Το Μικρό Νησί (La Isla Minima)
Βρισκόμαστε στην Ισπανία λίγο μετά την κατάρρευση του απολυταρχικού καθεστώτος του Φράνκο που μάστιζε τη χώρα. Στο Γουαδαλκιβίρ, ένα μέρος με αφόρητη ζέστη και υγρασία, που οι κάτοικοι είναι δέσμιοι της φτώχειας τους και οι νέοι δεν μπορούν να κάνουν όνειρα, δυο αστυνομικοί, ο Χουάν και ο Πέδρο, καλούνται από τη Μαδρίτη να εξιχνιάσουν την υπόθεση της εξαφάνισης δυο κοριτσιών.
Ένα πανέμορφο μωσαϊκό. Από τους τίτλους έναρξης κι όλας ο σκηνοθέτης εισάγει υπέροχα πανοραμικά πλάνα της ευρύτερης περιοχής. Μαγευτικό όσο και απόκοσμο κάνει τη φαντασία να πετά. Ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται το τοπίο που θα λάβει χώρα η ταινία του στο έπακρο. Συνθέτει ένα απίστευτο μοτίβο πάνω στο οποίο θα δουλέψει για να χτίσει την ταινία του. Με τα καλύτερα υλικά. Εκτός των εντυπωσιακών εικόνων που καθηλώνουν το θεατή τα πανοραμικά πλάνα κάτοψης δίνουν ένα ύφος ανάτασης, ανάγκης για εξιλέωση, αποξένωσης ή ενός τετελεσμένου γεγονότος. Συχνά με γρήγορη κάθετη απομάκρυνση της κάμερας μοιάζει να αποφορτίζει την ηλεκρισμένη ατμόσφαιρα αντισταθμίζοντας την με την ηρεμία και την αιωνιότητα της φύσης. Τα ποτάμια και οι παραπόταμοι παρομοιάζονται με την πλοκή, σαν ένα δέντρο που απλώνει τα κλωνάρια του προς πολλές κατευθύνσεις. Το λασπωμένο ποτάμι αποτελεί εξίσου ένα δυνατό σχόλιο για την Ισπανία που μετά τη δικτατορία έρχεται να ξεπλύνει τη χώρα, κουβαλά όμως στα νερά του όλη τη βρωμιά του βούρκου και τη λάσπης που είχε συσσωρευτεί.
Εξίσου «λασπωμένοι» είναι και οι χαρακτήρες του. Καταδικασμένοι να είναι μακριά από την πόλη της Μαδρίτης η υπόθεση μοιάζει με δυσμενή μετάθεση τιμωρίας για αυτούς. Από την άλλη μοιάζουν να φτάνουν ακριβώς την ώρα που χρειάζεται μιας και οι τοπικές αρχές δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτό που συμβαίνει. Τα προηγούμενα χρόνια έχουν χαράξει μόνιμα σημάδια πάνω τους, στο σώμα και την ψυχή τους. Ενώ το σώμα του Χουάν νοσεί η ψυχή του μοιάζει φαινομενικά πιο ανάλαφρη. Έχει βάλει σκοπό του να λύσει αυτή την υπόθεση και ο ζήλος του θα παρασύρει και τον συνάδελφο του. Ο τελευταίος ξεκινά νιώθοντας καχύποπτος για τον συνεργάτη του, μοιάζει να τον νιώθει άνθρωπο του προηγούμενου συστήματος, ενώ αυτός είναι πιο φιλελεύθερος και επαναστατικός . Οι δυο διαφορετικές πονεμένες υπάρξεις τους θα πρέπει να βρουν τρόπο να συνεργαστούν για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της υπόθεσης.
Με τα όπλα της εποχής. Η απεικόνιση της εποχής δεν επιτυγχάνεται μόνο από τις ενδυματολογικές επιλογές των πρωταγωνιστών και τα αυτοκίνητα. Έχει δοθεί βάρος ακόμα και στις κομμώσεις, τα μαλλιά και το μουστάκι των κεντρικών αστυνομικών. Είναι η εποχή που ο ντετέκτιβ και ο αστυνομικός απαιτείται να έχει μουστάκι. Είναι επίσης μια εποχή που η εξιχνίαση εγκλημάτων δεν βασιζόταν τόσο στην επιστήμη παρά το πείσμα, την ικανότητα και το ένστικτο των επιθεωρητών που είχαν αναλάβει την υπόθεση. Εξάλλου πρόκειται για ένα απομονωμένο βαλτότοπο, μέρος ξεχασμένο από το χρόνο. Δεν θα δούμε τις συνηθισμένες ερευνητικές μονάδες που συρρέουν στον τόπο του εγκλήματος χτενίζοντας» την περιοχή να ελέγχουν από DNAμέχρι ανάλυση του χώματος, οπτικές ίνες και ψηφιακά πειστήρια ιχνών.
Η ταινία σάρωσε στην Ισπανία, κερδίζοντας 10 Βραβεία Γκόγια της Ισπανικής Ακαδημίας, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου και Καλύτερης Φωτογραφίας. Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η ταινία στην Ισπανία, πολλοί –όχι αβάσιμα- μίλησαν για ένα αριστοτεχνικά γυρισμένο πολιτικό αστυνομικό θρίλερ στα χνάρια του Chinatown. Συνδυάζει εύγευστα το καλό σενάριο από το αργεντίνικο Μυστικό στα Μάτια τους, την εκρηκτικότητα του γαλλικού Πορφυρά Ποτάμια, την αγωνία του Seven και την ιδρωμένη ατμόσφαιρα του πετυχημένου πρώτου κύκλου του τηλεοπτικού True Detective.
Τελικά να το δω; Μεστές δυνατές ερμηνείες, καταπληκτική φωτογραφία, υπέροχα πανοραμικά πλάνα του βάλτου συνθέτουν ένα πολύπλοκο μωσαϊκό που κρατάει το θεατή δεμένο στην καρέκλα του από την αρχή ως το τέλος.
