ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Το μπλε δωμάτιο (La champre bleu)

three-half-popcorn

Βασισμένη στο αστυνομικό μυθιστόρημα του Ζωρζ Σιμενόν, η ταινία του Ματιέ Αμαλρίκ αφηγείται μία παράνομη ερωτική ιστορία που καταλήγει σε ένα έγκλημα. Ο Ζυλιέν, παντρεμένος με ένα παιδί, επισκέπτεται κάθε εβδομάδα το μπλε δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, όπου συναντά την ερωμένη του, Εσθέρ. Εκείνη τον ρωτά εάν θα ήθελε να είναι μαζί για πάντα και εκείνος απαντά καταφατικά. Σύντομα ο Ζυλιέν βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα έγκλημα. Αλλά για ποιο;

la-champre-bleu-004

Ηθοποιός με ιδιαίτερες ευαισθησίες, ο Ματιέ Αμαλρίκ ακολουθεί την Τουρνέ στο Παρίσι με το Μπλε Δωμάτιο. Αν και πρωτίστως ηθοποιός, ξέρει να χειρίζεται σωστά το κινηματογραφικό μέσο, δημιουργώντας ένα κλειστοφοβικό κλίμα.

Δεν ξεκινά έτσι, όμως. Στην αρχή, ο Αμαλρίκ σκηνοθετεί τους δύο εραστές. Τα σώματα, τους τοίχους, τον καθρέφτη, το δωμάτιο, το πάθος που μοιράζονται. Σαν τα κομμάτια ενός παζλ, με τον ανακριτή να προσπαθεί να προσεγγίσει την αλήθεια, προσφέρονται στον θεατή οι απαντήσεις. Όχι όλες, όμως και σίγουρα όχι αναλυτικές.

la-champre-bleu-003

Αν και ο θεατής φαντάζεται λίγο – πολύ τι έχει συμβεί, ο Αμαλρίκ χτίζει μεθοδικά και με υπομονή το μυστήριό του. Άλλωστε, μετά την αποκάλυψη, δεν έχει και τόση σημασία. Γιατί τον Αμαλρίκ ως σκηνοθέτη τον συναρπάζει το ίδιο το παζλ.

Γι’ αυτό άλλωστε δεν ξοδεύει πολύ χρόνο από την ταινία σε πράγματα περιττά. Με διάρκεια 76 λεπτά, ο Αμαλρίκ γνωρίζει ότι πρέπει να μείνει πιστός στο γράμμα  και το πνεύμα του βιβλίου. Προς τιμήν του δεν αναλώνεται σε μία βαριά μεταφορά στη μεγάλη οθόνη ενός λογοτεχνικού έργου, αλλά παραδίδει μία ταινία άκρως κινηματογραφική και με υπέροχη φωτογραφία.

la-champre-bleu-001

Μπορεί προς το τέλος να γίνεται αδιάφορη και να λείπει ένα δυνατό φινάλε, μπορεί να μην ξεφεύγει από το κλισέ της μεταφοράς της αίσθησης στον θεατή ότι μια γυναίκα αρκεί να σε καταστρέψει, αλλά προς τιμήν της το κάνει με τρόπο που κρατά το ενδιαφέρον του θεατή.

Αυτό που, πάντως, λείπει είναι περισσότερο πάθος, το οποίο υποτίθεται ότι πρεσβεύει το ζευγάρι της ταινίας. Ο Αμαλρίκ καταφέρνει, πάντως, να μεταδώσει με την ερμηνεία του το ασφυκτικό πλαίσιο, στο οποίο βρίσκεται, εξαιτίας της ενοχής που νιώθει για την παράνομη σχέση του.

Τελικά να τη δω;

Η πρόταση της εβδομάδας, μια γαλλική ταινία με όμορφη φωτογραφία, καλές ερμηνείες και σύντομη διάρκεια. Ό,τι πρέπει για θερινό σινεμά.

Fun trivia: Δεν πρέπει να ταυτίζεται με το The Blue Room, την παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε η Νικόλ Κίντμαν. Το θεατρικό ήταν γραμμένο από τον Ντέιβιντ Χέιρ και βασιζόταν σε αναλοκλήρωτο έργο του Άρθρουρ Σνίτσλερ.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *