Τα Άγρια Αγόρια (Les Garcons Sauvages)
Βαθμολογία **** (4 στα 5)
Αρχές του 20ού αιώνα στο μικρό νησί Ρεουνιόν του Ινδικού Ωκεανού, πέντε αγόρια έφηβοι γόνοι πλούσιων οικογενειών διαπράττουν ένα απεχθές έγκλημα. Οι οικογένειες τους θα τους τιμωρήσουν παραδίδοντας τους σε έναν Ολλανδό καπετάνιο που με ανορθόδοξες μεθόδους θα προσπαθήσει να τους συμμορφώσει και να τους οδηγήσει με το καράβι του σε ένα ”μαγικό” νησί.
Βραβευμένο από το Cahiers du Cinema ως η καλύτερη ταινία του 2018 και υποψήφιο για Queer Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, τα Άγρια Αγόρια είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γάλλου Bertrand Mandico και σίγουρα συγκαταλέγεται στις πιο καλαίσθητες, ιδιαίτερες και εντελώς σουρεαλιστικές ταινίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Επηρεασμένος από το σύμπαν του Γουίλιαμ Μπάροουζ αλλά και τον κινηματογραφικό κόσμο του Ζαν Ζενέ, η ταινία αποτελεί ένα κινηματογραφικό όργιο άγριας ενηλικίωσης, που παραπέμπει σε ονείρωξη εικόνων και προκλητικής ομορφιάς. Ασπρόμαυρες εστέτ εικόνες σε συνδυασμό με έγχρωμες πολύχρωμες σκηνές μας εξιστορούν την πορεία των πέντε αγοριών που βράζουν από νιάτα, οργή και σεξουαλικό πόθο. Το homo erotic στοιχείο είναι πανταχού παρόν δοσμένο όμως με ευφάνταστο και καθόλου προκλητικό τρόπο, αντιθέτως άκρως καλλιτεχνικό. Ο καπετάνιος οδηγεί τα αγόρια στο νησί όστρακο που κρύβει ένα ιδιαίτερο μαργαριτάρι και είναι ο άντρας που τα αγόρια μισούν, φοβούνται αλλά και ταυτόχρονα ποθούν. Τίποτα όμως δεν προϊδεάζει για το τελευταίο μισάωρο της ταινίας όπου η ταινία κάνει ξεκάθαρο το μήνυμα της. Πανσεξουαλικότητα, ηδονισμός και μεταμόρφωση.
Τα Άγρια Αγόρια είναι μια ταινία που δύσκολα περιγράφεται διότι η δύναμη της είναι η εικόνα της, η τόλμη της όχι τόσο για πειραματισμό αλλά για εικόνες που θυμίζουν από Πήτερ Γκρίναγουεη μέχρι Ντέρεκ Τζάρμαν. Ένα σινεφίλ μικρό διαμάντι που λάμπει κάτω από την άμμο της mainstream κινηματογραφικής βιομηχανίας. Περιμένουμε την επόμενη ταινία του Mandico με ανυπομονησία.
