ΤΟ ΛΥΣΑΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (LE LIVRE DES SOLUTIONS)
Νέος σκηνοθέτης προσπαθεί κακήν κακώς να σώσει την ταινία του, όταν η εταιρεία παραγωγής θα θελήσει να την πάρει από τα χέρια του και να την μοντάρει από την αρχή ένας άλλος μοντέρ. Θα πάρει τα πάντα από την ταινία και θα αποσυρθεί στο εξοχικό σπίτι της αγαπημένης του θείας και μαζί με τους πιστούς συνεργάτες τους θα προσπαθήσει να βάλει σε τάξη το χάος της ταινίας αλλά και το δικό του ενώ η πρεμιέρα της ταινίας πλησιάζει.
Σε σκηνοθεσία Μισέλ Γκοντρί που έχει κερδίσει και ένα Όσκαρ σεναρίου για την ΑΙΩΝΙΑ ΛΙΑΚΑΔΑ ΕΝΟΣ ΚΑΘΑΡΟΥ ΜΥΑΛΟΥ και με σχεδόν αυτοαναφορά στις ημέρες που ο Γκοντρί προσπαθούσε να μοντάρει την ταινία του το 2013 Ο ΑΦΡΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ, ενώ ταυυτόχρονα έκανε κόλαση τα γυρίσματα της ταινίας του λίγο πριν διαγνωσθεί ως διπολικός, το ΛΥΣΑΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ είναι ένα σχεδόν ανυπόφορο και υπερβολικά φλύαρο Γαλλικό φιλμ, που χάνεται μέσα στην ίδια του την ασημαντότητα. Πρόχειρο αλλά και συγχρόνως πολύπλοκο, με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο γραμμένο για να…εξαντλεί τους υπόλοιπους ρόλους της ταινίας αλλά και για όποιον αποφασίσει να δει την ταινία.
Η ταινία ξεκινάει πολύ ελπιδοφόρα με ένα ωραίο τρίλεπτο στο meeting του σκηνοθέτη με τους παραγωγούς του αλλά από εκεί και έπειτα κάθε λεπτό της ταινίας που περνάει μοιάζει όλο και πιο ασήμαντο. Κανένα κινηματογραφικό ενδιαφέρον και το κερασάκι στην τούρτα είναι η ερμηνεία του Πιερ Νινέ που μπερδεύει την εφευρετική και δημιουργική παράνοια με την έννοια ενός κακομαθημένου σκηνοθέτη που δρα ως ανώριμος έφηβος και δεν ξέρει τα βασικά. Εκεί καταλαβαίνουμε και το τι εστί Μισέλ Γκοντρί και πως μπορείς να μετουσιώσεις ένα Όσκαρ σεναρίου σε μία εμμονική μανιέρα που την έχεις ήδη εξαντλήσει. Εμφανίζεται και ο Στινγκ ως σημείο αναφοράς (στην πραγματικότητα ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ είχε παίξει μουσική στην ταινία) ο οποίος προσθέτει ένα ακόμα λιθαράκι…αχρείαστου υλικού.
Σε σημεία ανυπόφορο και πολύ φλύαρο, το ΛΥΣΑΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ θα μπορούσε να είναι μια ευαίσθητη και τρυφερή ταινία πάνω στην σύγκρουση δημιουργού και καπιταλιστικού συστήματος, αλλά η εμμονή του σκηνοθέτη με τις ψυχολογικές αστάθειες, οδηγεί σε μία ανέμπνευστη ταινία που όχι μόνο δεν αφορά κανέναν αλλά λειτουργεί και αποτρεπτικά. Μισέλ…τα χάπια σου!
Η ταινία κυκλοφορεί 23 ΜΑΪΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ
