε άλλες ιστορίες μέσα στην σκοτεινή αίθουσα είναι σχεδόν υπαρξιακή.

* Ο Θανάσης Νεοφώτιστος είναι σκηνοθέτης. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν λάβει μέρος σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού, ενώ τώρα βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Περισσότερες πληροφορίες για τα πρότζεκτ του μπορείτε να βρείτε εδώ: www.thanasisneofotistos.com